Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX U 934/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2019-11-27

Sygn. akt IX U 934/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2019 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Sądu Okręgowego Maria Olszowska

Protokolant:

St. Sekretarz Sądowy Jolanta Nagrodzka

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2019 r. w Rybniku

sprawy z odwołania G. Z. /Z./

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

przy udziale zainteresowanego Z. B.

o podleganie obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania G. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 23 maja 2019 r. Znak (...)- (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż ubezpieczony jako pracownik u płatnika składek Z. B. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, chorobowemu, wypadkowemu od (...)

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na rzecz ubezpieczonego kwotę 180,00zł (sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt IX U 934/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 maja 2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. stwierdził, że odwołujący G. Z. jako pracownik u płatnika składek Z. B. (B.) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz chorobowemu w okresie od (...).

W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy wskazał, iż z okoliczności sprawy wynika, że zawarcie przez strony umowy nie miało na celu faktycznego świadczenia pracy, lecz jedynie pozyskanie przez ubezpieczonego tytułu ubezpieczenia w celu skorzystania z możliwości przeliczenia emerytury górniczej w oparciu o art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony domagając się jej zmiany poprzez objęcie go ubezpieczeniem społecznym w okresie j.w. Wskazał, iż faktycznie w okresie spornym wykonywał pracę na rzecz swojego pracodawcy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony jest uprawniony do emerytury górniczej.

Po nabyciu prawa do emerytury ubezpieczony nie pracował do czasu zawarcia spornej umowy ze Z. B.. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą w postaci warsztatu mechaniki pojazdowej. Ubezpieczony przyszedł do niego do warsztatu i pytał o pracę. Zainteresowany potrzebował pomocnika więc zawarli umowę na okres próbny od 03.09.2018r. do 02.12.2018r. w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem 2100 zł miesięcznie. Ubezpieczony wykonywał drobne czynności przy wymianie opon, wymianie klocków hamulcowych oraz bieżące prace porządkowe na warsztacie. Zainteresowany chciał żeby ubezpieczony docelowo przyuczył się do obsługi maszyny do wymiany opon. Maszyna ta niedługo wcześniej została zakupiona. W spornym okresie zainteresowany zatrudniał jednego mechanika D. S.. Zainteresowany ma problem ze znalezieniem osób chętnych do pracy. Obecnie nie ma szkół samochodowych i brak jest takich pracowników. Czasami ktoś się zatrudniał i odchodził po kilku dniach. Również ubezpieczonemu nie podobała się ta praca. Nie potrafił opanować obsługi maszyny do wymiany opon. Ostatecznie zainteresowany nie był zadowolony z jego pracy, więc ubezpieczony rozwiązał umowę przed upływem jej terminu i wyjechał na sześć tygodni do pracy przy zbiorach jabłek w Holandii. Świadek D. S. potwierdził fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy w okresie spornym.

Powyższe ustalił Sąd na podstawie akt organu rentowego, zeznań świadków R. B., M. P., C. P. i D. S., zeznań zainteresowanego oraz zeznań ubezpieczonego (k. 33-35, 42-43 a.s.).

Sąd dał w całości wiarę tym zeznaniom, ponieważ są one przekonywujące, logiczne, wzajemnie się pokrywają i uzupełniają przedstawiając łącznie rzeczywisty przebieg pracy i zakres obowiązków ubezpieczonego, a także przyczyny jego zatrudnienia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt. 1 i art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. ł ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2017r., poz. 1778), zwanej dalej Ustawą, pracownicy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu. Obowiązkowym ubezpieczeniom pracownicy podlegają od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania (art. 13).

Jak stanowi art. 22 kp. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Umowa o pracę określa strony umowy, rodzaj umowy, datę jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy w szczególności wynagrodzenie za pracę odpowiadające rodzajowi pracy ze wskazaniem składników wynagrodzenia oraz wymiar czasu pracy - art.29 § 1 kp.

Organ rentowy, wydając decyzję o niepodleganiu G. Z. ubezpieczeniom społecznym w tytułu zatrudnienia u Z. B., podważył umowę łączącą strony w zakresie faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczonego.

Zatem kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy stan faktyczny ustalony w tej konkretnej sprawie, a wynikający z zeznań ubezpieczonego oraz zainteresowanego, jak również z dowodów z dokumentów, pozwala na uznanie, że umowa o pracę zawarta między odwołującymi jest czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83

k.c. mającą na celu obejście przepisów prawa.

W tym miejscu trzeba wskazać, że pozorność oświadczenia woli (art. 83 § 1 k.c.) została potraktowana przez ustawodawcę jako wada oświadczenia woli, nie dotyczy więc oświadczeń wiedzy. Jest to jednak wada szczególnego rodzaju, bo dotycząca oświadczenia złożonego świadomie i swobodnie dla pozoru drugiej stronie, która o takim oświadczeniu wie i na to się zgadza. ( Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 197 lr„ 11 CR 250/71, nie publikowany).

Z kolei w wyroku z dnia 23 czerwca 1986r., 1 CR 45/86 (nie publikowanym) Sąd Najwyższy zdefiniował pozorność jako „wadę oświadczenia woli polegającą na niezgodności między aktem woli, a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony zgodne są co do tego, aby wspomniane oświadczenie woli nic wywoływało skutków prawnych". Nie można też przyjąć pozorności oświadczeń woli o zawarciu umowy o pracę, gdy pracownik podjął pracę i ją wykonywał, a pracodawca świadomie to przyjmował (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2001 r„ II UKN 258/00, OSNP z 2002r„ Nr 21. poz. 527).

Mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego, nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie nie doszło do zawarcia pozornej umowy o pracę.

W ocenie Sądu odwołujący oraz zainteresowany szczegółowo wyjaśnili w jakich okolicznościach doszło do zawarcia umowy o pracę, jaki ubezpieczony miał zakres obowiązków oraz w jaki sposób je realizował. Sąd dał wiarę tym zeznaniom jako spójnym, logicznym oraz wzajemnie się uzupełniającym.

Zdaniem Sądu zawarta umowa o pracę, zawarta między stronami z pewnością nie była czynnością prawną pozorną w rozumieniu art. 83 § 1 k.c., gdyż była faktycznie realizowana.

Sąd oddalił wnioski dowodowe organu rentowego o zobowiązanie płatnika do złożenia księgi przychodów i rozchodów lub wydruków z kasy fiskalnej na okoliczność wykazania możliwości finansowych płatnika do zatrudnienia ubezpieczonego oraz zobowiązania płatnika do przedstawienia zestawienia ilości wykonywanych wymian opon przez warsztat mechaniczny w okresie zatrudnienia ubezpieczonego na okoliczność wykazania potrzeby jego zatrudnienia, uznając iż okoliczności te nie mając znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, z mocy powołanych przepisów i art. 47714 § 2 kpc orzekł jak w sentencji. W pkt.2 wyroku Sąd na podstawie art.98 i 99 k.p.c. w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych… ( Dz.U. z 2015r. poz.1804) zasądził od organu rentowego na rzecz odwołującego kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Elżbieta Wasilewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Sądu Okręgowego Maria Olszowska
Data wytworzenia informacji: