Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 16 lutego 2017r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Janusz Roszewski

Sędziowie: SO Barbara Mokras

SR del. Mariusz Drygas (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2017r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. W.

przeciwko pozwanemu H. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 12 października 2016r.w sprawie I C 1850/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Barbara Mokras SSO Janusz Roszewski SSR del. Mariusz Drygas

Dnia 17 lutego 2017 roku

Sygn. akt II Cz 59/17

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 12 października 2016r. Przewodniczący w Sądzie Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim zwrócił pozew wniesiony przez P. W. przeciwko pozwanemu H. S.. W uzasadnieniu wskazał, iż pomimo wezwania do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych pozwu, w tym wskazania adresu strony pozwanej, powód nie uzupełnił niniejszego braku. Nie stanowi w szczególności takiego wymogu podanie adresu ewentualnego pracodawcy, u którego pozwany jest zatrudniony.

Na powyższe zarządzenie zażalenie wniósł powód. Zarzucił, iż poinformował Sąd, że pozwany jest pracownikiem Aresztu Śledczego. Powód nie jest zaś osobą upoważnioną do wskazania adresu pozwanego. W związku z powyższym Sąd powinien zwrócić się o adres zamieszkania do Aresztu Śledczego, a nie do powoda, któremu nikt takich informacji nie udzieli.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne.

Jak słusznie wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia, do wymogów formalnych pierwszego pisma procesowego w sprawie, a więc i pozwu, należy oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu stron. Obowiązek ten wynika wprost z art. 126 § 2 pkt 1 k.p.c., zatem nie może zostać zastąpiony podaniem adresu miejsca zatrudnienia strony. Ponadto obciąża on powoda, a nie sąd, którego zadanie nie polega na wyręczaniu stron w ich obowiązkach procesowych (por. KPC Komentarz pod red. A. Błaszczykowskiej – Góry’ 2015r., wyd. 2; teza 18 oraz powołany w zaskarżonym zarządzeniu wyrok SA we Wrocławiu z dnia 21czerwca 2013r. I ACz 1164/13, publ. Legalis nr 743561). Zaskarżone zarządzenie odpowiada zatem prawu.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

SSO Barbara Mokras SSO Janusz Roszewski SSR del. Mariusz Drygas