Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Jolanta Łanowy
Protokolant:	Małgorzata Skirło

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2016 r. w Gliwicach

sprawy A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 20 sierpnia 2015 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Jolanta Łanowy

Sygn. akt: VIII U 1578/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 sierpnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonej A. B. przyznania prawa do emerytury obliczonej przy zastosowaniu art. 55 i 55a ustawy emerytalno-rentowej, argumentując że ubezpieczona nie spełnia warunków przewidzianych w art. 55 ustawy emerytalnej. ZUS wskazał, iż ubezpieczona o prawo do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym wystąpiła w dniu 5 czerwca 2008r. tj. przed dniem 31 grudnia 2008r. i nie kontynuowała ubezpieczeń emerytalnego i rentowego po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego.

W odwołaniu od powyższej decyzji, ubezpieczona wniosła o jej zmianę i przeliczenie świadczenia. Zarzuciła iż pobiera wcześniejszą emeryturę, kontynuowała zatrudnienie w latach 2005 – 2013, a w dniu 5 czerwca 2008r. wystąpiła z wnioskiem o przeliczenie emerytury w związku z przepracowaniem 30 miesięcy, a nie o przyznanie emerytury z powszechnego wieku emerytalnego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko. ZUS wskazał, iż w zaskarżonej decyzji błędnie wskazano, iż ubezpieczona nie kontynuowała ubezpieczeń emerytalnego i rentowego po osiągnięciu 60 roku życia, co jednak nie ma wpływu na prawidłowość decyzji.

Sąd Okręgowy w Gliwicach ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona A. B. urodziła się (...)

Decyzją z dnia 25 lutego 1996r. (...) Oddział w Z. przyznał ubezpieczonej emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym z dniem 1 lutego 1996r.

Kolejnymi decyzjami ZUS dokonywał waloryzacji świadczenia oraz przeliczenia z uwagi na zwiększenie stażu pracy.

Ubezpieczona kontynuowała zatrudnienie do 31 grudnia 2013r.

W dniu 5 czerwca 2008r. ubezpieczona wniosła o ponowne ustalenie emerytury podnosząc, iż pozostaje w zatrudnieniu od 1 grudnia 2005r. do 31 maja 2008r. tj. przez 30 miesięcy od przyznania dotychczas pobieranego świadczenia.

Organ rentowy potraktował ten wniosek jako wniosek o przyznanie świadczenia w powszechnym wieku emerytalnym i decyzją z dnia 12 września 2008r., z dniem 1 czerwca 2008r. przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury na podstawie art. 27 ust. 1 i 2 ustawy emerytalno-rentowej tj. z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego. Wysokość świadczenia została ustalona w oparciu o art. 53 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Ubezpieczona nie odwołała się od decyzji dnia 12 września 2008r.

W dniu 22 czerwca 2015r. ubezpieczona złożyła wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalno – rentowego w związku z wejściem w życie art. 55a ustawy emerytalnej.

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 sierpnia 2015r. (...) Oddział w Z. odmówił ubezpieczonej A. B. przyznania prawa do emerytury obliczonej przy zastosowaniu art. 55 i 55a ustawy emerytalno-rentowej, argumentując że ubezpieczona nie spełnia warunków przewidzianych w art. 55 ustawy emerytalnej, gdyż o prawo do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym wystąpiła w dniu 5 czerwca 2008r. tj. przed dniem 31 grudnia 2008r.

Ubezpieczona zaskarżyła decyzję ZUS z dnia 20 sierpnia 2015r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o akta organu rentowego.

Zgromadzony materiał dowodowy, Sąd uznał za kompletny, wiarygodny i mogący stanowić podstawę ustaleń faktycznych.

Sąd Okręgowy w Gliwicach zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu niniejszej sprawy jest prawo ubezpieczonej do emerytury obliczonej przy zastosowaniu art. 55 i 55a ustawy emerytalnej, a zatem w istocie wysokość emerytury ubezpieczonej. Ubezpieczona domaga się bowiem obliczenia świadczenia na nowych zasadach, przy zastosowaniu art. 55 i 55a ustawy emerytalno – rentowej. Z kolei organ rentowy stanął na stanowisku, iż ubezpieczona nie spełnia warunków do przeliczenia świadczenia zgodnie z tymi przepisami.

Sąd zwraca uwagę, iż emerytura dla osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r. obliczana jest na nowych zasadach, tj. zasadach wynikających z przepisów art. 25-26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 748 ze zm.).

Podstawę jej obliczenia stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego (art. 25 ust. 1).

