Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Joanna Smycz
Protokolant:	Iwona Porwoł

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2019 r. w Rybniku

sprawy z odwołania Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego (...) ( S. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego (...)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 21 czerwca 2018r. Nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż D. S. jako pracownik u płatnika składek PHU (...) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 13 marca 2018r. do dnia 31 stycznia 2019r,

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz odwołującej M. C. kwotę 180,00zł ( sto osiemdziesiąt złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1077/18

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 czerwca 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, że ubezpieczony D. S., jako pracownik u płatnika składek PHU (...) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz chorobowemu od 13.03.2018r. do 31.01.2019r.

Organ rentowy wskazał, że w jego ocenie w niniejszej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdzie ubezpieczony nie wykonywał pracy, a zgłoszenie do ubezpieczeń na krótko przed wystąpieniem o wypłatę świadczeń chorobowych, zmierzało do obejścia prawa poprzez uzyskanie długoterminowych świadczeń.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł płatnik składek oraz ubezpieczony, domagając się zmiany zaskarżonej decyzji i objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zainteresowanego. Płatnik wskazał, że konieczność zatrudnienia dodatkowego operatora wynikała z powiększenia się parku maszynowego przedsiębiorstwa. Zainteresowany zaś posiadał stosowne uprawnienia do pracy na takim stanowisku i do dnia wystąpienia niezdolności do pracy wykonywał swoje obowiązki wynikające z zawartej umowy o pracę.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony D. S. urodził się w dniu (...)

Z zawodu jest elektromonterem maszyn i posiada uprawnienia do obsługi urządzeń takich jak koparki i żurawie. Od 2006r. pracował jako operator maszyn. W okresie poprzedzającym sporny okres był zarejestrowany w PUP jako bezrobotny. Od swojego znajomego dowiedział się o firmie PHU (...). Zgłosił się do siedziby firmy i został skierowany na badania lekarskie. W związku z powiększeniem się parku maszynowego zaistniała potrzeba zatrudnienia dodatkowego operatora. Sprawami dotyczącymi zatrudnienia zajmuje się w firmie (...). Po potwierdzeniu zdolności do pracy, w kolejnym dniu został przeszkolony przez kierownika A. B.. Odwołujące się przedsiębiorstwo zajmuje się skupem i sprzedażą złomu metali kolorowych i złomu stalowego, a także pracami rozbiórkowymi i demontażowymi. Siedziba mieści się w C., gdzie znajdują się maszyny wykorzystywane do rozbiórek oraz do sortownia i przeładowywania złomu. Ubezpieczony na początek miał pracować na maszynie przeładunkowej F., później pracował na koparce gąsienicowej V., którą kruszył beton w celu uzyskania prętów metalowych. Do pomocy wyznaczono mu jako sortowacza P. Z.. Ubezpieczony pracował od godziny 8.00 do 16.00. W przedsiębiorstwie ewidencjonuje się czas pracy poprzez zaznaczanie obecności pracowników przez upoważnione do tego pracownice biura. Pracownicy nie podpisują sami listy obecności. Ubezpieczony pracował do piątku 16.03.2018r. W kolejnym dniu tj. w sobotę 17.03.2018r. w godzinach wieczornych uległ wypadkowi doznając złamania nogi. Po wypadku przeszedł operację oraz rehabilitację. Wykorzystał 180-dniowy okres zasiłkowy. W dniu 31.01.2019r. strony rozwiązały stosunek pracy wobec nieodzyskania zdolności do pracy. Odwołująca zapłaciła firmie zewnętrznej za dokończenie prac, które miał wykonać ubezpieczony. Następnie na miejsce ubezpieczonego został zatrudniony inny operator.

Powołani w sprawie świadkowie A. B. i P. Z. potwierdzili fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy w spornym okresie.

Powyższe ustalił Sąd na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, dokumentacji załączonej do odwołania, kart informacyjnych leczenia szpitalnego, list płac PHU (...), faktury nr (...) za wykonanie prac operatorskich przez firmę zewnętrzną, zestawienia miesięcznego środków trwałych odwołującej firmy, zeznań świadków A. B., P. Z. (k.56-57), a także zeznań M. C. oraz ubezpieczonego (k.61-63).

Sąd dał wiarę zeznaniom słuchanych w sprawie świadków, zainteresowanej oraz ubezpieczonego, ponieważ są one przekonywujące, logiczne, wzajemnie się pokrywają i uzupełniają przedstawiając łącznie rzeczywisty przebieg pracy i zakres obowiązków ubezpieczonego, a także przyczyny jego zatrudnienia, ponadto znajdują potwierdzenie w powołanej w sprawie dokumentacji.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt. 1 i art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2017r., poz. 1778), zwanej dalej Ustawą, pracownicy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu. Obowiązkowym ubezpieczeniom pracownicy podlegają od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania (art. 13).

Jak stanowi art. 22 kp przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy w szczególności wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy ze wskazaniem składników wynagrodzenia oraz wymiar czasu pracy – art.29 § 1 kp.

Organ rentowy, wydając decyzję o niepodleganiu D. S. ubezpieczeniom społecznym w tytułu zatrudnienia u płatnika składek PHU (...), podważył umowę łączącą strony w zakresie faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczonego.

Zatem kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy stan faktyczny ustalony w tej konkretnej sprawie, a wynikający z zeznań świadków, odwołujących się, jak również z dowodów z dokumentów, pozwala na uznanie, że umowa o pracę zawarta między stronami, jest czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 k.c. mającą na celu obejście przepisów prawa.

W tym miejscu trzeba wskazać, że pozorność oświadczenia woli (art. 83 § 1 k.c.) została potraktowana przez ustawodawcę jako wada oświadczenia woli, nie dotyczy więc oświadczeń wiedzy. Jest to jednak wada szczególnego rodzaju, bo dotycząca oświadczenia złożonego świadomie i swobodnie dla pozoru drugiej stronie, która o takim oświadczeniu wie i na to się zgadza. ( Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 1971r., II CR 250/71, nie publikowany).

Z kolei w wyroku z dnia 23 czerwca 1986r., I CR 45/86 (nie publikowanym) Sąd Najwyższy zdefiniował pozorność jako „wadę oświadczenia woli polegającą na niezgodności między aktem woli, a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony zgodne są co do tego, aby wspomniane oświadczenie woli nie wywoływało skutków prawnych”. Nie można też przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadomie to przyjmował (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2001r., II UKN 258/00, OSNP z 2002r., Nr 21, poz. 527).

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego, nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie nie doszło do zawarcia pozornej umowy o pracę.

W ocenie Sądu ubezpieczony oraz odwołująca M. C. wiarygodnie wyjaśnili w jakich okolicznościach doszło do zawarcia umowy o pracę, jaki zainteresowany miał zakres obowiązków oraz w jaki sposób je realizował. Powołani w sprawie świadkowie potwierdzili fakt wykonywania pracy przez ubezpieczonego. Sąd dał wiarę tym zeznaniom jako spójnym, logicznym, wzajemnie się uzupełniającym oraz znajdującym potwierdzenie w przedłożonej dokumentacji.

Zdaniem Sądu zawarta umowa o pracę z pewnością nie była czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 § 1 k.c., gdyż była faktycznie realizowana.

Mając powyższe na uwadze, z mocy powołanych przepisów i art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

Sędzia