Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 04-12-2017 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Katarzyna Porada-Łaska

Protokolant:sekretarz sądowy Sylwia Marek

po rozpoznaniu w dniu 04-12-2017 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa P. G.

przeciwko Bankowi (...) SA

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności (art. 840 kpc)

I.  oddala powództwo.

II.  zasądza od powoda P. G. na rzecz pozwanego Banku (...) SA kwotę 1.817,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania,

III.  nie obciąża powoda kosztami procesu w pozostałym zakresie,

IV.  przyznaje adwokatowi E. S. prowadzącej Kancelarię (...) w K. od Skarbu Państwa –Sądu Rejonowego w Kaliszu kwotę 1.200,00 zł powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu.

SSR Katarzyna Porada-Łaska

Sygn. akt I C 1865/17

UZASADNIENIE

Powód P. G. wystąpił przeciwko Bankowi (...) S.A. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Kaliszu z 30.10.2006 r., sygn. VII Nc 1995/06, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 27.03.2007 r. oraz o orzeczenie o kosztach procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniesiono, że doszło do przedawnienia roszczeń Banku po myśli art. 125 k.c.

Pozwany wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

Powód korzystał z pełnomocnika z urzędu ustanowionego postanowieniem z 5.09.2017 r.

Sąd ustalił, co następuje:

Nakazem zapłaty w postepowaniu nakazowym Sądu Rejonowego w Kaliszu z 30.10.2006 r., sygn. VII Nc 1995/06, w sprawie z powództwa Banku (...) S.A. w W., zasądzono solidarnie od K. G., H. N. i P. G., kwotę 7.055,03 zł z odsetkami umownymi w wysokości 27,83 % w stosunku rocznym od kwoty 3.500 zł od dnia 25.06.2006 r.

Orzeczenie to uprawomocniło się w dniu 14.03.2073 r.

W dniu 27.03.2007 r. Sąd Rejonowy nadał temu nakazowi klauzulę wykonalności.

(dowód: nakaz zapłaty k. 21akt Nc 1995/06)

Bank (...) S.A. w W. w dniu 10.04.2007 r. wystąpił z wnioskiem egzekucyjnym przeciwko K. G., H. N. i P. G. na podstawie powołanego powyżej tytułu wykonawczego.

Postępowanie egzekucyjne było prowadzone przez Komornika Sądowego L. L. pod sygnaturą II Km 825/07, a następnie przez następcę tego Komornika – M. T.. Postanowieniem z 12.03.2012 r. Komornik sądowy uznał się niewłaściwym do dalszego prowadzenia sprawy i przekazał ją Komornikowi S. J. K.. Komornik ten prowadzi przedmiotowe postępowanie egzekucyjne pod sygnaturą Km 1845/12 do chwili obecnej.

(dowód: wniosek egzekucyjny k. 2, postanowienie z 12.03.2012 r. k. 37 akt Km 1845/12)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przytoczonych wyżej dowodów, których prawdziwość i wiarygodność nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Zarzut przedawnienia roszczenia zasądzonego prawomocnym orzeczeniem sądowym stanowi jedną z przyczyn uzasadniających uwzględnienie powództwa przeciwegzekucyjnego na podstawie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., jako nastąpienie po zamknięciu rozprawy zdarzenia, wskutek którego zobowiązanie nie może być egzekwowane.

Na podstawie art. 117 § 2 k.c. po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu roszczenie przysługuje, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzekł się zarzutu przedawnienia.

W myśl art. 123 § 1 pkt 1 k.c., bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.

Utrwalony w orzecznictwie i w piśmiennictwie jest pogląd, że za czynności takie należy uważać tak złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, jak i złożenie wniosku o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności.

Z kolei według art. 124 § 1 k.c., po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo; w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone (art. 124 § 2 k.c.).

Artykuł 125 § 1 k.c. stanowi, że roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.

Określony w art. 125 § 1 k.c. dziesięcioletni termin przedawnienia ma zastosowanie do stwierdzonych wyrokiem roszczeń o odsetki za opóźnienie wymagalnych w dacie uprawomocnienia się wyroku. Trzyletniemu przedawnieniu ulegają natomiast stwierdzone wyrokiem roszczenia o odsetki za opóźnienie należne i wymagalne po dniu uprawomocnienia się wyroku (por. m.in. wyrok SN z 15.01.2014 r., I CSK 197/13, publ. OSNC 2014/10/106).

W niniejszej sprawie doszło do przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia pozwanego w stosunku do powoda wynikającego z przedmiotowego tytułu egzekucyjnego, który uprawomocnił się w dniu 14.03.2007 r. poprzez złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w dniu 10.04.2007 r.

To postępowanie egzekucyjne nadal trwa.

Zatem okres przedawnienia należności zasądzonej nakazem zapłaty nie upłynął.

Z powyższych względów orzeczono jak w punkcie I wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Przy tym uprzedniego wyjaśnienia wymaga to, iż wprawdzie dłużnik – powód jako wartość przedmiotu sporu podał: 16.589,80 zł, jednakże po pierwsze jako wartość należności głównej wskazał 7.055,03 zł; po drugie - w ocenie Sądu zasady słuszności sprzeciwiają się obciążaniu stron kosztami przekraczającymi wysokość niezbędną dla uzyskania przez powoda obrony praw (por. uzasadnienie wyroku SA w Białymstoku z 4.12.2013 r. I ACa 544/13). Wobec tego zgodnie z § 2 p. 4 rozporządzenia MS z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, zmienionego rozporządzeniem MS z 3.10.2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1667) orzeczono jak w pkt II wyroku.

Po myśli art. 102 k.p.c. z uwagi na trudną sytuację finansową i życiową powoda, nie obciążono go kosztami procesu w pozostałym zakresie (pkt III).

Natomiast w punkcie IV wyroku przyznano od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kaliszu na rzecz adwokata E. S. prowadzącej Kancelarię adwokacką w K. kwotę 1.200 zł powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem części kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu powodowi, po myśli § 8 rozporządzenia MS w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z 3.10.2016 r. (Dz.U. z 2016 r., poz. 1715).

SSR Katarzyna Porada - Łaska