Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 2 marca 2018 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Protokolant: osobiście

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2018 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą K.

przy uczestnictwie: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) spółki komandytowej z siedzibą w K., A. W., G. W. oraz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.

o wpis w księdze wieczystej

na skutek apelacji uczestnika (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) spółki komandytowej z siedzibą w K. od postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w Krakowie z dnia 24 sierpnia 2017 roku sygnatura akt DZKW/KR1P/00071291/17

postanawia:

1.  odrzucić apelację;

2.  stwierdzić, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty postępowania odwoławczego związane ze swoim udziałem w tym postępowaniu.

SSO Katarzyna Biernat-Jarek SSO Grzegorz Buła SSO Krzysztof Lisek

UZASADNIENIE

Wnioskodawca we wniosku z dnia 21 grudnia 2016 roku, zarejestrowanym pod sygnaturą DZKW/KR1P/00107191/16, wniósł o wpis na swoją rzecz w działach IV ksiąg wieczystych nr (...) hipoteki przymusowej łącznej w kwocie 4.833.708,65zł. Jako podstawę powyższego wpisu wnioskodawca przedłożył wraz z wnioskiem odpis postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 15 grudnia 2016 roku, sygn. IX GCo 278/16 o udzieleniu zabezpieczenia przed wytoczeniem powództwa, opatrzonego wzmianką o wykonalności.

W dniu 29 czerwca 2017 roku Referendarz sądowy w całości uwzględnił ten wniosek i dokonał w wymienionych wyżej księgach wieczystych żądanych wpisów wraz z ujawnieniem w każdej z nich numerów ksiąg wieczystych obejmujących współobciążone nieruchomości.

Skargę na powyższe orzeczenie Referendarza sądowego w zakresie wpisów dokonanych w działach IV ksiąg wieczystych nr (...) wniósł uczestnik (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) spółka komandytowa z siedzibą w K.. W skardze uczestnik zarzucił, iż wpisy w tych księgach nie powinny być dokonane z uwagi na fakt, iż w dacie złożenia wniosku przez wnioskodawcę nieruchomości nimi objęte nie stanowiły własności tego uczestnika.

Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2017 roku Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie na skutek skargi uczestnika zmienił wpis w sprawie do sygnatury DzKw KR1P/00107191/16 z dnia 29 czerwca 2017 roku w ten sposób, że z księgi wieczystej (...) wykreślił hipotekę przymusową łączną w kwocie 4.833.708,65zł na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., a nadto oznaczenie tej księgi wieczystej wykreślił z listy ksiąg wieczystych współobciążonych przedmiotową hipoteką przymusową łączną.

Uzasadniając to rozstrzygnięcie Sąd pierwszej instancji odniósł się do zarzutów zgłoszonych w skardze na orzeczenie referendarza sądowego zarówno dotyczących wpisu w księdze wieczystej (...), jak i w księdze wieczystej nr (...), podzielając zarzuty związane z wpisem w pierwszej z tych ksiąg, natomiast nie uznając za trafne zarzutów związanych z wpisem w drugiej księdze.

Apelację od postanowienia Sądu Rejonowego wniósł uczestnik (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) spółka komandytowa z siedzibą w K., zaskarżając je w części dotyczącej utrzymania wpisu hipoteki w księdze wieczystej nr (...). Apelujący zarzucił Sądowi Rejonowemu naruszenie art. 626 ⁸ §2 k.p.c. oraz art. 67 i 109 ustawy o księgach wieczystych i hipotece. W związku z podniesionymi zarzutami uczestnik wniósł o oddalenie w tym zakresie wniosku o wpis hipoteki i zasądzenie kosztów postępowania.

W odpowiedzi na apelacji wnioskodawca wniósł o jej oddalenie i zasądzenie od apelującego uczestnika kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.

Zgodnie art. 518 k.p.c. od postanowień sądu pierwszej instancji orzekających co do istoty sprawy przysługuje apelacja. Na tle tego przepisu oraz art. 367 §1 k.p.c. w judykaturze i doktrynie utrwalony jest pogląd, że zaskarżone może być tylko orzeczenie istniejące, natomiast nie można wnieść środka odwoławczego od orzeczenia, które nie zostało - w rozumieniu przepisów prawa procesowego - wydane. Przez sytuację opisaną powyżej należy rozumieć zarówno brak orzeczenia w ogóle, jak i brak w wydanym orzeczeniu rozstrzygnięcia w określonym przedmiocie. Apelacja odnosząca się do nieistniejącej części postanowienia podlega zatem, jako niedopuszczalna, odrzuceniu na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 13 §2 k.p.c., gdyż - w rozumieniu przepisów prawa procesowego - w tym zakresie orzeczenie nie zostało wydane.

Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w tej sprawie. Nie budzi wątpliwości, ż skargą uczestnika (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) spółki komandytowej w K. zostały zaskarżone wpisy referendarza sądowego dokonane w dwóch księgach wieczystych nr (...). W razie wniesienia skargi na orzeczenie referendarza sądowego stanowiące wpis w księdze wieczystej, zgodnie z art. 518 ¹ §3 k.p.c., wpis nie traci mocy, a sąd rozpoznając sprawę zmienia zaskarżony wpis przez jego wykreślenie i dokonanie nowego wpisu lub wydaje postanowienie, którym zaskarżony wpis utrzymuje w mocy albo uchyla go w całości lub w części i w tym zakresie wniosek oddala bądź odrzuca, względnie postępowanie umarza. Oczywistą jest rzeczą, iż wskazany powyżej sposób rozstrzygnięcia skargi winien znaleźć wyraz w sentencji postanowienia sądu, a nie jedynie w jego uzasadnieniu.

Treść postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 24 sierpnia 2017 roku zawiera jedynie rozstrzygnięcie w zakresie wpisu dokonanego przez referendarza w księdze wieczystej (...), natomiast nie zawiera zaskarżonego przez uczestnika rozstrzygnięcia utrzymującego w mocy wpis dokonany w księdze wieczystej nr (...), a także jakiegokolwiek innego rozstrzygnięcia odnoszącego się do wpisu referendarza w tej księdze wieczystej.

Jakkolwiek w uzasadnieniu postanowienia z dnia 24 sierpnia 2017 roku Sąd pierwszej instancji czynił rozważania nad zasadnością zarzutów związanych z wpisem w księdze wieczystej nr (...), dochodząc do przekonania, iż nie były one zasadne, to jednak takie stanowisko Sądu zawarte w uzasadnieniu nie ma wpływu na uznanie przedmiotowej apelacji za dopuszczalną, bowiem temu środkowi odwoławczemu podlega samo rozstrzygnięcie zawarte w orzeczeniu sądu, a nie motywy sądu przedstawione w uzasadnieniu danego orzeczenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie powołanych przepisów oraz art. 373 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c. i art. 13 §2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 postanowienia. O kosztach postępowania odwoławczego Sąd orzekł zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 520 §1 k.p.c., nie znajdując podstaw do odstąpienia od niej.

SSO Katarzyna Biernat-Jarek SSO Grzegorz Buła SSO Krzysztof Lisek