Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 6 marca 2014r.

Sąd Okręgowy – Wydział VIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G.

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Maria Pierzycka - Pająk

Sędziowie: SSO Mariola Szmajduch

SSR del. Joanna Smycz (ref.)

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2014r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa G. Z., A. Z. i M. N.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

o zadośćuczynienie

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie zawarte w punkcie 4 wyroku Sądu Rejonowego VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G.

z dnia 11 października 2013r. w sprawie sygn. akt VI P 100/12

postanawia:

oddalić zażalenie

(-) SSR del. Joanna Smycz (ref.) (-) SSO Maria Pierzycka - Pająk (-) SSO Mariola Szmajduch

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 11 października 2013r. Sąd Rejonowy VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G., oddalił powództwo G. Z., A. Z. i M. N. przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G., w sprawie o zadośćuczynienie. Postanowieniem zawartym w punkcie czwartym tego wyroku Sąd odstąpił od obciążenia powodów kosztami procesu.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia o kosztach Sąd I instancji odwołał się do zasad rozstrzygania
o kosztach procesu ustanowionych w art. 102 k.p.c. tj. do zasady pozwalającej w szczególnie uzasadnionych przypadkach, odstąpienie od obciążania strony przegrywającej kosztami procesu.

Argumentując swoje rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu Sąd Rejonowy odniósł się do charakteru dochodzonego przez powodów roszczenia, które wywodzą oni ze śmiertelnego wypadku swojego syna i brata. Sąd I instancji podniósł również, że przy zwalnianiu powodów z obowiązku ponoszenia przez nich kosztów zastępstwa strony przeciwnej, miał na uwadze ich stan emocjonalny.

W dniu 14 listopada 2014r. pozwana złożyła zażalenie, zaskarżając orzeczenie o kosztach zawarte
w punkcie 4 wyroku. wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia i zasądzenie na rzecz pozwanego, od każdego z powodów, kosztów procesu w kwocie po 800 zł oraz przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, w kwotach po 200 zł od każdego z powodów.

W uzasadnieniu zażalenia pozwana podniosła, że jej zdaniem okoliczności całej sprawy, nienależyta ocena powodzenia powództwa przez powodów nie zasługują na zastosowanie kwalifikowanej desygnatem sytuacyjnym instytucji zwolnienia od ponoszenia kosztów procesu na rzecz strony wygrywającej.

W ocenie pozwanej w niniejszej sprawie nie wystąpiły okoliczności nadzwyczajne umożliwiające Sądowi zastosowanie art. 102 k.p.c.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach zważył:

Zażalenie pozwanej nie zasługuje na uwzględnienie.

Zaskarżone przez pozwaną w punkcie 4 postanowienie o kosztach, znajduje oparcie
w obowiązujących przepisach i zasługuje na aprobatę Sądu Okręgowego.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny stanu faktycznego, wskazał właściwą podstawę prawną rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów zastępstwa procesowego, zaś stanowisko jakie legło
u podstaw tego rozstrzygnięcia zasługuje na pełną akceptację Sądu II instancji.

Sąd Rejonowy wydając zaskarżone orzeczenie zastosował art. 102 k.p.c. i pomimo przegranego procesu, nie obciążył powodów kosztami procesu.

Art. 102 k.p.c. daje Sądowi możliwość całkowitego lub częściowego odstąpienia od obciążania strony przegrywającej kosztami procesu. Sąd nie jest zobligowany do zastosowania tego przepisu,
a jedynie ma taką możliwość, po rozważeniu całokształtu okoliczności sprawy. Sądy posiadają swobodę kształtowania orzeczeń o kosztach procesu, a więc i kosztach zastępstwa procesowego, samodzielnie decydują czy na gruncie konkretnej sprawy zachodzą owe "szczególne okoliczności" o jakich mowa w powoływanym wyżej przepisie, pozwalające na odstąpienie od obciążania strony przegrywającej kosztami postępowania.

Jak wskazał Sąd Najwyższy „zastosowanie przez sąd art. 102 k.p.c. powinno być oceniane
w całokształcie okoliczności, które by uzasadniały odstępstwo od podstawowych zasad decydujących
o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności należy zaliczyć zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu jak i fakty leżące na zewnątrz procesu zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego (sytuacji życiowej). Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego” (postanowienie z 14 stycznia 1974r., II CZ 223/73, LEX nr 7379, postanowienie Sądu Najwyższego z 13 października 1976r. sygn. IV Pz 61/76, LEX nr 7856, postanowienie Sądu Najwyższego z 16 lutego 1981r. sygn. IV Pz 11/81, LEX nr 8307).

W ocenie Sądu Okręgowego zaskarżone orzeczenie jest uzasadnione, ponieważ powodowie wykazali w toku postępowania przed Sądem Rejonowym fakty dotyczące ich złej sytuacji życiowej
i majątkowej, które mając na uwadze zasady współżycia społecznego, uzasadniały całkowite zwolnienie ich z ponoszenia kosztów sądowych.

W celu wzmocnienia stanowiska Sądu I instancji, dodatkowo należy wskazać, iż nie bez znaczenia jest, że powodowie byli przekonani o słuszności swoich żądań, ponieważ w takim przekonaniu utrzymywał ich profesjonalny pełnomocnik, z którego usług korzystali. Przy czym nie ma znaczenia zarzut pozwanej, że profesjonalny pełnomocnik winien powodom wyjaśnić, że ich roszczenie uległo przedawnieniu. To właśnie ten pełnomocnik wskazywał na możliwość powołania się na dłuższy termin przedawnienia roszczeń powodów. Możliwość taką wiązał z wykazaniem
w procesie, iż zgon syna i brata powodów został spowodowany na skutek występku pozwanej z art. 220 k.k., co zgodnie z art. 442§ 2 k.c. (obecnie art. 442 ¹§ 2 k.c.) pozwala na zastosowanie dłuższego niż trzyletni okresu przedawnienia, na który powoływała się pozwana. Dopiero po przeprowadzonej
w toku procesu opinii biegłego z zakresu BHP, a następnie opinii uzupełniającej tego biegłego,
w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd Rejonowy przyjął, iż śmierć T. Z. nie była spowodowana czynem, o którym mowa w powołanym wyżej art. 220 k.k., przy czym równocześnie nie można wykluczyć 20% udziału pozwanej w przyczynieniu się do tej śmierci. Sąd Okręgowy miał na uwadze również sytuację materialną i życiową powodów, którzy wykazali swoją niekorzystną sytuację materialną zgłaszając w toku procesu wniosek o zwolnienie z kosztów procesu, do którego dołączyli oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania.
W szczególności powódka M. N. razem z mężem osiąga miesięczne dochody
w wysokości 2000 zł, zaś po opłaceniu stałych opłat, związanych z wynajmem mieszkania, mediami
i opłatami za paliwo i ubezpieczenie, na koszty związane z wyżywieniem i utrzymaniem trzyosobowej rodziny pozostaje około 900 zł. Z kolei Powodowie A. i G. Z. osiągają miesięczne dochody w kwocie 2872 zł, zaś ich stałe miesięczne wydatki związane z czynszem, mediami, zakupem lekarstw, utrzymaniem samochodu i zobowiązaniami finansowymi wynoszą około 2200 zł. Należy przy tym zauważyć również, że małżonkowie Z. w oświadczeniu uwzględnili jedynie koszty paliwa na dojazdy do pracy, a nie wykazali innych kosztów np. dojazdów do lekarza, kiedy z oświadczenia tego wynika, iż wymagają stałego leczenia.

Reasumując należy z całą stanowczością podkreślić, że Sąd Rejonowy rozważył wszystkie powyższe okoliczności i wbrew twierdzeniu strony pozwanej, uwzględnił je w swoim rozstrzygnięciu, biorąc pod uwagę charakter roszczenia i sytuację powodów, i stosując art. 102 k.p.c. nie obciążył powodów kosztami procesu.

W ocenie Sądu odwoławczego, brak podstaw do obciążania powodów kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej.

Z powyższych względów, wobec braku podstaw do uwzględnienia zażalenia należało orzec jak
w sentencji na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

(-) SSR del. Joanna Smycz (ref.) (-) SSO Maria Pierzycka - Pająk (-) SSO Mariola Szmajduch

Zarządzenia:

1.  postanowienie odnotować;

2.  odpis postanowienia doręczyć:

- pełnomocnikowi powodów

- pełnomocnikowi pozwanej

3.  po nadejściu zwrotnych potwierdzeń odbioru, akta przesłać do Sądu Rejonowego w Gliwicach

G., dnia 6 marca 2014r

SSR del. Joanna Smycz