Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 16 września 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Anna Kowacz-Braun

SSA Józef Wąsik

SSA Jerzy Bess (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 16 września 2013 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa E. Ś.

przeciwko Z. W. i D. W.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanych od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 26 lutego 2013 r., sygn. akt IX GC 687/10

postanawia:

1.  oddalić zażalenie

2.  zasądzić od pozwanych Z. W. i D. W. na rzecz powódki kwotę 1 800 zł (tysiąc osiemset złotych) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt I ACz 1387/13

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Krakowie dnia 6 lutego 2012 r. wydał wyrok uwzględniający w całości żądanie pozwu. Pozwani złożyli apelację wraz z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek ten został prawomocnie oddalony postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. akt I ACz 2040/12. Po zwróceniu akt przez Sąd Apelacyjny pozwani zostali wezwani do uiszczenia opłaty od apelacji w wysokości 1 000 zł w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia apelacji. Odpis wezwania doręczono pozwanemu dnia 12 lutego 2013 r., a pozwanej dnia 13 lutego 2013 r. Mimo upływu terminu apelacja nie została opłacona.

Dnia 26 lutego 2013 r. Sąd Okręgowy odrzucił apelację, wskazując jako przyczynę jej nieopłacenie w zakreślonym terminie.

Zażalenie na postanowienie wnieśli pozwani, zarzucając mu naruszenie art. 102 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie przejawiające się nieuwzględnieniem przez Sąd wniosku pozwanych o zwolnienie od kosztów sądowych złożonego wraz z apelacją. Wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji oraz zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanych kosztów postępowania według norm prawem przewidzianych. W uzasadnieniu wskazano na okoliczności, które miałyby uzasadniać zwolnienie pozwanych od kosztów sądowych.

Powódka wniosła odpowiedź na zażalenie, w której wniosła o jego oddalenie oraz zasądzenie od pozwanych na jej rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Stosownie do treści art. 370 k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Nie ulega wątpliwości, że apelacja nie została opłacona, wniosek o zwolnienie od kosztów tej apelacji został rozpoznany i prawomocnie oddalony, a pozwani już po jego oddaleniu zostali wezwani do uiszczenia opłaty od apelacji, czego nie uczynili. W takiej sytuacji obowiązkiem sądu pierwszej instancji było odrzucenie apelacji na podstawie cytowanego przepisu.

Odnosząc się do zarzutu pozwanych nie może on odnieść skutku w przedmiotowej sprawie na obecnym jej etapie. Kwestia zwolnienia strony pozwanej od kosztów postępowania w postaci opłaty od apelacji została już rozstrzygnięta postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. akt I ACz 2040/12, które jest niezaskarżalne (art. 394 ¹ i art. 394 ² k.p.c. a contrario) i wiąże także w przedmiotowym postępowaniu zażaleniowym.

Mając na względzie powyższe, Sąd Apelacyjny orzekł jak w punkcie 1 sentencji postanowienia na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Niniejsze postanowienie kończy postępowanie w sprawie w drugiej instancji, zatem zgodnie z art. 108 k.p.c. Sąd Apelacyjny obowiązany był orzec o kosztach procesu. Postępowanie zażaleniowe zostało w całości przegrane przez pozwanych, a zatem należało od nich zasądzić koszty na rzecz powódki. Na jej koszty złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w postępowaniu zażaleniowym, obliczone na podstawie § 13 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Mając to na uwadze, Sąd Apelacyjny orzekł jak w punkcie 2 sentencji postanowienia.