Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach

V Wydział Karny Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący: SSO Sławomir Klekocki

Sędziowie: SSO Anita Ossak (spr.)

SSR del. Katarzyna Gozdawa-Grajewska

Protokolant: Monika Brzoza

w obecności Magdaleny Szymańskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2014 r.

sprawy:

W. H. /H./

syna N. i T.

ur. (...) w Ś.

oskarżonego o przestępstwo z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 31 § 2 kk, art. 190 § 1 kk w zw. z art. 31 § 2 kk, art. 216 § 1 kk w zw.z art. 12 kk i art. 31 § 2 kk, art.25 kk w zw. z art. 31 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku

z dnia 28 sierpnia 2014r. sygn. akt III K 374/14

I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- w punkcie 5 ustala, iż kara łączna wymierzona oskarżonemu obejmuje kary pozbawienia wolności orzeczone w punktach 1, 2 i 4;

- w punkcie 2 przyjmuje, iż oskarżony czynu opisanego w punkcie V części wstępnej wyroku dopuścił się w okresie od września 2013r. do 22 października 2013r.

II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. M. kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych oraz 23% podatku VAT w kwocie 96,60 złotych (dziewięćdziesiąt sześć złotych sześćdziesiąt groszy), łącznie kwotę 516,60 złotych (pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt V.2 Ka 585/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2014r sygn. akt III K 374/14 Sąd Rejonowy w Rybniku uznał oskarżonego W. H. za winnego tego, że:

1.-w okresie od września 2012 roku do 10 kwietnia 2013 roku w R. znęcał się psychicznie nad synem A. H. w ten sposób, że będąc pod wpływem alkoholu wielokrotnie wszczynał awantury domowe, podczas których wyzywał pokrzywdzonego słowami wulgarnymi i obelżywymi, groził pozbawieniem życia jego oraz osób dla niego najbliższych, zakłócał spoczynek nocny, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach znacznie ograniczonej poczytalności, tj. występku z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

- w okresie w okresie od września 2013 roku do 22 października 2013 roku w R. znęcał się psychicznie nad synem A. H. w ten sposób, że będąc pod wpływem alkoholu wielokrotnie wszczynał awantury domowe, podczas których wyzywał pokrzywdzonego słowami wulgarnymi i obelżywymi, groził pozbawieniem życia jego i osób dla niego najbliższych, zakłócał spokój nocny, przy czym w dniu 22 października 2013 roku w czasie nocnej awantury groził pokrzywdzonemu pozbawieniem życia przy użyciu trzymanego w ręce młotka, zaś zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach znacznie ograniczonej poczytalności, tj. występku z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

i przyjmując, że występków tych oskarżony dopuścił się w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, na mocy art. 207§1 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzył mu jedną karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

2. - w okresie od września 2012 roku do 10 kwietnia 2013 roku w R., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru będąc pod wpływem alkoholu wielokrotnie groził M. H. pozbawieniem życia jej i osób dla niej najbliższych, w tym przy użyciu trzymanego w ręce noża, które to groźby w okolicznościach, w jakich zostały wypowiedziane wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, iż zostaną spełnione, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach znacznie ograniczonej poczytalności, tj. występku z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

- w okresie od września 2012 roku do 22 października 2013 roku w R., działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętego zamiaru groził M. H. pozbawieniem życia jej i osób dla niej najbliższych, w tym groźby te kierował pod jej adresem trzymając w ręce nóż, a w dniu 22 października 2013 roku groził M. H. pozbawieniem jej życia przy użyciu trzymanego w ręce młotka, które to groźby w okolicznościach w jakich zostały wypowiedziane wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, iż zostaną spełnione, przy czym zarzucanego

mu czynu dopuścił się w warunkach znacznie ograniczonej poczytalności, tj. występku z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k

i przyjmując, że występków tych oskarżony dopuścił się w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, na mocy art. 190§1 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzył mu jedną karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

3.- w okresie od września 2012 roku do 10 kwietnia 2013 roku w R., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru będąc pod wpływem alkoholu wielokrotnie wszczynał awantury domowe, w czasie których znieważał M. H. słowami wulgarnymi i obelżywymi, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach znacznie ograniczonej poczytalności, tj. występku z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

- w okresie od września 2013 roku do 22 października 2013 roku w R., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru będąc pod wpływem alkoholu wielokrotnie wszczynał awantury domowe, w czasie których znieważał M. H. słowami wulgarnymi i obelżywymi, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach znacznie ograniczonej poczytalności, tj. występku z art. 216 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.