Ostatecznie – zgodnie z art. 26 ust. 1 – emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.

Zgodnie z treścią art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27 (tj. urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949r.), który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53.

Zgodnie natomiast z art. 55a ust. 1 (wprowadzonym do ustawy z dniem 1 maja 2015r. przez ustawę z dnia 5 marca 2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dz.U. z 2015r. poz. 552) przepis art. 55 stosuje się również do ubezpieczonego, który miał ustalone prawo do emerytury przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę, o której mowa w art. 27.

W myśl ust. 2 jeżeli ubezpieczony pobrał emeryturę, do której miał ustalone prawo przed ustaleniem prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia wieku emerytalnego, określonego w art. 27 ust. 2 i 3, podstawę obliczenia emerytury zgodnie z art. 26 pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Natomiast zgodnie z ust. 3 prawo do emerytury ustalone przed osiągnięciem wieku emerytalnego, określonego w art. 27 ust. 2 i 3, ustaje z dniem, od którego została przyznana emerytura na podstawie art. 27, obliczona zgodnie z art. 26.

Powyższe przepisy pozwalają na obliczenie emerytury tzw. kapitałowej, również osobom urodzonym – jak ubezpieczona – przed dniem 1 stycznia 1949r., pod warunkiem zrealizowania przesłanek w nich zawartych.

Ubezpieczona od 1 lutego 1996r. pobierała emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym. Następnie w dniu 5 czerwca 2008r. wniosła o ponowne ustalenie emerytury podnosząc, iż pozostaje w zatrudnieniu od 1 grudnia 2005r. do 31 maja 2008r. tj. przez 30 miesięcy od przyznania dotychczas pobieranego świadczenia.

Organ rentowy potraktował ten wniosek jako wniosek o przyznanie świadczenia w powszechnym wieku emerytalnym i decyzją z dnia 12 września 2008r., z dniem 1 czerwca 2008r. przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury na podstawie art. 27 ust. 1 i 2 ustawy emerytalno-rentowej tj. z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego.

Sąd zwraca uwagę, że ubezpieczona domagała się przeliczenia świadczenia w związku z przepracowaniem 30 miesięcy od daty przyznania dotychczas pobieranego świadczenia tj. domagała się przeliczenia emerytury przy zastosowaniu art. 53 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 53 ust. 3 ustawy emeryturę, której podstawę wymiaru stanowi podstawa wymiaru świadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury.

Zgodnie natomiast z art. 53 ust. 4, przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Przepis art. 53 ust. 4 ustawy pozwala zatem, aby do obliczenia świadczenia dla osoby, która już pobiera emeryturę i przepracowała po jej nabyciu 30 miesięcy, do części świadczenia zastosować aktualnie obowiązującą kwotę bazową.

Należy jednak zwrócić uwagę, iż przepis ten nie ma bytu samodzielnego, a przeliczenie świadczenia przy jego zastosowaniu jest możliwe jedynie w sytuacji nabycia prawa do nowej emerytury (w oparciu o nową podstawę prawną).

Słusznie zatem ZUS potraktował wniosek ubezpieczonej z dnia 5 czerwca 2008r. jako wniosek o emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym, gdyż tylko przyznanie tego świadczenia (do którego ubezpieczona spełniała warunki) pozwalało na zastosowanie art. 53 ust. 4 ustawy.

A zatem ubezpieczona od 1 czerwca 2008r. jest uprawniona do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym – na podstawie art. 27 ustawy.

Sąd zwraca uwagę, iż aby dokonać obliczenia emerytury na podstawie art. 55 ustawy, muszą zostać spełnione łącznie wszystkie wymagane przez ten przepis przesłanki. Ubezpieczona natomiast tych przesłanek nie spełnia.

Odwołująca ma ustalone prawo do emerytury na podstawie art. 27 ustawy, i mimo iż kontynuowała zatrudnienie po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego (do 31 grudnia 2013r.) to wniosek o przyznanie tego świadczenia został złożony w dniu 5 czerwca 2008r., a nie – jak wymaga art. 55 ustawy – po dniu 31 grudnia 2008r.

W konsekwencji nie jest możliwe ustalenie wysokości świadczenia przy zastosowaniu art. 55 i 55a ustawy.

Mając wszystkie powyższe względy na uwadze, należało uznać, iż zaskarżona decyzja ZUS jest prawidłowa.

W konsekwencji, Sąd na mocy (...) § 1 k.p.c., oddalił odwołanie.

(-) SSO Jolanta Łanowy