Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 16 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2018 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa G. K.

przeciwko M. D. i A. D.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej A. D.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 22 marca 2018 r., sygn. akt I C 264/14

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Raciborzu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 1074/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Raciborzu w postanowieniu z dnia 22 05 2018r. oddalił wniosek pozwanej A. D. o zwolnienie jej od obowiązku ponoszenia koszów sądowych, uznając, że w świetle zgromadzonego w sprawie materiału może ona je ponieść bez uszczerbku dla koniecznego jej utrzymania.

Orzeczenie zaskarżyła pozwana A. D. , która wnosiła o jego zmianę, przez zwolnienie jej od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych oraz zasą-dzenia na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Zarzuciła, że przy ferowaniu zaskarżonego postanowienia naruszono regulacje: art. 233 § 1 k.p.c. w sposób podany w zażaleniu oraz art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 07 2005r.

o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 167, poz. 1398, z późniejszymi zmianami) poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy „pozwana spełniła przesłanki warunkujące zwolnienie jej od obowiązku ponoszenia kosztów w całości”.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 28 07 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 167, poz. 1398, z późniejszymi zmianami) skutecznie zwolnienia od kosztów sądowych domagać się może jedynie osoba, która wykaże że nie jest w stanie ich ponieść bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i swojej rodziny.

Sąd Rejonowy ferując zaskarżone orzeczenie słusznie powziął wątpliwości

co do rzeczywistego stanu majątkowego pozwanej wynikającego z danych zawartych

w złożonym przez nią oświadczeniu o jej stanie rodzinnym i majątku, dochodach

i źródłach dochodów, lecz umknęło jego uwadze, że samo w sobie nie pozbawia to ich mocy wiążącej.

Aby to nastąpiło konieczne było formalne wszczęcie przez Sąd przewidzianego w art. 109 ust. 1 powyższej ustawy dochodzenia, czego w sprawie nie uczyniono

(nie wydano w tej kwestii formalnego postanowienia).

Powoduje to, iż zaskarżone orzeczenie jest przedwczesne, a zażalenie uzasa-dnione.

Reasumując, zaskarżone postanowienie jest wadliwe i dlatego zażalenie pozwanej jako uzasadnione uwzględniono, uchylając zaskarżone orzeczenie i prze-kazując w tym zakresie sprawę do ponownego rozpoznania w oparciu o przepis art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.

Sąd Rejonowy rozpoznając ponownie sprawę wyda postanowienie o zarzą-dzeniu dochodzenia przewidzianego we wskazanej powyżej regulacji prawnej, a na-stępnie podejmie czynności w celu zweryfikowania danych zawartych w oświadczeniu powoda, w tym weźmie pod uwagę informacje zawarte w przywołanych w uzasadnieniu dokumentach wydruku z (...), umowy kredytu z dnia 20 02 2018r. i umowy sprzedaży samochodu z dnia 31 01 2018r.).

SSO Leszek Dąbek