Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Bożena Żywioł

Protokolant Barbara Szkabarnicka

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2016 r.

sprawy B. P. ur. (...) w G.

syna J. i J.

obwinionego z art. 51§1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 14 lipca 2016 r. sygnatura akt IX W 2461/15

na mocy art. 437 kpk, 438 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw i art. 636 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw

1.zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

a/ w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret pierwsze ustala czas popełnienia tego czynu od 2.10.2015r. godz. 22.00 do 3.10.2015r. godz. 00.30 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. przez krzyki,

b/ w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret drugie ustala czas popełnienia tego czynu od 3.10.2015r. godz. 22.00 do 4.10.2015r. godz. 1.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. przez krzyki i hałasy,

c/ w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret trzecie ustala czas popełnienia tego czynu od 9.10.2015r. godz. 22.00 do 10.10.2015r. godz. 1.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. i E. Ś. (1) przez krzyki i hałasy,

d/ w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret czwarte ustala czas popełnienia tego czynu od 10.10.2015r. godz. 22.00 do 11.10.2015r. godz. 1.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. i E. Ś. (1) przez krzyki i głośne rozmowy,

e/ w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret piąte ustala czas popełnienia tego czynu od 17.10.2015r. godz. 22.00 do 18.10.2015r. godz. 00.30 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K., E. Ś. (1) i H. S. (1) przez krzyki, śpiewy i głośne rozmowy,

f/ w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret szóste ustala czas popełnienia tego czynu na 26.10.2015r. godz. 22.00 do godz.0.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. i E. Ś. (1),

g/ w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret siódme ustala czas popełnienia tego czynu na 27.10.2015r. godz. 22.00 do godz. 0.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. i E. Ś. (1);

2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3. zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowane wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 50zł /pięćdziesiąt złotych/ i wymierza mu opłatę za II instancję w kwocie 50zł /pięćdziesiąt złotych/.

VI Ka 1072/16

UZASADNIENIE

Wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 14 lipca 2016r., sygn.akt IX W 2461/15, został zaskarżony apelacją obrońcy obwinionego B. P..

Sąd Okręgowy w części podzielił podniesiony w apelacji zarzut błędu w ustaleniach faktycznych będący efektem nieprawidłowej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Należało bowiem przyznać rację apelującemu, że ustalenia faktyczne sądu, które przełożyły się na opis czynów przypisanych ostatecznie obwinionemu / jakkolwiek sąd meriti dokonał korekty w tym zakresie w stosunku do czynów zarzuconych/ nie w całości znajdują oparcie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym i nie w pełni zasługują na akceptację.

Zasadność omawianego tu zarzutu wynika z:

-

nieuzasadnionego przyjęcia za podstawę poczynionych ustaleń informacji zawartych w zbiorczym piśmie podpisanym przez sąsiadów obwinionego, pomimo tego, że zeznania poszczególnych osób przesłuchanych w charakterze świadków nie potwierdziły w pełnym zakresie danych zawartych w skardze, a to odnośnie sposobu zachowania się obwinionego oraz osób rzeczywiście pokrzywdzonych tym zachowaniem w konkretnym czasie,

-

niezasadnego przyjęcia, że hałaśliwe zachowania na klatce schodowej, związane z opuszczaniem mieszkania obwinionego po zakończonym spotkaniu towarzyskim były udziałem obwinionego, gdy tymczasem nic nie wskazywało na to, że obwiniony opuszczał swoje mieszkanie wraz z gośćmi,

-

bezpodstawnego przyjęcia, że spoczynek nocny można naruszyć także przed godz.22.00, gdy tymczasem zakłóceniem spoczynku nocnego jest uniemożliwienie przynajmniej jednej osobie odpoczęcia w ciszy od godz. 22.00 do 6.00.

Dokładna analiza zeznań złożonych przez świadków relacjonujących na niekorzyść obwinionego prowadziła, w ocenie sądu odwoławczego, do konieczności dokonania stosownych zmian zaskarżonego wyroku w zakresie: opisu zachowań obwinionego skutkujących naruszeniem spoczynku nocnego, wskazania osób pokrzywdzonych takimi zachowaniami oraz korekty czasu popełnienia przypisanych obwinionemu wykroczeń, tak, by ustalenia w tym zakresie miały rzeczywiste oparcie w depozycjach świadków przesłuchanych w toku postępowania.

Sąd Okręgowy zmienił zatem zaskarżony wyrok w ten sposób, ze:

- w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret pierwsze ustalił, w oparciu o zeznania świadka W. K., czas popełnienia tego czynu od 2.10.2015r. godz. 22.00 do 3.10.2015r. godz. 00.30 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. przez krzyki,

- w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret drugie ustalił, w oparciu o zeznania świadka W. K., czas popełnienia tego czynu od 3.10.2015r. godz. 22.00 do 4.10.2015r. godz. 1.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. przez krzyki i hałasy,

- w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret trzecie ustalił, w oparciu o zeznania świadka W. K. i E. Ś., czas popełnienia tego czynu od 9.10.2015r. godz. 22.00 do 10.10.2015r. godz. 1.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. i E. Ś. (1) przez krzyki i hałasy,

- w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret czwarte ustalił, w oparciu o zeznania świadka W. K. i E. Ś. (1), czas popełnienia tego czynu od 10.10.2015r. godz. 22.00 do 11.10.2015r. godz. 1.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. i E. Ś. (1) przez krzyki i głośne rozmowy,

- w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret piąte ustalił, w oparciu o zeznania świadka W. K., E. Ś. i H. S., czas popełnienia tego czynu od 17.10.2015r. godz. 22.00 do 18.10.2015r. godz. 00.30 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K., E. Ś. (1) i H. S. (1) przez krzyki, śpiewy i głośne rozmowy,

- w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret szóste ustalił, w oparciu o zeznania świadka W. K. i E. Ś., czas popełnienia tego czynu na 26.10.2015r. godz. 22.00 do godz.00.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. i E. Ś. (1),

- w zakresie czynu przypisanego obwinionemu w pkt 1 tiret siódme ustalił w oparciu o zeznania świadka W. K. i E. Ś., czas popełnienia tego czynu na 27.10.2015r. Godz. 22.00 do godz. 00.00 oraz, że zachowanie obwinionego polegało na zakłóceniu spoczynku nocnego W. K. i E. Ś. (1).

Jednocześnie nie znalazł Sąd Okręgowy podstaw do kwestionowania wiarygodności relacji w/w świadków. Nie ma bowiem racjonalnych i przekonujących powodów do przyjęcia, że świadkowie ci złożyli bezpodstawnie nie polegające na prawdzie zeznania obciążające obwinionego. Z akt sprawy wynika, że stosunki pomiędzy świadkami a obwinionym w początkowym okresie czasu zamieszkiwania w sąsiedztwie były prawidłowe. Jeśli zatem w pewnym momencie sąsiedzi zaczęli skarżyć się na zachowanie obwinionego, jako uciążliwe i naruszające zasady współżycia sąsiedzkiego, to w ocenie sądu odwoławczego obwiniony dał powody do takich skarg.

Wymaga podkreślenia, że obciążające obwinionego relacje świadków korespondują ze sobą, wzajemnie się uzupełniają wskazując jednoznacznie, że zachowanie obwinionego od pewnego momentu wiązało się z dyskomfortem dla sąsiadów, którym osoby obecne w mieszkaniu obwinionego / a zatem, co logiczne – także sam obwiniony/ zakłócały spoczynek nocny. Znamiennym jest, że z wyjaśnień samego obwinionego wynika, iż w datach wskazywanych przez pokrzywdzonych istotnie w jego mieszkaniu miały miejsce różnego rodzaju spotkania trwające także w godzinach nocnych. Jeśli zatem sąsiedzi w sposób zbieżny wskazywali czas takich zdarzeń, których przebieg skutecznie uniemożliwił im spoczynek nocny, to uznać należy, że zbieżność ta nie była przypadkową, lecz wynikała z faktu, że istotnie prawo pokrzywdzonych do odpoczynku nocnego zostało naruszone.

Odnosząc się do tezy apelującego, że w sytuacji, gdy obwiniony odmówił składania wyjaśnień w postępowaniu sądowym, wcześniej złożone przez niego wyjaśnienia nie mogą być wykorzystane w charakterze materiału dowodowego jest błędna, gdyż coś zupełnie przeciwnego wynika z regulacji art. 74 § 1 kpw.

Trafnie Sąd Rejonowy odmówił wiary zeznaniom świadków – uczestników spotkań towarzyskich w mieszkaniu obwinionego. Negowanie przez nich naruszania ciszy nocnej niewątpliwie podyktowane było nie tylko wsparciem linii obrony obwinionego, który był kolegą, bądź krewnym świadków, ale także ochroną przed ewentualną odpowiedzialnością samych świadków, w równym przecież stopniu odpowiedzialnym za zakłócanie spoczynku nocnego pokrzywdzonym.

Z naprowadzonych względów Sąd Okręgowy nie podzielił podniesionego w apelacji zarzutu, że całość oceny materiału dowodowego dokonana przez sąd pierwszej instancji była nieprawidłowa i dowolna oraz, że całość poczynionych przez ten sąd ustaleń faktycznych była błędna.

Pomimo dokonania zmiany w opisie czynów przypisanych obwinionemu, co polegało na ich zawężeniu, Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do reformacji zaskarżonego wyroku w zakresie rozstrzygnięcia o karze. Grzywna wymierzona przez sąd pierwszej instancji w okolicznościach sprawy jawi się jako współmierna do charakteru, wagi i ilości wykroczeń przypisanych obwinionemu, które - przy uwzględnieniu zwłaszcza częstotliwości ich popełniania - skutkowały istotnym naruszeniem praw osób pokrzywdzonych.

Nieuwzględnienie, co do istoty, wniesionej apelacji skutkowało obciążeniem obwinionego kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze.