Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2018r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Grzegorz Tyrka
Protokolant:	Dominika Smyrak

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2018r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy J. E.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania J. E.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 18 kwietnia 2018r. nr (...)

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje J. E. prawo do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.), poczynając od dnia 1 marca 2018 roku;

2)  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz J. E. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Grzegorz Tyrka

Sygn. akt VIII U 1890/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 18 kwietnia 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił J. E. prawa do przeliczenia emerytury na podstawie art. 110a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ponieważ wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadczenia nie przekroczył 250%.

Organ rentowy wskazał, że za okresy od 8 kwietnia 1978r. do 31 grudnia 1985r. i od 1 stycznia 1996r. do 31 grudnia 2002r. przyjął wynagrodzenie minimalne wówczas obowiązujące ze względu na brak zarobków.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany i orzeczenia
co do istoty sprawy oraz wniósł o obciążenie organu rentowego kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu ubezpieczony podniósł, że nie może ponosić ujemnych konsekwencji braku dokumentacji płacowej i domagał się odtworzenia zarobków za lata 1978 – 1985 i 1996 - 2002.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

ubezpieczony J. E. urodzony (...), uzyskał prawo do emerytury górniczej bez względu na wiek, począwszy od dnia 22 kwietnia 2003r.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury górniczej organ rentowy przyjął wynagrodzenia ubezpieczonego z okresu od stycznia 1986r. do grudnia 1995r. wykazane
w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 14 lutego 2003r. sporządzonego przez (...) S.A. KWK (...) ( druk Rp – 7 k.7 akt ZUS ).

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 288,76% i został ograniczony
do 250%.

Po przyznaniu emerytury górniczej ubezpieczony kontynuował zatrudnienie
od 1 stycznia 2017r. w firmie (...). Ubezpieczony przedłożył zaświadczenie
o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 16 marca 2018r. z wykazanymi zarobkami za 2017r.

W dniu 21 marca 2018r. ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia na podstawie art.110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał decyzję zaskarżoną, omówioną
na wstępie.

Ubezpieczony w KWK (...) był zatrudniony od 8 kwietnia 1978r.
do 21 kwietnia 2003r. na stanowiskach:

- od 8 kwietnia 1978r. do 31 grudnia 1980r. – robotnika doł. ślusarza, hydraulika pod ziemią,

- od 1 stycznia 1981r. do 30 czerwca 1988r. – hydraulika pod ziemią,

- od 1 lipca 1988r. do 31 sierpnia 1990r. – nadgórnika oddz. wydob. pod ziemią,

- od 1 września 1990r. do 30 września 1998r. – sztygara zmianowego oddziału wydobywczego pod ziemią,

- od 1 października 1998r. do 21 kwietnia 2003r. – urlop górniczy.

W toku postępowania Spółka (...) S.A. przesłała zaświadczenie
o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 12 czerwca 2018r. z wykazanymi zarobkami ubezpieczonego z lat 1978 – 2003 ustalonymi na podstawie kartotek zarobkowych.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury górniczej ubezpieczonego obliczony z 20 lat kalendarzowych, a mianowicie z lat 1980 – 1998 oraz za 2017r. przekroczył 250% i wyniósł 260,65%.

Wyliczenie to przedstawia poniższa tabela:

l.p.	rok	zarobek ubezpieczonego	przeciętny zarobek	wwpw
1	1980	153 563,00 zł	72 480,00 zł	211,87%
2	1981	211 870,00 zł	92 268,00 zł	229,62%
3	1982	332 895,00 zł	139 572,00 zł	238,51%
4	1983	451 257,00 zł	173 700,00 zł	259,79%
5	1984	537 280,00 zł	202 056,00 zł	265,91%
6	1985	592 033,00 zł	240 060,00 zł	246,62%
7	1986	916 703,00 zł	289 140,00 zł	317,04%
8	1987	1 037 016,00 zł	350 208,00 zł	296,11%
9	1988	1 736 749,00 zł	637 080,00 zł	272,61%
10	1989	7 002 865,00 zł	2 481 096,00 zł	282,25%
11	1990	35 245 036,00 zł	12 355 644,00 zł	285,25%
12	1991	60 372 863,00 zł	21 240 000,00 zł	284,24%
13	1992	97 095 737,00 zł	35 220 000,00 zł	275,57%
14	1993	132 618 400,00 zł	47 940 000,00 zł	276,63%
15	1994	192 152 100,00 zł	63 936 000,00 zł	300,54%
16	1995	25 065,85 zł	8 431,00 zł	297,29%
17	1996	31 939,42 zł	10 476,00 zł	304,88%
18	1997	37 016,84 zł	12 743,00 zł	290,48%
19	1998	34 356,99 zł	14 873,00 zł	230,99%
20	2017	24 000,00 zł	51 258,00 zł	46,82%
				5213,02%

5 213,02% : 20 lat = 260,62%

/ Dowód z: akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, akt osobowych i zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 12 czerwca 2018r. oraz wyliczeń Przewodniczącego dotyczących wskaźnika wysokości podstawy wymiaru /

Sąd zważył, co następuje:

odwołanie ubezpieczonego J. E. zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie kwestia sporna sprowadzała się do ustalenia,
czy ubezpieczony spełnia warunki do przeliczenia emerytury górniczej na podstawie art.110a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz.U. z 2017r., poz.1383 ).

Zgodnie z powołanym przepisem wysokość emerytury oblicza się ponownie
od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art.15, z uwzględnieniem art.110 ust.3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia:

- z kolejnych 10 lat kalendarzowych przypadających w ostatnich 20 latach kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek
o ponowne ustalenie emerytury od przeliczonej podstawy,

- dowolnie wybranych przez emeryta 20 lat kalendarzowych, w których podlegał ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia o ponowne ustalenie wysokości emerytury,

a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art.15 ust.5, jest wyższy niż 250%.

Ustalenie wysokości emerytury w sposób wskazany powyżej może nastąpić tylko raz.

Szczegółowe zasady postępowania w sprawach o świadczenia emerytalno-rentowe określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 11 października 2011r.
w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. z 2011r. nr 237, poz. 1412). Rozporządzenie to w § 21 pkt 1 przewiduje, iż środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Powyższy przepis zakłada istnienie optymalnych warunków, tj. wymaga,
by zachowała się dokumentacja płacowa pracodawcy. Natomiast w sytuacji, gdy
nie zachowała się stosowna dokumentacja płacowa, wysokość zarobków może być ustalona na podstawie dokumentacji zastępczej z akt osobowych pracownika (np. umów o pracę, angaży, wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej oraz innych pism dotyczących zatrudnienia, które zawierają informacje o wynagrodzeniu), a także zeznań świadków.

Niemniej jednaj zarobki za poszczególne lata muszą być wykazane w sposób niebudzący wątpliwości, w ściśle określonej kwotowo wysokości. Nie jest natomiast możliwe przeliczenie wysokości emerytury w oparciu o hipotetyczne lub uśrednione wysokości zarobków. Kwestia pobieranego wynagrodzenia musi zostać udowodniona w sposób bezwzględny, a tylko dokumentacja stanowi precyzyjny dowód w zakresie wysokości wynagrodzenia w postępowaniu sądowym ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 4 czerwca 2014r. III AUa 1136/13 ).

Ubezpieczony w odwołaniu domagał się odtworzenia przed Sądem swoich zarobków uzyskiwanych podczas zatrudnienia w KWK (...) w latach 1978 – 1985 i 1996 – 2002 w sytuacji, gdy w aktach organu rentowego znajdowała się jedynie dokumentacja zarobkowa, a to zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z wyszczególnionymi zarobkami z lat pracy na kopalni 1986 – 1995.

W toku postępowania okazało się jednak, że dokumentacja zarobkowa (kartoteki płacowe) z wnioskowanego przez ubezpieczonego okresu ( j.w. ) zachowała się i możliwe było ustalenie jego wynagrodzeń z tych lat. Wynagrodzenia te zostały wykazane
w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 12 czerwca 2018r. sporządzonym przez Spółkę (...).

Przy uwzględnieniu tych wynagrodzeń z lat 1980 – 1998 i wynagrodzenia ubezpieczonego z 2017r. z firmy (...), to jest z 20 lat kalendarzowych, w tym okresu przypadającego po przyznaniu emerytury górniczej, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury górniczej ubezpieczonego wyniósł 260,62%.

Skoro wyliczony na nowo wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadczenia jest wyższy niż 250%, to ubezpieczonemu przysługuje prawo do ponownego przeliczenia pobieranej przez niego emerytury górniczej z zastosowaniem art.110a ustawy, to jest
z uwzględnieniem podstawy wymiaru wyliczonej na nowo, zgodnie z art.15 ustawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku i na mocy
art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w pkt 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do ponownego ustalenia wysokości emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej, poczynając od 1 marca 2018r., czyli od miesiąca zgłoszenia wniosku, zgodnie z art.133 ust.1 pkt 1 ustawy emerytalnej.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art.98 i 99 k.p.c. w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat
za czynności radców prawnych ( Dz.U. poz.1804 ze zm. ).

(-) SSO Grzegorz Tyrka