Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 17 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia: SO Danuta Pacześniowska

Sędziowie: SO Roman Troll (spr.)

SR (del.) Łukasz Malinowski

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku N. (...), (...) W.

przeciwko C. G.

o nadanie klauzuli wykonalności na następcę prawnego

na skutek zażalenia wnioskodawczyni

na postanowienie Sądu Rejonowego w (...)

z dnia 4 marca 2016 r., sygn. akt VIII Co 2427/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Danuta Pacześniowska SSO Roman Troll

Sygn. akt III Cz 1476/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 4 marca 2016 roku Sąd Rejonowy w (...) oddalił wniosek wnioskodawczyni o nadanie klauzuli wykonalności. W uzasadnieniu wskazał, że przedłożone dokumenty nie spełniają wymogów przewidzianych w art. 788 § 1 k.p.c. Dołączone do wniosku notarialne poświadczenie podpisów nie jest w sposób trwały i niebudzący wątpliwości połączone z umową czy też załącznikiem do niej zawierającym wykaz wierzytelności, a z samego oświadczenia także nie wynika, jakiego dokumentu ono dotyczy. Umowa cesji nie wskazuje konkretnych praw i wierzytelności podlegających przeniesieniu, a prawa te zostały określone w załączniku nr 3 do tej umowy, zaś uczynienie z tego zestawienia załącznika do umowy cesji nie czyni z niego automatycznie dokumentu prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym. Także ten załącznik powinien być opatrzony podpisami urzędowo poświadczonymi, a nie tylko sama umowa cesji. Orzeczenie to zapadło na podstawie art. 788 § 1 k.p.c.

Zażalenie na to postanowienie złożyła wnioskodawczyni zaskarżając je w całości i wnosząc
o jego zmianę poprzez nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z wnioskiem oraz zasądzenie kosztów postępowania klauzulowego za obie instancje. Zarzuciła, że orzeczenie Sądu Rejonowego jest nieprawidłowe, albowiem z uwagi na obszerność załączników wnioskodawczyni wyselekcjonowała je w taki sposób, aby zapewnić z jednej strony kompleksowość wniosku, a z drugiej spełnić wymogi formalne z art. 788 § 1 k.p.c., a wyjaśnienia dotyczące sposobu ułożenia dokumentów, w tym znaczenie pieczęci notarialnej wyjaśniła w treści wniosku. W uzasadnieniu polemizowała z ustaleniami Sądu Rejonowego w zakresie oceny czy wykazano właściwymi dokumentami przejście uprawień.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym (art. 788 § 1 k.p.c.). Zastosowana przez Sąd Rejonowy regulacja prawna jest prawidłowa.

Dla wykazania przejścia uprawnienia wnioskodawczyni przedłożyła część załącznika
nr 3 - zestawienie spraw do zbycia wierzytelności Spółki (...) (nakazy wydane w 2007 roku) /(...)/, karty tego załącznika są parafowane, a na samym końcu podpisane przez 5 osób: p. K. (imię nieczytelne), A. R., A. C., J. D., M. P. i M. B. (1). Na ostatniej karcie tego załącznika widnieje także część okrągłej pieczęci, której nie można odczytać. Jednocześnie wnioskodawczyni przedłożyła umowę sprzedaży wierzytelności z 14 stycznia 2015 roku podpisaną przez cedenta (dwie osoby)
i cesjonariusza, w imieniu którego działał jego pełnomocnik. Na tej umowie brak poświadczenia notarialnego podpisów pod nią złożonych /k. 10-11v./. Jednocześnie na karcie 15 akt znajduje się poświadczenie notarialne podpisów z 14 stycznia 2015 roku, z którego wynika, że notariusz poświadczył podpisy drugostronne, ale na drugiej stronie tego poświadczenia żadne podpisy nie widnieją mimo wskazania, że złożyły je 3 osoby tożsame z tymi podpisującymi umowę cesji. Z tekstu umowy nie wynika jakie wierzytelności są przenoszone, a ich konkretyzacja następuje w załączniku do niej. Wszystkie dokumenty są rozłączone i w żaden sposób nie mogą być potraktowane jako połączone rozetką notarialną przez notariusza, bo tego połączenia brak. Ich rozłączenie (jeżeli przyjąć, że wcześniej były przez notariusza połączone) spowodowało niemożliwość wykazania przez wnioskodawczynię, że nabyła wierzytelność w sposób wynikający z art. 788 § 1 k.p.c.

Jednocześnie wnioskodawczyni dołączyła do akt protokół zdawczo-odbiorczy z 14 stycznia 2015 roku oraz pełnomocnictwo dla M. B. (2) z 7 stycznia 2015 roku, na którym podpis został poświadczony notarialnie /k. 16/, jak również odpis pełny z KRS cedenta /k. 9/.

W tym stanie rzeczy zarzuty skarżącej są chybione i stanowiły nieuzasadnioną polemikę
z prawidłowo poczynionymi przez Sąd Rejonowy ustaleniami i ich oceną prawną, którą Sąd Okręgowy, bez zbędnego powielania argumentów przytoczonych w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, w całości podziela i przyjmuje za własną. Wnioskodawczyni we właściwej formie (zgodnie
z art. 788 § 1 k.p.c.) nie wykazała przeniesienia na jej rzecz wierzytelności.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397
§ 1 i 2 k.p.c. oraz art. 13 § 2 k.p.c., należało orzec jak w sentencji.

SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Danuta Pacześniowska SSO Roman Troll