IV Kz 98/14 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Krakowie z 2013-07-17
Sygn. akt IV 1 Kz 98/14
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lipca 2013 roku
Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział IV Karny Odwoławczy, Sekcja ds. postępowań szczególnych i wykroczeń w składzie:
Przewodniczący: SSO Andrzej Almert
Protokolant: sekretarz sądowy Karolina Gębala
po rozpoznaniu w sprawie przeciwko
J. H. (H.)
obwinionemu o wykroczenie z art. 26 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
na skutek zażalenia pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego A. P. reprezentującego spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (...)
na postanowienie Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, Wydziału II Karnego, Sekcji ds. wykroczeń, z dnia 5 marca 2014 roku, sygn. akt II W 708/14/S,
w przedmiocie przekazania sprawy do rozpoznania sądowi miejscowo właściwemu,
na podstawie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw
postanawia
zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia uznał się za niewłaściwy do rozpoznania sprawy obwinionego - albowiem uznał, że zarzuconego mu czynu dopuścił się w obszarze właściwości Sądu Rejonowego dla W..
Na powyższe zażalił się pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego argumentując, że choć działania obwinionego zostały podjęte w W., to ich skutki wystąpiły w K., a zatem właściwym do rozpoznania sprawy jest Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia. Na tej podstawie wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy ww. Sądowi celem prowadzenia postępowania.
Sąd Odwoławczy zważył co następuje:
Zażalenie pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego było bezzasadne. Sąd Rejonowy słusznie przekazał sprawę wedle właściwości – Sądowi Rejonowemu dla W..
Zarzucone obwinionemu wykroczenie z art. 26 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ma charakter formalny – co jednoznacznie wynika z jego brzmienia (patrz: Marian Zdyb /red./ „Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz.” LEX 2011). Dlatego błędną była argumentacja skarżącego, jakoby wykroczenie to miało charakter skutkowy.
Wykroczenie opisane wyżej sprawca popełnia przez działanie – a to rozpowszechnianie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości o swoim przedsiębiorstwie lub przedsiębiorcy, w szczególności o osobach kierujących przedsiębiorstwem, wytwarzanych towarach, świadczonych usługach lub stosowanych cenach albo o sytuacji gospodarczej lub prawnej przedsiębiorcy lub przedsiębiorstwa, w celu przysporzenia korzyści majątkowej lub osobistej sobie, swojemu przedsiębiorstwu lub osobom trzecim.
Bezspornym w niniejszej sprawie jest – co zostało przyznane w zażaleniu – że wszelkie działania w tym zakresie obwiniony podejmował w W.. To w tym mieście podejmował on decyzje, które miały skutkować popełnieniem ww. wykroczenia. Tym samym, zgodnie z art. 31 § 1 kpk w zw. z art. 11 kpw, miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy jest Sąd, w którego okręgu popełniono wykroczenie.
Podkreślić należy, że kwestia ustalenia winy obwinionego oraz okoliczności zarzuconego mu procederu, będzie dopiero badana w postępowaniu jurysdykcyjnym. Niemniej jednak rozpatrując omawiane zagadnienie teoretycznie należało zwrócić uwagę, że obwiniony zarządzając spółką w W. mógłby spowodować jednym wypełniającym znamiona zarzuconego mu typu czynu zabronionego zachowaniem, powstanie szeregu skutków faktycznych, w wielu miejscowościach, leżących we właściwości różnych Sądów Rejonowych. Nie sprawiałoby to jednak, że obwiniony odpowiadałby za kilka wykroczeń przed różnymi Sądami – skoro obwiniony podjąłby tylko jedno zachowanie, wypełniające znamiona wykroczenia, w siedzibie spółki.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację: Andrzej Almert
Data wytworzenia informacji: