Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

X Ga 10/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2014-01-24

Sygn. akt X Ga 10/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, X Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Barbara Przybyła

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2014 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

przeciwko G. S. (S.)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt VII GC 1428/13

1  oddala apelację;

2  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

SSO Barbara Przybyła

Sygn. akt X Ga 10/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 8 października 2013 r. Sąd Rejonowy w Gliwicach zasądził od pozwanego G. S. na rzecz powódki (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. kwotę 4.283,48 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 8 grudnia 2011 r. oraz kwotę 717 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pozwany w apelacji od powyższego wyroku wniósł o jego zmianę poprzez oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie art. 5 kc w zw. z art. 864 kc polegające na przyjęciu, że zasadne jest nałożenie na jednego ze wspólników spółki obowiązku spłaty zobowiązania pomimo tego, że: powódka wniosła pozew w okresie, kiedy pozwany nie był już wspólnikiem spółki cywilnej; powódka nie próbowała nawiązać z pozwanym kontaktu w celu podjęcia rozmów dotyczących zaspokojenia roszczenia, powódka domagała się zasądzenia na jej rzecz kwot, które nabyła w drodze cesji wierzytelności, a więc nigdy nie łączył ją z pozwanym żaden stosunek prawny, na podstawie którego powódka mogłaby domagać się zapłaty.

Pozwany podniósł, że należy negatywnie odnieść się do zachowań powódki polegających na kierowaniu pism na adres pod którym pozwany nie przebywa czy też polegających na wszczęciu egzekucji bez podjęcia prób nawiązania kontaktu z pozwanym.

Powódka w odpowiedzi na apelację wniosła o jej oddalenie w całości oraz zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów postępowania apelacyjnego
w wysokości prawem przewidzianej.

Powódka podkreśliła, że skoro solidarna odpowiedzialność pozwanego za zobowiązania zaciągnięte w ramach działalności spółki cywilnej (...) wynika wprost z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa (art. 864 kc), to nie może być w tym wypadku mowy o nadużyciu przez powódkę jej praw podmiotowych.

Natomiast wbrew twierdzeniom pozwanego, powódka przed skierowaniem sprawy na drogę postępowania sądowego podjęła działania zmierzające do jej polubownego rozwiązania, w tym skierowała pisemne wezwanie do zapłaty na adres spółki, które zostało odebrane przez adresata
w dniu 8 marca 2011 r., a zatem ponad 9 miesięcy przed wytoczeniem powództwa w sprawie. Pozwani mieli tym samym wystarczająco dużo czasu na skontaktowanie się z powodową spółką i podjęcie rozmów w sprawie dobrowolnej spłaty zobowiązania, czego jednak nie uczynili.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelację w postępowaniu uproszczonym zgodnie z art. 50510 § 1 k.p.c. sąd rozpoznaje w składzie jednego sędziego, a zgodnie z § 2 tego przepisu sąd może rozpoznać apelację na posiedzenie posiedzeniu niejawnym, chyba że strona w apelacji lub w odpowiedzi na apelację zażądała przeprowadzenia rozprawy – w niniejszej sprawie strony takiego wniosku nie złożyły.

Zgodnie z art. 50513 § 2 k.p.c. jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Apelacja pozwanego nie zasługiwała na uwzględnienie.

W rozpatrywanej sprawie istotnym jest, że wierzytelność (...) Sp. z o.o. wobec pozwanych G. S. i M. S., wspólników spółki cywilnej (...), z tytułu łączącej ww. strony umowy o zamieszczenie reklamy z dnia 23 września 2009 r. powstała w okresie kiedy pozwany G. S. był wspólnikiem tejże spółki cywilnej.

Pozwany G. S. wystąpił bowiem ze spółki cywilnej w dniu
1 stycznia 2011 r.

W sprawie podkreślenia wymaga, że każdy wspólnik odpowiada za te zobowiązania spółki, które powstały w czasie, gdy był wspólnikiem. Nie odpowiada on za zobowiązania powstałe przed jego przystąpieniem do spółki lub po jego wystąpieniu. Odpowiedzialność wspólnika majątkiem indywidualnym za zobowiązania powstałe w czasie jego członkostwa w spółce trwa nadal mimo wystąpienia wspólnika ze spółki bądź też jej rozwiązania. Oznacza to, że za każde zobowiązanie odpowiadają solidarnie osoby będące wspólnikami w momencie powstania zobowiązania, niezależnie od tego, że następnie wystąpiły ze spółki bądź też spółka uległa rozwiązaniu (tak też
A. Kidyba w komentarzu do art. 864 kc, Komentarz LEX 2010).

W świetle powyższego na aprobatę nie mógł zasługiwać zarzut pozwanego, iż w chwili wytoczenia powództwa nie jest on już wspólnikiem spółki cywilnej (...), zaś zachowanie powódki stanowi nadużycie prawa w rozumieniu art. 5 kc.

Wskazać przy tym należy odnośnie do podniesionego przez pozwanego zarzutu naruszenia prawa materialnego, a to art. 5 kc, że powoływanie się na naruszenie zasad współżycia społecznego wymaga wskazania, jaka konkretnie zasada została naruszona oraz wskazanie pełnej treści powoływanej zasady (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. akt IV CSK 263/06, opubl. LEX nr 257664). W praktyce stosowania prawa następuje zatem sprecyzowanie treści zasad współżycia społecznego, czego pozwany nie uczynił.

Natomiast odnośnie do podniesionego przez pozwanego zarzutu, iż powódkę i pozwanego nie łączył nigdy żaden stosunek prawny, na podstawie którego mogłaby się domagać od pozwanego zapłaty wskazać należy, że w dniu 15 grudnia 2010 r. powódka nabyła od (...) Sp. z o.o. wierzytelność przysługującą jej wobec pozwanych w kwocie 3.416 zł.

Zgodnie zaś z treścią art. 509 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz
z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 września 2001 r., sygn. akt I CKN 379/00, opubl. LEX nr 52661 w wyniku przelewu w rozumieniu art. 509 k.c. przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki wiązał go z dłużnikiem. Innymi słowy, stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie, natomiast zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela.

Mając na względzie całokształt powyższego Sąd Okręgowy oddalił apelację po myśli art. 385 kpc.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 kpc oraz
art. 391 § 1 kpc.

Powódka w toku postępowania odwoławczego poniosła koszty wynagrodzenia pełnomocnika w wysokości 300 zł, stosownie do § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(Dz. U. Nr 163, poz.1348 z późn. zm.).

SSO Barbara Przybyła

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Czyż-Bogacka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Barbara Przybyła
Data wytworzenia informacji: