Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Arkadia Wyraz – Wieczorek

Sędziowie SO Anna Hajda

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa G. K. i B. M. (M.)

przeciwko Polskiemu Biuru Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódek

od postanowienia w zakresie kosztów postępowania zawartego w wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 19 maja 2014 r., sygn. akt I C 1602/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Arkadia Wyraz – Wieczorek SSO Anna Hajda

Sygn. akt III Cz 1252/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 19 maja 2014 r. zawartym w punkcie 2 wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z tegoż samego dnia zasądzono od pozwanego na rzecz powódek kwotę 4 934 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W kosztach tych Sąd Rejonowy nie uwzględnił kwoty 272,47 zł tytułem kosztów podróży pełnomocnika powódek na ostatnią rozprawę.

Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożyły powódki wskazując, iż został naruszony art. 98 § 2 kpc, gdyż nie uwzględniono w kosztach postępowania kosztów dojazdu pełnomocnika powódek na rozprawę w wysokości 272,47 zł i wniosły o zmianę tego postanowienia poprzez podwyższenie zasądzonych kosztów o kwotę 272,47 zł z tytułu kosztów dojazdu pełnomocnika oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Wyrok ten został w części dotyczącej B. M. zaskarżony apelacją pozwanego, natomiast co do drugiej powódki G. K. uprawomocnił się, gdyż nie został zaskarżony apelacją.

Wyrokiem z dnia 27 listopada 2014 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach zmienił zakażony wyrok poprzez obniżenie kwoty zadośćuczynienia zasądzonej na rzecz B. M. do kwoty 10 000 zł oddalając apelację pozwanej w części dotyczącej kosztów postępowania oraz nie obciążył powódki B. M. kosztami postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 98 § 3 kpc do niezbędnych kosztów strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się także wydatki jednego adwokata.

W spisie kosztów przedstawionym na ostatniej rozprawie wykazano koszty stawiennictwa na ostatniej rozprawie pełnomocnika powódek przed Sądem Rejonowym w Gliwicach w kwocie 272,47 zł z tytułu przejazdu z W. do G. i z powrotem wg stawki 0,8358 zł za kilometr podając jednocześnie, iż w jedną stronę ta odległość wynosi 163 km. Jednocześnie we wcześniejszych dwóch posiedzeniach Sądu Rejonowego wyznaczonych na rozprawę (4 kwietnia 2013 r. i 29 kwietnia 2013 r. - k. 103 – 104, 122 – 123) brał udział ustanowiony przez pełnomocnika powódek substytut, wówczas przeprowadzono dowody z osobowych źródeł dowodowych. Na ostatniej rozprawie dnia 19 maja 2014 r. /k. 178/ przeprowadzono jedynie dowody z dokumentów zawnioskowane już w pozwie oraz skazującego wyroku karnego, a żadna ze stron nie zgłaszała potrzeby uzupełnienia postępowania dowodowego ani zastrzeżeń do opinii biegłej psycholog.

Według orzecznictwa Sądu Najwyższego, z którym Sąd Okręgowy w pełni się zgadza, ustalając czy określone koszty są niezbędne i celowe trzeba wziąć pod uwagę okoliczności sprawy i jej charakter, a w szczególności rozważyć czy czynność powodująca koszty obiektywnie była potrzebna do realizacji praw strony. Włączenie kosztów przejazdu adwokata do sądu do wydatków opisanych w art. 98 § 3 kpc nie oznacza bowiem ich automatycznego zaliczenia do kosztów celowych i niezbędnych (por. uchwałę Sądu Najwyższego z 18 lipca 2012 r., sygn. akt III CZP 33/12, opubl. W OSNC z 2013 r., nr 2, poz. 14, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 października 2012 r., sygn. akt IV CZ 109/12, LEX 1265575).

Należy zauważyć, że w rozpoznawanej sprawie wszelkie czynności związane z przesłuchaniem świadków i stron, co do których obecność pełnomocnika na rozprawie jest szczególnie konieczna zostały przeprowadzone w obecności substytuta tego pełnomocnika mającego siedzibę w G., a do koszów związanych z przejazdami doszło w sytuacji, gdy zostało wyznaczone posiedzenie na rozprawę już po doręczeniu opinii biegłej, co do której strony nie miały zastrzeżeń. Poza tym sprawa dotycząca ustalenia wysokości zadośćuczynienia w tak zgromadzonym materiale dowodowym uzupełnionym o zgłoszone w pozwie dowody z dokumentów, a dodatkowo o skazujący wyrok karny nie jest szczególnie skomplikowaną zarówno faktycznie jak i prawnie. Z powyższych względów za nieuzasadnione należy uznać wyznaczenie adwokata mającego siedzibę oddaloną od Sądu Rejonowego o 163 km, albowiem w miejscowości stanowiącej siedzibę Sądu Rejonowego wykonują praktykę adwokaci mający wystarczającą wiedzę w zakresie obowiązujących przepisów prawnych. Ponadto substytut reprezentujący powódki podczas przesłuchiwania świadków i stron był właśnie z G.. Nic nie stało więc na przeszkodzie ustanowieniu pełnomocnikiem adwokata mającego siedzibę w G.. Dlatego też koszty dojazdu pełnomocnika na ostatnią rozprawę należało uznać jako wydatki niecelowe i Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy to ocenił.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 385 kpc w związku z art. 397 § 1 i 2 kpc i art. 13 § 2 kpc oraz 98 § 3 kpc, zażalenie jako bezzasadne należało oddalić.

SSR (del.) Roman Troll SSO Arkadia Wyraz – Wieczorek SSO Anna Hajda