i przyjmując że występków tych oskarżony dopuścił się w podobny sposób w krótkich odstępach czasu, na mocy art. 216§1 kk w zw. z art. 91 §1 kk wymierzył mu jedną karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki na kwotę 10,00 złotych ;

4. w dniu 22 października 2013 roku w R. groził M. H. pozbawieniem jej życia w celu zmuszenia jej do zaniechania powiadamiania organów ścigania o przestępstwach opisanych w pkt od I do VI, przez co wywierał na nią wpływ jako na świadka przestępstwa, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach znacznie ograniczonej poczytalności, tj. występku z art. 245 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k.i za to na mocy art. 245 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na mocy art. 91 § 2 kk w miejsce orzeczonych wyżej w punkcie 1-3 kar pozbawienia wolności Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności.

Na mocy art. 63 § 1 kk zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 22 października 2013r. do dnia 28 sierpnia 2014r.

Na mocy art. 29 ust. 1 Ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. M. kwotę 885,60zł brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony z urzędu świadczonej na rzecz oskarżonego W. H..

Na podstawie art. 624§1 kpk zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Od wyroku tego apelację wniósł prokurator, w której zarzucił:

- obrazę prawa materialnego , a to art. 91§2 kk poprzez jego błędne zastosowanie tj. wymierzenie kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności w miejsce orzeczonych w pkt 1-3 wyroku kar pozbawienia wolności , w sytuacji gdy łączeniu podlegały kary pozbawienia wolności wymierzone w pkt 1,2 i 4 wyroku;

- obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, a to art. 413§2 pkt 1 kpk polegającą na błędnym przyjęciu w pkt. 2 wyroku, iż zarzucanego czynu opisanego w pkt V części wstępnej wyroku oskarżony dopuścił się w okresie od września 2012r. do 22 października 2013r. ( co stanowiło powielenie błędu zawartego w pkt V zarzutów aktu oskarżenia), podczas gdy z bezspornych ustaleń faktycznych wynika, iż do popełnienia przestępstwa opisanego w pkt V części wstępnej wyroku doszło w okresie od września 2013r. do 22 października 2013r.

Podnosząc powyższe zarzuty skarżący wniósł o :

- zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie 5 poprzez wskazanie, iż połączeniu podlegają kary pozbawienia wolności orzeczone w pkt. 1,2 i 4 wyroku,

- oraz w punkcie 2 poprzez przyjęcie, iż zarzucanego czynu opisanego w punkcie V części wstępnej wyroku oskarżony dopuścił się w okresie od września 2013r. do 22 października 2013r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja prokuratora jako uzasadniona zasługiwała na uwzględnienie, konsekwencją czego stała się konieczność zmiany zaskarżonego wyroku w postulowanym zakresie.

Ustalenia faktyczne oraz kwalifikacja prawna przypisanych oskarżonemu występków nie były przedmiotem zaskarżenia, nie budzą też wątpliwości sądu odwoławczego.

Niemniej jednak rację ma skarżący twierdząc, że Sąd I instancji dopuścił się obrazy prawa materialnego, a to art. 91 § 2 k.k., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie. Orzekając bowiem w punkcie 5 zaskarżonego wyroku karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, sąd orzekający połączył oskarżonemu kary przypisane mu w punktach od 1 do 3 tj. kary pozbawienia wolności oraz karę grzywny, gdy tymczasem połączone winny zostać kary pozbawienia wolności orzeczone w punktach 1, 2 i 4 sentencji wyroku. Sąd w uzasadnieniu wyroku wskazał, iż do błędnego połączenia kar doszło na skutek oczywistej omyłki pisarskiej, ale powyższe uchybienie musiało zostać zmodyfikowane przez sąd odwoławczy, poprzez zmianę punktu 5 zaskarżonego wyroku i wskazanie, że kara łączna dotyczy kar jednostkowych pozbawienia wolności, orzeczonych w punktach 1, 2 i 4 zaskarżonego wyroku.

Należy również wskazać, ze w punkcie V aktu oskarżenia oskarżyciel błędnie zarzucił oskarżonemu popełnienie czynu z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w okresie od września 2012 roku do 22 października 2013 roku, podczas gdy bezspornie czyn ten miał miejsce w okresie od września 2013 roku do 22 października 2013 roku. Sąd I instancji powielił w wyroku ową pomyłkę oskarżyciela,

na co wskazał w pisemnym uzasadnieniu, a co wymagało ingerencji sądu odwoławczego, który zmienił punkt drugi zaskarżonego wyroku, przyjmując właściwy okres popełnienia przez oskarżonego występku z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., tj. od września 2013 roku do 22 października 2013 roku.

W pozostałym zakresie, jako słuszny zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy.