Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 11 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Tomasz Pawlik

SR (del.) Danuta Wocław - Klyta

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2018 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku J. G. i I. G.

z udziałem Gminy P.

o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości

na skutek zażalenia wnioskodawców

na postanowienie Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 26 marca 2018 r., sygn. akt I Ns 434/17

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i w tym zakresie sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Raciborzu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.

SSR (del.) Danuta Wocław – Klyta SSO Leszek Dąbek SSO Tomasz Pawlik

Sygn. akt III Cz 888/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Raciborzu w postanowieniu z dnia 26 03 2018r. oddalił wniosek wnioskodawców J. G. oraz I. G. o udzielenie jej zabezpieczenia roszczenia o poprzez unormowanie praw i obowiązków uczestnika postępowania w ten sposób, aby nakazać Gminie P. wstrzymać się

od korzystania z części działki nr (...) będącej przedmiotem postępowania, w tym w szczególności w wykonywaniu na niej jakichkolwiek prac budowlanych, wykorzystywania jej jako drogi, w tym przejazdu i przechodu, a także udostępniania tej nieruchomości osobom trzecim oraz zagrożenia uczestnikowi nakazaniem zapłaty sumy pieniężnej 5 000zł na wypadek każdorazowego naruszenia obowiązków określonych w tym postępowaniu.

W uzasadnieniu orzeczenia uznał, że wnioskodawcy nie spełnił żadnych przesłanek wniosku o zabezpieczenie, nie uprawdopodobnili swojego roszczenia, ani interesu prawnego w jego udzieleniu. Nie wykazali, by brak zabezpieczenia uniemożliwił lub poważnie utrudnił wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwił lub poważnie utrudnił osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

Orzeczenie zaskarżyli wnioskodawcy I. G. i J. G., którzy wnosili o jego zmianę przez uwzględnienie ich wniosku oraz zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawców zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Zarzucili, że przy ferowaniu postanowienia naruszono regulacje:

-

art. 730 ¹ § 1 i 2 k.p.c. w ten sposób, iż:



Sąd błędnie przyjął, iż nie uprawdopodobnili swojego roszczenia, ponieważ:

a)  z dowodów wziął pod uwagę jednie dowód z dokumentu – pisma Naczelnika Gminy P., a nie wziął pod uwagę pozostałych dowodów dopuszczonych w sprawie;

b)  Sąd w swoich rozważaniach na temat uprawdopodobnienia roszczenia wziął pod uwagę dowody z dokumentów dostarczonych przez gminę – w szczególności dowód z zaświadczenia – wyciągu z planu zagospodarowania przestrzennego z 23.08.2016r., uchwały Rady Gminy P. z 21.03.2017r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych oraz opinii z 2017r. zarządu powiatu (...) i Zarządu Dróg Powiatowych w R. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg gminnych, pomimo że dokumenty te zostały wydane i dotyczą okresu po podanej przez wnioskodawców dacie zasiedzenia, więc nie dotyczą okresu zasiedzenia badanego przez Sąd w niniejszej sprawie;



Sąd błędnie przyjął, że wnioskodawcy nie uprawdopodobnili istnienia interesu prawnego w zabezpieczeniu, co wynika, stąd, iż Sąd wziął pod uwagę i w ogóle nie odniósł się do argumentów podniesionych przez wnioskodawców we wniosku o udzielenie zabezpieczenia dotyczących istnienia interesu prawnego w zabezpieczeniu.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Stosownie do regulacji art. 738 k.p.c. sąd rozpoznaje wniosek o udzielenia zabezpieczania w jego granicach, biorąc za podstawę orzeczenia materiał zebrany

w sprawie.

W świetle tej regulacji Sąd pierwszej instancji ferując zaskarżone postano-wienie powinien był zatem uwzględnić całokształt zebranego w sprawie materiału, który powinien poddać wnikliwej ocenie między pod innymi pod kątem uprawdo-podobnienia przez wnioskodawców dochodzonego w sprawie roszczenia.

Pomimo tego w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia nie odniósł się

w sposób konkretny do poszczególnych elementów zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w konsekwencji czego dokonana przez niego jego ocena

jest abstrakcyjna i nie nadaje się do jakiejkolwiek kontroli instancyjnej.

Czyni to zażalenie uzasadnionym i skutkowało koniecznością uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania w tym zakresie sprawy do ponownego rozpoznania.

R. z podanych względów zaskarżone postanowienie jest wadliwe

i dlatego zażalenie jako uzasadnione uwzględniono orzekając jak w sentencji

na mocy regulacji art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13

§ 2 k.p.c.

Sąd Rejonowy rozpoznając ponownie wniosek odniesie w sposób wnikliwy i konkretny do całokształty zebranego w sprawie materiału, czemu da wyraz w uzasadnieniu wydanego ponownie orzeczenia.

SSR (del.) Danuta Wocław – Klyta SSO Leszek Dąbek SSO Tomasz Pawlik