Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gorlicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Wojciech Langer
Protokolant:	st. sekr. sądowy Beata Tokarska

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2016 r. w Gorlicach

sprawy z powództwa (...) (...)z siedzibą w K.

przeciwko J. W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. W. na rzecz powoda (...) (...)z siedzibą w K. kwotę 51.842,93 zł (pięćdziesiąt jeden tysięcy osiemset czterdzieści dwa złote 93/100) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 33.162,79 zł (trzydzieści trzy tysiące sto sześćdziesiąt dwa złote 79/100) od dnia 29.01.2015 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego J. W. na rzecz powoda (...) (...)z siedzibą w K. kwotę 6.708,82 zł (sześć tysięcy siedemset osiem złotych 82/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym koszty zastępstwa procesowego.

SSR Wojciech Langer

Sygn. I C 323/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 27 czerwca 2016r.

W pozwie z dnia 30 stycznia 2015r. złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, powód (...) (...) z siedzibą w K. domagał się zasądzenia od J. W. kwoty 51.842,93 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 33.162,79 zł od dnia 29 stycznia 2015r. do dnia zapłaty. Jednocześnie powód domagał się zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu.

Uzasadniając swoje roszczenie powód twierdził, iż na podstawie umowy cesji z dnia 04-06-2014r. przejął od (...) Bank S.A. we W. prawa do wierzytelności wobec pozwanego z umowy nr (...)\ (...) z dnia 22-03-2011r. Wskazał, iż na wymagalne roszczenie składa się kapitał w wysokości 33.162,79 zł, odsetki umowne w wysokości 2.339,23 zł, odsetki karne w wysokości 16.058,88 zł, koszty windykacji w wysokości 282,03 zł oraz dalsze odsetki od dnia 29-01-2015r. obliczone od kwoty kapitału wg zmiennej stopy procentowej, stanowiącej czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP.

Postanowieniem z dnia 04-02-2015r. Sygn. akt (...) przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gorlicach wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty.

W uzasadnieniu powództwa, reprezentujący powoda pełnomocnik, powołał się na wniosek o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności, wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego oraz postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego.

W odpowiedzi na pozew, pozwany oświadczył, iż nie posiada żadnych zobowiązań wobec powoda. Na powyższe okoliczności nie przedstawił żadnych dowodów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 marca 2011r. pozwany J. W. zawarł z (...) Bank S.A. z siedzibą we W. umowę kredytu konsolidacyjnego nr (...)\ (...), na podstawie której bank udzielił mu kredytu w wysokości 45.314,18 zł z przeznaczeniem na: całkowitą spłatę zobowiązań w innych bankach lub instytucjach finansowych w kwotach: 12.388,00 zł oraz 2.518,00 zł oraz dowolny cel konsumpcyjny w kwocie 15.000,00. Kwota ta została powiększona o: opłatę przygotowawczą za rozpatrzenie wniosku oraz sporządzenie i zawarcie umowy kredytu w kwocie 60,00 zł, prowizję bankową od udzielonego kredytu w kwocie 2.205,71 zł oraz opłatę ubezpieczeniową w kwocie 13.142,47 zł pobieraną za cały okres kredytowania.

Kredyt miał zostać spłacony w 96 ratach miesięcznych po 707,09 zł z wyjątkiem ostatniej raty wyrównawczej, która miała wynosić 696,45 zł. Raty miały być płatne począwszy od 28-04-2011r. do 28 dnia każdego następującego po sobie miesiąca, a ostatnia rata wyrównawcza do dnia 28-03-2019r.

Oprocentowanie nominalne kredytu wynosiło 10,75% w stosunku rocznym i było stałe. Od zadłużenia przeterminowanego z tytułu kapitału Bank pobierał odsetki karne. Oprocentowanie od zadłużenia przeterminowanego liczone było wg zmiennej stopy procentowej, stanowiącej czterokrotność obowiązującej stopy kredytu lombardowego NBP, która na dzień zawarcia niniejszej umowy kredytu wynosiła 21% w stosunku rocznym.

W przypadku niewywiązania się przez kredytobiorcę ze zobowiązań wynikających z umowy, bank uprawniony był do podejmowania działań windykacyjnych, a w przypadku zwłoki z zapłatę co najmniej dwóch pełnych rat – do wypowiedzenia umowy w formie pisemnej, listem poleconym, z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia, po uprzednim wezwaniu kredytobiorcy korespondencyjnie do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni.

Za czynności windykacyjne pobierane były opłaty w wysokościach wynikających z tabeli.

/dowód: umowa kredytu z dnia 22-03-2011r. k. 36,37,38,39/

W dniu 4 czerwca 2014r. została zawarta umowa sprzedaży wierzytelności pomiędzy (...) Bank S.A. we W. a powodem (...) (...) w K., na podstawie której powód nabył wierzytelność w stosunku do pozwanego z tytułu umowy o kredyt konsolidacyjny nr (...)\ (...) z dnia 22-03-2011r.

/dowód: wyciąg z umowy cesji wierzytelności z dnia 04-06-2014r. wraz z wyciągiem z załącznika k. 41-45/

O sprzedaży wierzytelności z tytułu zaległości dotyczącej umowy o kredyt konsolidacyjny nr (...)\ (...) pozwany J. W. poinformowany został pismem z dnia 18-07-2014r.

/dowód: pismo z dnia 18-07-2014r. k. 47/

Pismem z dnia 18-07-2014r. powód wezwał pozwanego do zapłaty zadłużenia powstałego z tytułu nieterminowej spłaty z umowy o kredyt konsolidacyjny nr (...)\ (...), wskazując, iż na ten dzień wynosi ono 49.415,23 zł.

/dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 18-07-2014r. k. 46/

Zadłużenie pozwanego J. W. wynikające z umowy o kredyt konsolidacyjny nr (...)\ (...) wynosi: kapitał – 33.162,79 zł, odsetki umowne – 2.339,23 zł, odsetki karne – 16.058,88 zł, koszty windykacji – 282,03 zł oraz dalsze odsetki od dnia 29-01-2015r. obliczone od kwoty kapitału wg zmiennej stopy procentowej, stanowiącej czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP.

/dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu k. 31/

Podany wyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody zgromadzone w sprawie w postaci dokumentów. Ani forma ani treść tych dokumentów nie budziła zastrzeżeń Sądu. Wprawdzie pozwany w odpowiedzi na pozew zarzucił, iż nie posiada żadnych zobowiązań wobec powoda, jednak winien tę okoliczność wykazać stosownie do art. 6 k.c. Fakt uiszczenia należności jest prawotwórczy dla pozwanego, zwalnia go bowiem z obowiązku świadczenia w zakresie spełnionym. Na powyższą okoliczność pozwany nie przedstawił dowodów, nie sprecyzował jaka jego zdaniem jest rzeczywista należność wobec wierzyciela oraz jakie kwoty i w jakich datach uiścił.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione.

Powód swoje żądanie opierał na fakcie zawarcia z (...) Bank S.A. we W. ważnej umowy cesji wierzytelności wobec pozwanego J. W..

W świetle przepisu 509§1 k.c. przelew wierzytelności jest umową zawieraną pomiędzy wierzycielem, a osobą trzecią, na podstawie której dotychczasowy wierzyciel przenosi swoją wierzytelność na kontrahenta ze skutkiem wobec dłużnika, przy zachowaniu całkowitej tożsamości zobowiązania. Aby zatem mogło dojść do skutecznego przeniesienia wierzytelności, musi ona przysługiwać zbywcy wobec dłużnika.

Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń, pozwanego łączyła z (...) Bank S.A. we W. (zbywcą wierzytelności) umowa o kredyt konsolidacyjny nr (...)\ (...) z dnia 22-03-2011r. W wyniku niewywiązywania się przez J. W. z jej warunków powstało zobowiązanie do zapłaty przez niego dochodzonej pozwem kwoty obejmującej niespłacony kapitał, odsetki umowne, karne oraz koszty windykacji.

Zgodnie z art. 509§1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Jednocześnie wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Ponadto, jeśli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelności powinien być również pismem. ( art. 511 k.c.).

Dokonując oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności dokumentów dołączonych do pozwu, stwierdzić należy, że dokumenty przedłożone przez powoda potwierdzają skuteczność dokonanego przelewu wierzytelności.

Zgodnie z art. 720 k.c.§1 przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Przedstawione przez stronę powodową dokumenty jednoznacznie potwierdzają zarówno fakt zawarcia umowy pożyczki, jak i jej niespłacenia. Sąd w pełni dał im wiarę, chociażby wobec nieprzedstawienia dowodów przeciwnych przez pozwanego. Sąd nie miał żadnych wątpliwości, iż powód zastosował właściwą drogę dochodzenia swoich roszczeń, które odpowiednio udokumentował. Te zaś okoliczności pozwalały na uwzględnienie powództwa.

Mając powyższe na uwadze oraz treść umowy łączącej strony, art. 481§1 k.c., art. 509-518 k.c.i 720 §1 k.c. orzeczono jak w pkt. I wyroku na podstawie powołanych przepisów.

O poniesionych przez powoda kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu – na mocy art. 98§1 k.p.c., a więc na zasadzie ponoszenia odpowiedzialności za wynik procesu. Koszty zastępstwa procesowego ustalono na podstawie §6 pkt 6 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

SSR Wojciech Langer

ZARZĄDZENIE

- (...)

- (...)

- kal. 14 dni

- (...)

G., dnia 5 lipca 2016r.