Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariola Szmajduch
Protokolant:	Justyna Jarzombek

po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2015 r. w Gliwicach

sprawy C. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania C. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 30 marca 2015 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Mariola Szmajduch

Sygn. akt. VIII U 670/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 marca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu C. C. prawa do emerytury pomostowej z uwagi na niespełnienie wszystkich wymaganych przepisami ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. Nr 237, poz.1656) przesłanek warunkujących prawo do świadczenia.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do spornego świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, wskazując na podstawę faktyczną i prawną zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił co następuje:

Ubezpieczony C. C. urodzony (...), w dniu 9.03.2015r. złożył w ZUS O/Z. wniosek o emeryturę pomostową, w którym złożył oświadczenie, że nadal pozostaje w stosunku pracy w P.K.M. sp. z o.o. w Ś. .

Decyzją z dnia 30 marca 2015r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury, ponieważ nie spełnił on przesłanek określonych w art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych tj. nie osiągnął wieku emerytalnego ( 60 lat ukończył w dniu (...), w dacie składania wniosku i wydania decyzji nie rozwiązał stosunku pracy i nie udowodnił 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Do okresu pracy w warunkach szczególnych ZUS nie uznał ubezpieczonemu okresów zatrudnienia od 6.12.1979r. do 31.12 1985r. i od 1.01.1986 do 15.02 1992r., gdyż zakład pracy w świadectwie pracy w szczególnych warunkach nie określił charakteru pracy ściśle według obowiązującego wykazu, a tym samym widnieją rozbieżności co do stanowiska pracy odwołującego.

Sąd ustalił, iż odwołujący nadal pozostaje w stosunku pracy.

Zgromadzony materiał dowodowy okazał się wystarczający i kompletny do poczynienia ustaleń faktycznych oraz do rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. Nr 237, poz. 1656 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Zgodnie natomiast z art. 49 cytowanej ustawy prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która: po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3; spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12; w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Przepis art. 3 ust 1 i 3 definiuje pojęcie prac w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze, a w ust. 4,5 i 7 określa kto na gruncie ustawy o emeryturach pomostowych jest uważany za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Przepis art.15 powyższego uregulowania przewiduje, że prawo do emerytury pomostowej powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa. Oznacza to, że brak choćby jednego z tych warunków powoduje niemożność nabycia uprawnień emerytalnych.

W przedmiotowej sprawie zasadniczą kwestią jest ustalenie, że ubezpieczony zarówno na dzień złożenia wniosku, jak i na dzień orzekania nie rozwiązał stosunku pracy i nadal kontynuuje zatrudnienie. W tej sytuacji, wobec niespełnienia przesłanki określonej w art. 4 pkt 7 omawianej ustawy, stwierdzić należało, że odwołujący nie spełnił wszystkich przesłanek warunkujących prawo do przyznania mu prawa do emerytury pomostowej, w związku z czym odmowna decyzja organu rentowego była prawidłowa.

Zbędne stało się przy tym badanie istnienia pozostałych spornych przesłanek warunkujących przyznanie prawa do emerytury pomostowej .

Wobec wniosku odwołującego o dopuszczenie dowodu zeznań świadków celem wykazania charakteru pracy wykonywanej w okresach spornych, podnieść trzeba, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem nie jest dopuszczalne w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych wydanie wyroku ustalającego spełnienie przez ubezpieczonego niektórych warunków wymaganych do nabycia prawa do świadczenia i przyznającego to świadczenie pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków w przyszłości. Istota decyzji organu rentowego polega na rozstrzygnięciu o prawie do konkretnego świadczenia jako całości, a nie o poszczególnych elementach składających się na to prawo. Sąd stwierdzający spełnienie przez ubezpieczonego jednego lub więcej warunków powstania prawa do świadczenia, nie może ustalić tego w sentencji wyroku, przy jednoczesnym oddaleniu odwołania od niekorzystnej dla niego decyzji organu rentowego ( vide wyrok Sądu Najwyższego z 9 lutego 2010r I UK 262/09 ,LEX 585728 i z 15 grudnia 2000r II UKN 147/00, OSNP 2002 nr 16 poz.389).

Reasumując, wobec niespełnienia przez ubezpieczonego wszystkich wymaganych ustawą przesłanek do uzyskania prawa do emerytury pomostowej, Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie, jako bezzasadne.

(-) SSO Mariola Szmajduch