IX U 309/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2019-09-17
Sygn. akt IX U 309/18
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 września 2019 r.
Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX
Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku
w składzie:
Przewodniczący: |
Sędzia Sądu Rejonowego del. Renata Stańczak |
Protokolant: |
Gabriela Jokiel |
przy udziale ./.
po rozpoznaniu w dniu 17 września 2019 r. w Rybniku
sprawy z odwołania R. R. (1) ( R. R. (1) )
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
o ponowne ustalenie wysokości emerytury
na skutek odwołania R. R. (1)
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
z dnia 11 stycznia 2018r. nr (...)
zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż ubezpieczony R. R. (1) uprawniony jest do ponownego obliczenia wysokości emerytury zgodnie z art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a to począwszy od dnia (...)
Sędzia
Sygn. akt IX U 309/18
UZASADNIENIE
Decyzją z 11 stycznia 2018r. organ rentowy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., na podstawie art. 114 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił ubezpieczonemu R. R. (1) (R.) prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury, ponieważ ubezpieczony nie przedłożył żadnych nowych dowodów, jak również nie ujawniono żadnych nowych okoliczności w sprawie, mających wpływ na zmianę decyzji z 28.09.2017r.
Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji domagając się przeliczenia emerytury w oparciu o art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wnosząc o odtworzenie zarobków z okresu, za który organ rentowy przyjął wynagrodzenie minimalne.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.
Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Ubezpieczonemu, urodzonemu (...), przysługuje prawo do emerytury górniczej od 3 lipca 1990r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury, wyliczony na podstawie wynagrodzenia z okresu od 01/1986r. do 12/1988r. wyniósł 325,27% i został ograniczony do 250%.
Po przyznaniu prawa do świadczenia ubezpieczony pozostawał w zatrudnieniu do 06.09.1990r.
Ubezpieczony (...). złożył w organie rentowym wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia od zarobków uzyskanych w całości lub w części po przyznaniu świadczenia zgodnie z art. 110a. Do wniosku dołączył zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu od 1979r. do 1990r. wystawione 28.08.2017r. przez (...) S.A. „B.-Z.-J.” Ruch (...) oraz zaświadczenie z 09.08.2017r. za lata 1965-1967 wystawione przez (...) S.A. w B..
Decyzją z 28 września 2017r. organ rentowy, na podstawie art. 110a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, odmówił ubezpieczonemu ponownego ustalenia wysokości emerytury, ponieważ wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalony w najkorzystniejszy sposób nie był wyższy niż 250%. Organ rentowy do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru przyjął kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników za lat nie udokumentowane 1967-1978.
Kolejny wniosek o przelicznie emerytury na podstawie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z FUS, ubezpieczony złożył (...)
W rozpoznaniu wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.
(dowód: akta organu rentowego).
Ubezpieczony zatrudniony był w KWK (...) w J. w okresie od 07.02.1967r. do 06.09.1990r. na stanowiskach:
- od 07.02.1967r. do 31.12.1969r. – młodszego górnika pod ziemią,
- od 01.01.1970r. do 06.09.1990r. – górnika pod ziemią.
Ubezpieczony z KWK (...) dostał służbowe przeniesienie na KWK (...). Już wtedy miał pełne kwalifikacje górnika po szkole górniczej. Szkołę górniczą skończył w 1965r. przy KWK (...). Pracował cały czas pod ziemią. Był wtedy przodowym, bo miał większe kwalifikacje niż inni zatrudnieni pracownicy. Pracował cały czas na oddziale wydobywczym. Miał stawkę górnika. W 1967r. ożenił się. Otrzymywał wynagrodzenie z Karty Górnika. Był uprawniony do deputatu węglowego.
(dowód: akta osobowe ubezpieczonego i dokumentacja płacowa w postaci kart zasiłkowych za okres zatrudnienia ubezpieczonego w KWK (...) w J., zeznania ubezpieczonego złożone na rozprawie 15 marca 2018r., czas nagrania protokołu elektronicznego 00:07:03-00:23:58)
Najkorzystniejsze wynagrodzenie ubezpieczony uzyskał w latach 1968 -1975 i 1979-1990, po odtworzeniu zarobków z lat 1967-1978, na podstawie dokumentacji zawartej w aktach osobowych ubezpieczonego, zachowanej dokumentacji płacowej, zeznań ubezpieczonego i przepisów branżowych.
Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z powyżej wskazanych lat jest wyższy niż 250%.
(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu emerytur i rent J. C. z 05.10.2018r. k. 20-36 a.s. wraz z opiniami uzupełniającymi z 04.03.2019r. k. 56-59, z 09.05.2019r. k. 76-87 a.s.)
Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:
W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.
W rozpoznawanej sprawie kwestia sporna sprowadzała się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunki do przeliczenia emerytury górniczej na podstawie art.110a ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. 2018r., poz.1270 ze zm.).
Zgodnie z powołanym przepisem wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art.15, z uwzględnieniem art.110 ust.3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia:
- z kolejnych 10 lat kalendarzowych przypadających w ostatnich 20 latach kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie emerytury od przeliczonej podstawy,
- dowolnie wybranych przez emeryta 20 lat kalendarzowych, w których podlegał ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia o ponowne ustalenie wysokości emerytury, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art.15 ust.5, jest wyższy niż 250%.
Ustalenie wysokości emerytury w sposób wskazany powyżej może nastąpić tylko raz.
Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony spełnia warunki umożliwiające przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej.
Powyższe wynika z opinii powołanego biegłego sądowego, który na podstawie posiadanej dokumentacji, przy uwzględnieniu obowiązujących w górnictwie przepisów płacowych, odtworzył wynagrodzenie ubezpieczonego za lata 1967-1978. Obliczony przez biegłego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru okazał się wyższy od 250% i tym samym mógł stanowić podstawę przeliczenia świadczenia.
Uznając jw. Sąd oparł się ostatecznie na uzupełniającej opinii biegłego z 09.05.2019r., uznając ją za przekonującą jako wydaną w oparciu o fachową wiedzę, wydaną po analizie dokumentacji przedłożonej w niniejszej sprawie: dokumentacji znajdującej się w aktach rentowych, aktach osobowych oraz w oparciu o obowiązujące w tym okresie przepisy płacowe. Biegły, przy odtwarzaniu wynagrodzeń za lata 1967-1978 w opinii uzupełniającej, uwzględnił niewątpliwie jedynie stałe składniki, które z pewnością ubezpieczony otrzymywał, tj. wynagrodzenie zasadnicze, kartę górnicza, deputat węglowy i tej opinii uzupełniającej organ rentowy nie kwestionował (pismo z 27.06.2019r.).
Mając powyższe na uwadze Sąd, kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 14 §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję jak w wyroku, przy czym ponowne obliczenie emerytury powinno nastąpić od (...) tj. od miesiąca złożenia wniosku (art. 129 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) uznając, że zostały spełnione przesłanki z art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż w sprawie zostały przeprowadzone nowe dowody w postaci opinii biegłego i zeznań ubezpieczonego.
sędzia
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Sądu Rejonowego Renata Stańczak
Data wytworzenia informacji: