Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący - SSR (del.) Piotr Pawlik

Ławnicy-Mirosława Mularczyk, Józef Krain

Protokolant - E. S.

w obecności Prokuratora Barbary Wilmowicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 19 lipca, 10 sierpnia i 21 września 2018r. sprawy:

A. N.,

c. G. i G. z d. C.,

ur. (...) roku w C.,

oskarżonej o to, że:

I.  w dniu 3 marca 2018r. w P. (...) w sklepie „(...)” przy ulicy (...) posługując się nożem oraz środkiem obezwładniającym w postaci gazu pieprzowego, grożąc ajentowi sklepu P. W. natychmiastowym użyciem przemocy trzymanym w ręce nożem oraz doprowadzając go do stanu bezbronności poprzez pryśnięcie gazem pieprzowym w aerozolu w twarz, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia z kasy sklepu pieniędzy w kwocie łącznej 710 złotych na szkodę firmy „(...)” S.A.,

tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k. ,

II.  w dniu 12 marca 2018r. w B. w sklepie „(...)” przy ulicy (...) posługując się nożem oraz środkiem obezwładniającym w postaci gazu pieprzowego, używając wobec sprzedawczyni J. P. przemocy szarpiąc ją za ręce oraz grożąc trzymanym w ręce nożem, a także doprowadzając ją do stanu bezbronności poprzez pryśnięcie gazem pieprzowym w aerozolu w twarz, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia z kasy sklepu pieniędzy w kwocie łącznej 2001,75 złotych na szkodę firmy „(...)” sp. z o.o.,

tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k. ,

III.  w dniu 18 marca 2018 roku w P. (...) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadała przy sobie substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze netto 1 grama,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii ,

- orzeka –

1.  oskarżoną A. N. uznaje za winną tego, że:

- w dniu 03 marca 2018r. w P. (...) w sklepie sieci „ (...) ” przy ul. (...), grożąc ajentowi sklepu P. W. natychmiastowym użyciem przemocy trzymanym w ręce nożem oraz doprowadzając pokrzywdzonego do stanu bezbronności poprzez użycie w twarz środka obezwładniającego w postaci gazu zabrała w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 710,00 złotych na szkodę „(...)” S.A. w W.,

- w dniu 12 marca 2018r. w B. w sklepie sieci ” Ż. ” przy ul. (...), grożąc pracownikowi sklepu J. P. natychmiastowym użyciem przemocy trzymanym w ręce nożem, używając wobec niej przemocy w postaci szarpania oraz doprowadzając pokrzywdzoną do stanu bezbronności poprzez użycie w twarz środka obezwładniającego w postaci gazu zabrała w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 2.001,75 złotych na szkodę „(...)” sp. z o.o. w P.,

to jest winną popełnienia dwóch czynów wyczerpujących znamiona przestępstw z art. 280 § 2 k.k. przy czym przyjmuje, że oskarżona czyny te popełniła w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności, działając w warunkach ciągu przestępstw – i za to na podstawie art. 280 § 2 k.k. przy zast. art. 91 § 1 k.k. skazuje ją na jedną karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  oskarżoną A. N. uznaje za winną popełnienia czynu opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1030) – i za to na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1030) skazuje ją na karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 91 § 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy oskarżonej wymierzone w punktach 1 i 2 wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierza jej karę łączną 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

4.  na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych służących do popełnienia przestępstwa w postaci:

- noża z rękojeścią w kształcie drapieżnego kota i osłoną na ostrze,

- metalowego pojemnika koloru zielonego z napisem „ (...) ”,

- metalowego pojemnika koloru czarnego z napisem „ (...) ”,

zarejestrowanych w wykazie dowodów rzeczowych Sądu Okręgowego w Gliwicach pod poz. Drz 27/18;

5.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1030) orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci foliowego woreczka z zawartością amfetaminy o wadze 1 (jeden) gram netto, zarejestrowanego w wykazie dowodów rzeczowych Sądu Okręgowego w Gliwicach pod poz. Drz 27/18 i zarządza jego zniszczenie;

6.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - prawo o adwokaturze przyznaje adw. M. P. ze Skarbu Państwa kwotę 840,00 (ośmiuset czterdziestu) złotych kosztów nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonej z urzędu plus kwotę 193,20 (stu dziewięćdziesięciu trzech i 20/100) złotych podatku VAT, łącznie kwotę 1.033,20 (tysiąca trzydziestu trzech i 20/100) złotych;

7.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciąża Skarb Państwa.

Mirosława Mularczyk SSR (del.) Piotr Pawlik Józef Krain

Sygnatura akt IV K 114/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 września 2018r.

w zakresie rozstrzygnięcia o karze i przepadku

A. N. została oskarżona przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w T. (...) Ośrodek Zamiejscowy z siedzibą w P. (...) o to, że:

IV.  w dniu 3 marca 2018r. w P. (...) w sklepie „(...)” przy ulicy (...) posługując się nożem oraz środkiem obezwładniającym w postaci gazu pieprzowego, grożąc ajentowi sklepu P. W. natychmiastowym użyciem przemocy trzymanym w ręce nożem oraz doprowadzając go do stanu bezbronności poprzez pryśnięcie gazem pieprzowym w aerozolu w twarz, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia z kasy sklepu pieniędzy w kwocie łącznej 710 złotych na szkodę firmy „(...)” S.A., tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.,

V.  w dniu 12 marca 2018r. w B. w sklepie „(...)” przy ulicy (...) posługując się nożem oraz środkiem obezwładniającym w postaci gazu pieprzowego, używając wobec sprzedawczyni J. P. przemocy szarpiąc ją za ręce oraz grożąc trzymanym w ręce nożem, a także doprowadzając ją do stanu bezbronności poprzez pryśnięcie gazem pieprzowym w aerozolu w twarz, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia z kasy sklepu pieniędzy w kwocie łącznej 2001,75 złotych na szkodę firmy „(...)” sp. z o.o., tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.,

VI.  w dniu 18 marca 2018 roku w P. (...) wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadała przy sobie substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze netto 1 grama, tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd Okręgowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 21 września 2018r. uznał A. N. za winną popełnienia:

- dwóch czynów wyczerpujących znamiona przestępstw z art. 280 § 2 k.k. przy czym zmienił ich opis oraz przyjął, że oskarżona czyny te popełniła w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności, działając w warunkach ciągu przestępstw. Na podstawie art. 280 § 2 k.k. przy zast. art. 91 § 1 k.k. Sąd meriti skazał oskarżoną na jedną karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności ( vide: punkt 1 wyroku),

- czynu wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1030) i na podstawie tego przepisu skazał oskarżoną na karę 1 miesiąca pozbawienia wolności ( vide: punkt 2 wyroku).

W punkcie 3 wyroku Sąd orzekający - na podstawie art. 91 § 2 k.k. i art. 86 § 1 k.k. - połączył oskarżonej wymierzone w punktach 1 i 2 wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierzył A. N. karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Dodatkowo na podstawie art. 44 § 2 k.k. Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych służących do popełnienia przestępstwa w postaci:

- noża z rękojeścią w kształcie drapieżnego kota i osłoną na ostrze,

- metalowego pojemnika koloru zielonego z napisem „ (...) ”,

- metalowego pojemnika koloru czarnego z napisem „ (...) ”,

zarejestrowanych w wykazie dowodów rzeczowych Sądu Okręgowego w Gliwicach pod poz. Drz 27/18 ( vide: punkt 4 wyroku).

W punkcie 5 wyroku Sąd na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1030) orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci foliowego woreczka z zawartością amfetaminy o wadze 1 gram netto, zarejestrowanego w wykazie dowodów rzeczowych Sądu Okręgowego w Gliwicach pod poz. Drz 27/18 i zarządza jego zniszczenie.

W dniu 28 września 2018r. kierownik Ośrodka Zamiejscowego Prokuratury Rejonowej w T. (...) z siedzibą w P. (...) złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia w/w wyroku na piśmie w zakresie rozstrzygnięcia o karze i przepadku.

Natomiast we wniosku z dnia 28 września 2018r. obrońca oskarżonej adw. M. P. domagał się sporządzenia pisemnego uzasadnienia jedynie w zakresie orzeczonej wyrokiem kary.

Sąd Okręgowy w Gliwicach ustalił i zważył, co następuje:

Oskarżona A. N. ma 31 lat. Jest panną i matką dwójki dzieci. Edukację zakończyła na poziomie szkoły średniej, jej zawód wyuczony to technik analityk. Nie ma stałego miejsca zamieszkania. Obecnie jest pozbawiona wolności. Przed osadzeniem oskarżona – jak podała - prowadziła własną działalność gospodarczą, z której osiągała miesięczny dochód w wysokości około 3.000,00 złotych. A. N. była trzykrotnie karana sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu – oszustwa ( dane o karalności: k. 210 - 212).

Wymierzając A. N. poszczególne kary Sąd miał na uwadze okoliczności podmiotowe i przedmiotowe popełnionych przez oskarżoną przestępstw. Sąd uznał, że dolegliwość kar nie przekroczy stopnia winy. Sąd kierował się również potrzebą odzwierciedlenia w rozmiarze kary stopnia społecznej szkodliwości czynów jakich dopuściła się oskarżona. Stopień ten został wyznaczony takimi elementami jak charakterem zagrożonego dobra, motywacją oskarżonej, a także sposobem i okolicznościami popełnienia przestępstw. Oskarżona swoim zachowaniem godziła w dobro prawne jakim jest w przypadku materialnego przestępstwa z art. 280 § 2 k.k. mienie, a także zdrowie człowieka. Rozbój jest bowiem przestępstwem złożonym, sprawca bowiem zmierza do dokonania kradzieży, atakując integralność cielesną człowieka (przemoc), jego wolność, zdrowie, a nawet życie. Oskarżona swoim zachowaniem wyczerpała ponadto znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, którego przedmiotem ochrony jest życie i zdrowie.

W przypadku dwóch pierwszych przestępstw rozboju kwalifikowanego oskarżona dopuściła się ich działając umyślnie, w zamiarze bezpośrednim kierunkowym ( dolus coloratus), a także w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. A. N. wyrządziła swym zachowaniem szkodę w mieniu dwóch pokrzywdzonych spółek, której do tej pory nie naprawiła. Również w przypadku przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wskazać należy, że oskarżona posiadała amfetaminę umyślnie dla celów konsumenckich.

Ustalając w każdym wypadku wymiar poszczególnych kar Sąd dopatrzył się jednej okoliczności przemawiającej na korzyść oskarżonej, którą było przyznanie się do winy - popełnienia wszystkich trzech przestępstw. Jednocześnie Sąd na niekorzyść oskarżonej potraktował uprzednią karalność, działanie w warunkach ciągu przestępstw w przypadku dwóch pierwszych przypisanych jej czynów (art. 91 § 2 k.k.) oraz brak naprawienia wyrządzonej szkody.

Sąd nie pominął przy wymiarze kary także takich okoliczności jak właściwości, warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia oskarżonej. Należy podkreślić, iż ustalając wymiar kar w stosunku do oskarżonej, Sąd miał na uwadze potrzebę zapewnienia realizacji zarówno dyrektywy prewencji indywidualnej opisanej w art. 53 § 1 k.k. (celów zapobiegawczych i wychowawczych kary w stosunku do oskarżonej), jak i prewencji generalnej (pojętej jako kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa).

Przestępstwo rozboju kwalifikowanego jest zbrodnią, a posiadania narkotyków z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii występkiem zagrożonym karą do 5 lat pozbawienia wolności. Tak więc w ocenie Sądu wymierzone oskarżonej poszczególne kary, uwzględniające wszystkie okoliczności, nie rażą nadmierną surowością i stanowią dostateczną dolegliwość dla oskarżonej. Orzeczone kary są sprawiedliwe i adekwatne do stopnia zawinienia A. N. oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez nią czynów.

Na podstawie art. 91 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierzył oskarżonej A. N. za czyny wymienione w punktach 1 i 2 wyroku karę łączną w rozmiarze 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd ustalając wysokość kary łącznej zastosował zasadę pełnej absorpcji (polegającej na przyjęciu, że najsurowsza kara wymierzona za pozostające w zbiegu realnym przestępstwa pochłania kary łagodniejsze). Zastosowanie zasady absorbcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu kary łącznej uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy osądzonymi czynami, objętymi skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo-podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Im związek ten jest ściślejszy, tym bardziej przeważa absorbowanie poszczególnych kar, im luźniejszy - ich kumulacja, sumowanie. W niniejszej sprawie, zdaniem Sądu meriti, znaleźć powinna zastosowanie zasada pełnej absorpcji – przypisane oskarżonej czyny A. N. popełniła na przestrzeni 15 dni (od 03 marca do 18 marca), skierowane zostały przeciwko temu samemu dobru prawnemu, jakim jest życie i zdrowie człowieka (dodatkowo w przypadku rozbojów przeciwko mieniu), oskarżona działała w sąsiadujących miastach – B. i P. (...), a także posługiwała się tym samym nożem i środkiem obezwładniającym. Jedynie podmioty pokrzywdzone były odmienne – „(...)” S.A. w W. i „(...)” sp. z o. o. w P.. Oskarżona wypracowała przy tym w przypadku dwóch rozbojów swoisty modus operandi. Kara łączna uwzględnia okoliczności podmiotowe i przedmiotowe czynów popełnionych przez oskarżoną wskazujące na zasadność zastosowania zasady pełnej absorpcji. Sąd nie pominął przy tym dyrektyw prewencyjnych w aspekcie prewencji indywidualnej, jak i prewencji generalnej. Zdaniem Sądu tak wymierzona kara łączna jest adekwatna do winy i stopnia społecznej szkodliwości czynów popełnionych przez A. N., a przede wszystkim spełni swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze.

Tym samym dolegliwość całości rozstrzygnięcia o karze jest dla oskarżonej wystarczająca i powinna stanowić dla nie przestrogę przed podobnymi naruszeniami porządku prawnego. Orzeczona kara łączna jest sprawiedliwa i nie razi nadmierną surowością.

Konsekwencją skazania A. N. za przypisane jej przestępstwa było orzeczenie w punkcie 4 i 5 wyroku przepadku dowodów rzeczowych. W odniesieniu do przepadku należy zwrócić uwagę na treść art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1030), który stanowi, że w razie skazania m.in. za przestępstwo z art. 62 tej ustawy orzeka się przepadek środka odurzającego lub substancji psychotropowej, nawet jeżeli nie był własnością sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół.

SSR (del.) Piotr Pawlik