Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Jolanta Łanowy
Protokolant:	Korneliusz Jakimowicz

po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2014 r. w Gliwicach

sprawy A. W. ( W. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wypłatę zawieszonej emerytury

na skutek odwołania A. W. ( W. )

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 3 kwietnia 2014 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Jolanta Łanowy

Sygn. akt VIII U 1145/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 kwietnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił A. W. (W.) wypłaty zawieszonego świadczenia (emerytury górniczej) za okres od dnia 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r. z uwagi na uzyskiwany prze ubezpieczonego przychód powodujący zawieszenie wypłaty świadczenia.

Odwołanie od tej decyzji złożyła ubezpieczony A. W. wnosząc o jej zmianę i wypłatę zawieszonego świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd Okręgowy – Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. W. od 1 sierpnia 2010r. jest uprawniony do emerytury, której wysokość została oblicza zgodnie z art. 53 ustawy emerytalnej.

W dacie nabycia prawa do emerytury ubezpieczony był pracownikiem (...) w R..

Decyzjami z dnia 1 lipca 2011r., 6 lutego 2012r. ZUS dokonał rozliczenia świadczenia za okres od 1 sierpnia 2010r. do 30 września 2011r. w oparciu o zaświadczenia z (...) w R. z 21 czerwca 2011r. i 24 stycznia 2012r. w związku z uzyskiwanym przychodem z tytułu zatrudnienia.

Od dnia 1 października 2011r. organ rentowy zawiesił wypłatę emerytury z uwagi na dalsze pozostawanie ubezpieczonego w zatrudnieniu w (...) w R.. Podstawą powyższego zawieszenia był przepis art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wprowadzony do ustawy przepisem art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) z dniem 1 stycznia 2011r. w zw. z art. 28 tej ustawy.

W dniu 13 lutego 2013r. ubezpieczony wniósł o podjęcie wypłaty emerytury i wypłacenie wyrównania za okres zawieszenia świadczenia od 1 października 2011r., z powołaniem się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. w sprawie K 2/12.

Decyzją z dnia 20 lutego 2013r. (...) Oddział w Z. wznowił wypłatę świadczenia od dnia 1 lutego 2013r. Od decyzji tej ubezpieczony nie złożył odwołania doprowadzając tym samym do jej uprawomocnienia się.

Następnie w dniu 22 kwietnia 2013r. A. W. wniósł do organu rentowego o wycofanie jego wniosku z dnia 13 lutego 2013r. w przedmiocie podjęcia wypłaty zawieszonej emerytury.

Decyzją z dnia 14 maja 2013r. organ rentowy odmówił umorzenia postępowania w przedmiocie wniosku z dnia 13 lutego 2013r. w przedmiocie podjęcia wypłaty zwieszonej emerytury. W treści uzasadnienia ZUS wskazał, że wniosek ten został rozpoznany i na jego podstawie została wydana prawomocna decyzja z dnia 20 lutego na mocy której podjęto ubezpieczonemu wypłatę emerytury.

Następnie w dniu 27 lutego 2014r. ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o wypłatę zaległych świadczeń emerytalnych od dnia 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r. wraz z odsetkami.

W dniu 27 lutego 2014r. wpłynęło do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. zaświadczenia z (...) w R. informujące, że ubezpieczony w okresie od października do grudnia 2011 roku z tytułu zatrudnienia uzyskał przychód w łącznej kwocie 45.357,72 zł, a w roku 2012 w kwocie 137.807,99 zł.

Na podstawie przedmiotowych zaświadczeń organ rentowy dokonał rozliczenia emerytury górniczej. Zaskarżoną decyzją 3 kwietnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił A. W. (W.) wypłaty zawieszonego świadczenia (emerytury górniczej) za okres od dnia 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r. z uwagi na uzyskiwany prze ubezpieczonego przychód powodujący zawieszenie wypłaty świadczenia.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie akt emerytalnych ubezpieczonego.

Sąd, zważył co następuje

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 13 grudnia 2013r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 21 listopada 2012 r. (Dz. U. z dnia 4 lutego 2014r., poz. 169) emerytowi, który do dnia 31 października 2011 r. nie osiągnął wieku emerytalnego - 60 lat dla kobiet albo 65 lat dla mężczyzn - kwotę zawieszonej emerytury, o której mowa w art. 4, ustala się po rozliczeniu emerytury za lata 2011 i 2012 na zasadach określonych w przepisach art. 104 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Po myśli art. 7 ust. 1 i 2 wypłata zawieszonej emerytury następuje na wniosek emeryta. Emeryt, o którym mowa w art. 5, do wniosku o wypłatę zawieszonej emerytury jest obowiązany dołączyć zaświadczenie o wysokości przychodów, o których mowa w art. 104 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Zgodnie z art. 104 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zmianami): prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6 ”.

Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 1, uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, z uwzględnieniem ust. 3.

W myśl z art. 104 ust. 7 i 8 ww. ustawy prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy oraz renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba, ulega zawieszeniu w razie osiągania przychodu w kwocie wyższej niż 130 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. W razie osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 70 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy ostatnio ogłoszonego przez Prezesa GUS, nie wyżej jednak niż 130 % tej kwoty, świadczenie ulega zmniejszeniu o kwotę przekroczenia, nie większą jednak niż kwota maksymalnego zmniejszenia obowiązująca w dniu 31 grudnia 1998 r. w wysokości:

1.  24 % kwoty bazowej obowiązującej przy ostatniej waloryzacji w 1998 r. - dla emerytury lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy;

2.  18 % kwoty bazowej, o której mowa w pkt 1 - dla renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy;

3.  20,4 % kwoty bazowej, o której mowa w pkt 1 - dla renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba.

Zgodnie z art. 104 ust. 9 cyt. ustawy kwoty maksymalnych zmniejszeń, o których mowa w ust. 8, podlegają podwyższeniu, przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w kolejnych terminach waloryzacji.

Trzeba przy tym wskazać, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 23 listopada 2011r. w sprawie granicznych kwot przychodu dla 2011r. stosowanych przy zawieszaniu albo zmniejszaniu emerytur i rent (M.P. z dnia 30 listopada 2011r., Nr 105, poz. 1066) wyższa kwota graniczna dla roku 2011 wynosiła 52.824,80 zł. Natomiast zgodnie Komunikatem Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 listopada 2012r. w sprawie granicznych kwot przychodu dla 2012r. stosowanych przy zawieszaniu albo zmniejszaniu emerytur i rent (M.P. z dnia 23 listopada 2012r., poz. 889) wyższa kwota graniczna dla roku 2012 wynosiła 55.291,00 zł., a dla spornego okresu tj. od 1 stycznia do 21 listopada 2012r. wynosiła 49.363,93 zł.

Nadto zgodnie z § 21 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia z dnia 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. z dnia 8 listopada 2011r., Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobku lub dochodu jest zaświadczenie zakładu pracy, a zgodnie z § 5 i 6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22 lipca 1992r. w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury i renty (Dz. U. Nr 58, poz. 290 z późn. zm.) zakład pracy zawiadamia organ rentowy do końca lutego każdego roku o łącznej kwocie dochodu osiągniętego przez emeryta lub rencistę w ubiegłym roku kalendarzowym. Ustalenie czy dochód emeryta lub rencisty uzasadniał wypłatę świadczeń w pełnej wysokości, ich zmniejszenie albo zawieszenie, następuje po upływie roku kalendarzowego na podstawie zawiadomienia zakładu pracy.

Jak stanowi § 3, ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22 lipca 1992r. w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury i renty, emeryt zawiadamia organ rentowy niezwłocznie o podjęciu (zaprzestaniu) pracy, służby lub działalności, zwanej dalej "działalnością". W zawiadomieniu o podjęciu działalności emeryt i rencista składa oświadczenie, czy jego zamiarem jest osiąganie dochodu:

1) nie powodującego zawieszenia ani zmniejszenia świadczeń,

2) powodującego zmniejszenie świadczeń albo

3) powodującego zawieszenie świadczeń.

Zgodnie natomiast z § 4 tegoż rozporządzenia jeżeli z oświadczenia emeryta wynika, że jego zamiarem jest osiąganie dochodów:

1) nie powodujących zawieszenia ani zmniejszenia świadczeń - organ rentowy wypłaca świadczenia w pełnej przysługującej wysokości,

2) powodujących zmniejszenie świadczeń - organ rentowy zmniejsza wysokość świadczeń:

a) o 24% kwoty bazowej - w przypadku emerytury i renty inwalidzkiej I i II grupy,

b) o 18% kwoty bazowej - w przypadku renty inwalidzkiej III grupy,

c) o 20,4% kwoty bazowej - w przypadku renty rodzinnej, do której uprawniona jest 1 osoba,

Wypłata świadczeń w pełnej wysokości, zmniejszenie świadczeń albo zawieszenie wypłaty świadczeń następuje do czasu, aż emeryt lub rencista zmieni treść złożonego wcześniej oświadczenia.

Kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do tego, czy mając na uwadze ustalony stan faktyczny i obowiązujące przepisy są podstawy do wypłaty zawieszonej emerytury odwołującego A. W. za okres od dnia 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r., czy też nie i jakie są tego przyczyny.

W wyniku przeprowadzonego postępowania, Sąd uznał, iż organ rentowy decyzją z dnia 3 kwietnia 2014r. prawidłowo odmówił A. W. (W.) wypłaty zawieszonego świadczenia (emerytury górniczej) za okres od dnia 1 października 2011r. do dnia 21 listopada 2012r. z uwagi na uzyskiwany przez ubezpieczonego przychód powodujący zawieszenie wypłaty świadczenia, ustalając że łączne kwoty przychodu przekroczyły roczną graniczną kwotę przychodu w 2011r. tj. 52.824,80 zł oraz wyższą kwotę graniczną ustaloną dla okresu od 1 stycznia do 21 listopada 2012r., - 49.363,93 zł.

Kwoty przychodów uzyskanych w roku 2011 i w okresie od 1 stycznia do 21 listopada 2012 roku (tj. 136.618,24 zł, 137.807,99 zł.) przewyższały kwoty emerytury za ww. okresy (tj. 49.913,40 zł., 45.347,91 zł.).

Reasumując, w przedmiotowej sprawie ubezpieczony w spornym okresie osiągał ubezpieczonego przychód powodujący zawieszenie wypłaty świadczenia, zatem należało uznać, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak sentencji wyroku.

(-) SSO Jolanta Łanowy