Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Maria Konieczna
Protokolant:	Iwona Krakowczyk

przy udziale:

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014. w Rybniku

sprawy z odwołania J. M. (M.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 20 listopada 2013 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 22 listopada 2013r.

Sędzia

Sygn. akt: IX U 2084/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20.11.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. M. (M.) prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS w zw. z §4 rozporządzenia z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach…, wobec nie udokumentowania wymaganych 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu do stażu pracy w szczególnych warunkach okresu od 01.03.1974r. do 31.08.1992r. w Kółku Rolniczym (...), ponieważ świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach zostało wystawione przez archiwistę.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od tej decyzji załączając oświadczenia swoje oraz współpracowników, że w okresie od 01.03.1974r. do 31.08.1992r. pracował jako traktorzysta sześć dni w tygodniu po osiem godzin w Spółdzielni Kółek Rolniczych w R. i precyzując odwołanie na rozprawie w dniu 25.02.2014r., domagał się zmiany decyzji poprzez przyznanie prawa do emerytury po uprzednim zaliczeniu do pracy w warunkach szczególnych pracy w charakterze traktorzysty w okresie jw.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 23.10.2013r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 1.01.1999r. łącznie 30 lat, 3 miesiące i 13 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony w okresie od 01.03.1974r. do 31.08.1992r. zatrudniony był
w charakterze traktorzysty w Spółdzielni Kółek Rolniczych w R. na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.

W okresie spornym jw. od 01.03.1974r. do 31.08.1992r. ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca ciągnika – traktorzysta i w okresie tym wykonywał prace polowe polegające na siewach, pracach przy żniwach – traktorem z kosiarką rotacyjną, snopowiązałką. Zimą ubezpieczony pracował przy transporcie wapna dla rolników, także przy odśnieżaniu dróg, przy soleniu dróg, odmiataniu chodników. Ubezpieczony woził nadto traktorem paliwo i wodę do gospodarstw.

Ubezpieczony wykonywał prace w stałym zespole traktorzystów, pracował w systemie zmianowym. W bazie, w której pracował ubezpieczony zatrudnionych było stale 6 traktorzystów a w sezonie letnim dwóch dodatkowych.

Ubezpieczony pracę traktorzysty wskazaną powyżej wykonywał stale, co najmniej przez 8 godzin dziennie, często dłużej niż 8 godzin, gdy wymagały tego wykonywane prace.

W okresie spornym razem z ubezpieczonym pracowali: J. S. – prezes Spółdzielni, następnie likwidator oraz R. W. – traktorzysta.

Ubezpieczony nie jest członkiem OFE.

Powyższe ustalił Sąd w oparciu o akta organu rentowego, w tym zawartą w nich dokumentację osobową ubezpieczonego – świadectwo pracy z dnia 31.08.1992r., dane wynikające z legitymacji ubezpieczeniowej, oświadczenie ubezpieczonego i świadków J. S., R. W. złożonych dla celów ZUS, potwierdzające zatrudnienie w spornym okresie w charakterze traktorzysty (k. 3 akt sądowych), zeznania świadków J. S. i R. W. oraz ubezpieczonego złożone na rozprawie w dniu 25.02.2014r., czas nagrania 00:10:54-00:21:50 protokołu elektronicznego.

Sąd uznał zgromadzony materiał dowodowy za kompletny, wiarygodny i mogący stanowić podstawę dokonania ustaleń faktycznych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 31.12.1998r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (tj. 25 lat dla mężczyzn).

Ust. 2 „Emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego .

Zgodnie z treścią §4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do tego, czy ubezpieczony spełnia warunki konieczne do nabycia prawa do tzw. wcześniejszej emerytury, w szczególności, czy ubezpieczony przepracował 15 lat w warunkach szczególnych do dnia 31.12.1998r.

Zdaniem Sądu przeprowadzone postępowanie w pełni pozwala na przyjęcie, iż ubezpieczony w okresie spornym od 01.03.1974r. do 31.08.1992r. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca ciągnika, tj. wykonywał pracę jak w wykazie A, dziale VIII poz. 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Za takim przyjęciem przemawiają zeznania słuchanych w sprawie świadków i ubezpieczonego jako korelujące z treścią dokumentacji przedstawionej przez ubezpieczonego przed organem rentowym oraz w toku niniejszego postępowania, zeznania wiarygodne w świetle świadectwa pracy, sporządzonego w dacie 31.08.1992r., a więc z dniem ustania spornego zatrudnienia, z którego wynika zatrunienie na stanowisku traktorzysty w pełnym wymiarze czasu pracy. Zeznania te korelują nadto z treścią legitymacji ubezpieczeniowej, jej kserokopią dołączoną do akt kapitału początkowego dotyczących ubezpieczonego, z której także wynika, iż w spornym okresie ubezpieczony zatrudniony był w charaktrze trakotrzysty. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków i ubezpieczonego jako przekonywującym, zasadniczo spójnym i logicznym w swej treści, przy stanowczych twierdzeniach ubezpieczonego o takim charakterze pracy w spornym okresie dla celów świadczenia w postaci kapitału początkowego i dla celów świadczenia o emeryturę.

Zatem ubezpieczony - po zaliczeniu okresu pracy w szczególnych warunkach wykonywanej od 01.03.1974r. do 31.08.1992r. w Spółdzielni Kółek Rolniczych w R. posiada łącznie ponad wymagane 15 lat takiej pracy.

W konsekwencji ubezpieczony spełnia wszystkie przesłanki nabycia prawa do emerytury na podstawie powołanych przepisów od dnia 22.11.2013r., tj. od ukończenia 60 roku życia.

Zgodnie z treścią przepisu art. 100 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje
z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa.

Natomiast z treści przepisu art. 129 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 17.12.1998r. wynika, iż świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

W konsekwencji powyższego Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc i powołanych przepisów zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od dnia 22.11.2013r., tj. od ukończenia 60 lat, zgodnie z uregulowaniem art.100 ustawy z dnia 17.12.1998r., powołanego powyżej.

SSO Maria Konieczna