Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

K., dnia 26 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt

Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras – pr.

S.S.O. Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko L. K., mał. M. K., U. K.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia pozwanego L. K.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Jarocinie

z dnia 21 marca 2016 r., sygn. akt I Nc 468/15

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski

Sygn. akt II Cz 546/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 21 marca 2016 r. Sąd Rejonowy w Jarocinie oddalił wniosek L. K. o przywrócenie terminu do wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty
w postępowaniu nakazowym wydanym przez Sąd Rejonowy w Jarocinie w dniu 30 listopada 2015 r. w sprawie sygn. akt I Nc 468/15 oraz odrzucił zarzuty od tego nakazu zapłaty.

W uzasadnieniu wskazano, że z adnotacji na kopercie wynika, iż pomimo dwukrotnego awizowania pozwany nie podjął przesyłki w terminie. Z tej przyczyny w ocenie Sądu Rejonowego zaniechanie dokonania czynności procesowej spowodowane było okolicznościami zawinionymi przez pozwanego i na podstawie art. 168 k.p.c. wniosek
o przywrócenie terminu podlegał oddaleniu. Sąd Rejonowy wskazał nadto, że z uwagi
na przekroczenie ustawowego terminu do wniesienia zarzutów od nakazu zapłaty podlegały one odrzuceniu na podstawie art. 494 § 1 k.p.c.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł profesjonalny pełnomocnik pozwanego L. K. zaskarżając je w całości. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono błędne ustalenie stanu faktycznego przez przyjęcie, że przesyłka do pozwanego awizowana była dwukrotnie, gdy operator pocztowy nie uczynił tego w ogóle a także naruszenie art. 168 § 1 k.p.c. przez uznanie, że pozwany nie dokonał czynności procesowej w terminie ze swojej winy. Skarżący wniósł także o przeprowadzenie dowodu z załączonych dokumentów,
tj. reklamacji dostarczenia przesyłki przez (...) oraz zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Analiza zgromadzonych w aktach sprawy dokumentów a także zarzutów podniesionych w uzasadnieniu rozpoznawanego zażalenia nakazuje wnioskować,
iż w niniejszej sprawie spełnione zostały przesłanki do poczynienia ustaleń, o braku zawinienia pozwanego L. K. w niedopełnieniu w terminie czynności procesowej w postaci złożenia zarzutów od nakazu zapłaty.

Uwadze Sądu Rejonowego umknęło, iż w aktach sprawy znajduje się dokument elektronicznego potwierdzenia odbioru przesyłki o nr (...), z którego wynika, iż jej adresat odebrał tę przesyłkę w dniu 22 grudnia 2015 r. (k. 52). Z kolei w dniu 14 stycznia 2016 r. do Sądu Rejonowego w Jarocinie została zwrócona ta sama przesyłka
(nr (...)) z adnotacją, iż była ona awizowana kolejno w dniach 22 grudnia 2015 r. oraz powtórnie w dniu 30 grudnia 2015 r. i nie została podjęta przez L. K.
w terminie (koperta k. 65).

Mając na uwadze powyższe okoliczności za wiarygodne uznać należy twierdzenia pozwanego, iż to z uwagi na niedopełnienie obowiązków przez doręczyciela (...) pozwany nie dokonał czynności procesowej w terminie.

W ocenie Sądu Okręgowego wskazane fakty nakazują przyjęcie braku zawinienia
ze strony pozwanego w niedochowaniu ustawowego terminu.

Podkreślić należy, iż dokumenty przedłożone przez podmiot odpowiedzialny
za doręczenie przesyłek sądowych wzajemnie się wykluczają i są ze sobą sprzeczne. Już z tej przyczyny uzasadnionym jest przyjęcie, że pozwany faktycznie pozbawiony został możliwości zapoznania się z wydanym przeciwko niemu nakazem zapłaty a z uwagi na zwrot korespondencji do Sądu nie budzi wątpliwości, że przesyłka ta pozwanemu nie została faktycznie doręczona. Dalece wątpliwym przy tym jest również dwukrotne awizowanie tej przesyłki przez doręczyciela, skoro w aktach sprawy znajduje się elektroniczne potwierdzenie odbioru tej przesyłki z dnia 22 grudnia 2015 r. (tj. daty tożsamej z jej deklarowanym pierwszym awizowaniem k. 65), z którego wynika, iż została ona doręczona do rąk osoby
o nazwisku (...). W tych okolicznościach poważne wątpliwości budzi wiarygodność informacji zarówno znajdujących się na kopercie zwróconej do Sądu korespondencji (k. 65), jak i na dokumencie elektronicznego potwierdzenia odbioru (k. 52).

Zauważenia także wymaga, iż w dniu 15 lutego 2016 r. (k. 77) do Sądu Rejonowego
w J. wpłynął wniosek pełnomocnika pozwanego o doręczenie nakazu zapłaty, jednak
z akt sprawy nie wynika aby został on do chwili obecnej rozpoznany, mimo,
że z dokumentów wskazanych powyżej wynika brak skutecznego doręczenia tego orzeczenia pozwanemu L. K.. Z tej przyczyny Sąd Rejonowy wydając zaskarżone postanowienie zupełnie pominął fakt, że termin do wniesienia zarzutów w odniesieniu
do pozwanego L. K. nie rozpoczął jeszcze swojego biegu.

W tych okolicznościach zaskarżone postanowienie jako nie znajdujące oparcia
w obowiązujących przepisach prawa podlegało uchyleniu o czym na podstawie
art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski