Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Grzegorz Tyrka
Protokolant:	Igor Ekert

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2016 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy Z. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania Z. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 30 marca 2016 r. nr (...)

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje Z. T. prawo do emerytury, poczynając od dnia 1 lutego 2016 roku;

2)  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz Z. T. kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Grzegorz Tyrka

Sygn. akt VIII U 1001/16

UZASADNIENIE

Dnia 24.02.2016r. ubezpieczony Z. T. wniósł do organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. o przyznanie prawa do emerytury.

Decyzją z dnia 30.03.2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa
do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, gdyż ubezpieczony nie udowodnił na dzień 01.01.1999r. wymaganego 15 – letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a jedynie 14 lat, 4 miesiące i 18 dni.

Organ rentowy wskazał, iż do pracy w warunkach szczególnych uwzględnił następujące okresy pracy: od dnia 29.11.1982r. do dnia 31.05.1986r., od dnia 01.07.1986r.
do dnia 31.07.1989r. oraz od dnia 02.01.1991r. do dnia 31.12.1998r.

Ubezpieczony w odwołaniu od powyższej decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych podnosząc, iż pracę taką świadczył również podczas zatrudnienia w W.O. P (...) Sp. z o.o. od dnia 01.08.1989r. do dnia 31.12.1990r. na stanowisku ciągacza drutu. Wykonywał wówczas taką samą pracę, co w okresach, które organ rentowy zaliczył do pracy w szczególnych warunkach od dnia 01.07.1986r. do dnia 31.07.1989r. oraz od dnia 02.01.1991r. do dnia 31.12.1998r. Ubezpieczony wniósł także o zasądzenie od organu rentowego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy dodał, iż brak jest podstaw
do zaliczenia do pracy w warunkach szczególnych wnioskowanego przez ubezpieczonego okresu pracy w Spółce (...), gdyż ubezpieczony nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony Z. T. w dniu (...). ukończył 60 lat życia, nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, na dzień 01.01.1999r. udowodnił 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

W okresie od dnia 01.07.1986r. do dnia 31.07.1989r. ubezpieczony był zatrudniony
w Fabryce (...) z Drutu w G.. Następnie od dnia 01.08.1989r. do dnia 31.12.1990r. w W.O.P. (...) Zakładzie Produkcji (...) w G., który
to zakład przejął Fabrykę (...) i potem od dnia 02.01.1991r. do dnia 29.06.2006r. ponownie w Fabryce (...) z Drutu w G..

Faktycznie od dnia 01.07.1986r. do dnia 29.06.2006r., w tym w okresie spornym
od dnia 01.08.1989r. do dnia 31.12.1990r., ubezpieczony świadczył taką samą pracę, w tym samym miejscu i wymiarze czasu pracy. Pracował na hali i wykonywał pracę ciągacza drutu obsługując maszyny – ciągarki drutu S., których zadaniem było zmniejszenie przekroju drutu. Pracę taką ubezpieczony świadczył stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Z tytułu jej wykonywania otrzymywał mleko oraz w sezonie zimowym zupy regeneracyjne.

Razem z ubezpieczonym pracowali w tym czasie J. M., T. P. i A. P. również na stanowiskach ciągacza drutu, przy czym świadek T. P. dodatkowo pełnił funkcję brygadzisty.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych okresy zatrudnienia w Fabryce (...) z Drutu od dnia 01.07.1986r. do dnia 31.07.1989r. oraz od dnia 02.01.1991r. do dnia 31.12.1998r. na podstawie przedłożonych przez ubezpieczonego świadectw wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 12.01.2012r.

Na okoliczność wykonywania pracy w Zakładzie (...) ubezpieczony przedłożył jedynie świadectwo pracy z dnia 31.12.1990r., w którym wykazano stanowisko ciągacza drutu.

/dowód z: akt ZUS, akt osobowych ubezpieczonego, zeznań świadków J. M., T. P. i A. P. oraz z zeznań ubezpieczonego/.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego Z. T. zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 748 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Zgodnie z 184 ust. 1 ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy – tj.01.01.1999r. – osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zgodnie z art. 184 ust. 2 ustawy emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983 roku, Nr 8, poz. 43 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem – pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia”, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z cytowanych norm prawnych wynika, iż odwołujący nabędzie prawo do wcześniejszej emerytury w przypadku łącznego spełnienia przesłanek:

- ukończenia wieku 60 lat,

- legitymowania się okresem ubezpieczenia w wymiarze co najmniej 25 lat, przypadającym na dzień 01.01.1999r.,

- legitymowania się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, przypadających na dzień 01.01.1999r.,

- nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

W świetle utrwalonego orzecznictwa sądowego dla oceny, czy pracownik pracował
w szczególnych warunkach nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego stanowiska tylko rodzaj rzeczywiście powierzonej pracy ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 26.06.2015r. sygn. akt III AUa 168/15 LEX nr 1761793 ).

Ubezpieczony Z. T. wiek emerytalny 60 lat ukończył w dniu 09.01.2016r., na dzień 01.01.1999r. legitymuje się 25 - letnim okresem składkowym i nieskładkowym, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Spornym pozostawało czy odwołujący na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, a konkretnie czy istnieją podstawy do zaliczenia do takiej pracy spornego okresu jego zatrudnienia w W.O.P. (...) Zakładzie Produkcji (...) w G. od dnia 01.08.1989r. do dnia 31.12.1990r.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że ubezpieczony w powyższym okresie spornym faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę wymienioną w stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. wykazie A dziale III poz.11 – „ obsługa (… ) ciągarek oraz urządzeń pomocniczych (…) ciągarni ”.

Ubezpieczony przez cały powyższy okres zatrudnienia zajmował się obsługą urządzeń – ciągarek drutu, których zadaniem było zmniejszenie przekroju drutu. Rzeczywiście wykonywał taką samą pracę, w tym samym miejscu i wymiarze czasu pracy, co w okresie wcześniejszym od dnia 01.07.1986r. do dnia 31.07.1989r. oraz w okresie późniejszym od dnia 02.01.1991r. do dnia 31.12.1998r. w Fabryce (...) z Drutu, które to okresy organ rentowy zaliczył do pracy w warunkach szczególnych, gdy wskutek przekształceń własnościowych zmianie uległa wyłącznie nazwa zakładu pracy.

Okoliczności dotyczące rzeczywiście wykonywanej przez ubezpieczonego pracy
w okresie spornym potwierdzają zeznania słuchanych w sprawie świadków J. M., T. P. i A. P., którzy pracowali razem
z ubezpieczonym oraz zgromadzona w sprawie dokumentacja, a w szczególności świadectwo pracy z dnia 31.12.1990r., w którym wykazano stanowisko pracy ubezpieczonego – ciągacz drutu.

Bez znaczenia dla rozpoznania sprawy pozostaje fakt, że ubezpieczony nie przedłożył w organie rentowym za okres sporny świadectwa pracy w szczególnych warunkach. Fakt wykonywania takiej pracy został wykazany w postępowaniu sądowym za pomocą innych dowodów. W postępowaniu odwoławczym przed Sądem nie obowiązują bowiem ograniczenia dowodowe jakie występują w postępowaniu o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, a Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia, w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10.03.1984r. III UZP 6/84, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21.09.1984r. III UZP 48/84, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 07.12.2006r., I UK 179/06, LEX nr 342283). \

Po zaliczeniu okresu spornego od dnia 01.08.1989r. do dnia 31.12.1990r. do pracy
w warunkach szczególnych uznanej przez organ rentowy, ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. posiada ponad 15 - letni okres takiej pracy. Zatem spełnia on wszystkie niezbędne przesłanki prawa do dochodzonego świadczenia.

W konsekwencji powyższego, na podstawie powołanych norm prawnych oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. Sąd w pkt 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury, poczynając od dnia 01.02.2016r., to jest od miesiąca zgłoszenia wniosku ( zgodnie z art.129 ust.1 ustawy ).

W pkt 2 wyroku na podstawie art.98 k.p.c. w związku § 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie
( Dz.U. z 2015r., poz.1800 ) obowiązującego od dnia 01.01.2016r., Sąd zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz ubezpieczonego kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Grzegorz Tyrka