Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 9 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lucyna Morys-Magiera

Sędziowie SO Krystyna Hadryś

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. B. (B.) i M. D. (D.)

przeciwko B. K. (K.)

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt I C 1238/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Lucyna Morys – Magiera SSO Krystyna Hadryś

Sygn. akt III Cz 46/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 30 czerwca 2015r. Sąd Rejonowy w Zabrzu odrzucił zarzuty pozwanej od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym (pkt 1), nakazał zwrócić pozwanej kwotę 75 zł uiszczoną tytułem opłaty od zarzutów (pkt 2) i polecił kasie sądowej, aby wypłaciła pozwanej kwotę 75 zł (pkt 3). W uzasadnieniu wskazał, że złożonego przez pozwaną pisma nie można uznać za odpis zarzutów z 12 lipca 2014r., ponieważ odpis powinien wiernie oddawać treść oryginału – gdyż tylko wtedy jest odpisem. Orzeczenie zapadło w oparciu o art. 494 § 1 k.p.c. i art. 79 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. 2014 r., poz. 1025 ze zm.).

Zażalenie na to postanowienie złożyła pozwana, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie oraz zasądzenie od powodów solidarnie na jej rzecz kosztów postępowania zażaleniowego. Zarzuciła naruszenie art. 493 § 3 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i art. 131 ¹ § 1 ¹ k.p.c. w związku z art. 130 § 1 k.p.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie. W uzasadnieniu podniosła, że Sąd I instancji błędnie odrzucił zarzuty i nigdy nie wezwał jej do uzupełnienia braków w postaci złożenia zarzutów na urzędowym formularzu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 494 § 1 k.p.c. sąd odrzuca zarzuty wniesione po upływie terminu, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zarzuty, których braków pozwany nie usunął w terminie.

Sąd Rejonowy prawidłowo dokonał ustaleń faktycznych i wskazał właściwą podstawę prawną swego rozstrzygnięcia, które to Sąd Okręgowy przyjmuje za własne.

Wskazać należy, że w rozpoznawanej sprawie pozwana w przewidzianym prawem terminie wniosła zarzuty od nakazu zapłaty pismem z (...) (...). Zarządzeniem z (...). została wezwana do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu czego nie uczyniła. Pismem z (...), domagała się zaś oddalenia nakazu zapłaty, jednakże wobec nieusunięcia braków formalnych postanowieniem z 23 września 2014r. Sąd Rejonowy odrzucił jej zarzuty. Na skutek zażalenia pozwanej to postanowienie zostało ono zmienione przez uchylenie. Zgodnie ze wskazaniami Sądu Okręgowego w Gliwicach zarządzeniem z 15 maja 2015r. Sąd Rejonowy zobowiązał pozwaną do usunięcia braków formalnych zarzutów poprzez złożenie odpisu tychże zarzutów z 12 lipca 2014r., a także uiszczenia opłaty od zarzutów i złożenia odpisu pisma z (...)w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zarzutów.

Pozwana nie usunęła braków formalnych zarzutów w wyznaczonym terminie. Pismo przez nią złożone(...) nie odpowiada w swej treści pismu z (...). (nie stanowi jego odpisu). Zgodnie z art. 128 § 1 k.p.c. do każdego pisma procesowego należy dołączyć odpis pisma dla innych osób uczestniczących w sprawie. Przez odpis pisma należy rozumieć jego kopię w pełni odpowiadającą oryginałowi pisma. Podkreślić należy, że zarzuty przedłożone przez pozwaną, w charakterze usunięcia braków pisma z 12 lipca 2014r., zostały złożone na urzędowym formularzu, miały odmienną treść od tegoż pisma i były datowane na(...) Pozwana nie usunęła więc braków formalnych zarzutów w sposób właściwy, dlatego koniecznym było odrzucenie tych zarzutów. Wynika to jednoznacznie z przepisów regulujących postępowanie nakazowe, w szczególności art. 494 § 1 k.p.c., a nadto jest zaaprobowane przez orzecznictwo Sądu Najwyższego, który uchwałą z 4 maja 1967r. (sygn. akt III CZP 30/67, opubl. w OSNCP 1968/3/34) podkreślił, że w razie nieusunięcia przez stronę pozwaną braków formalnych dotyczących zarzutów od nakazu zapłaty bądź nieuiszczenia w terminie opłaty sądowej zarzuty podlegają odrzuceniu.

Wobec powyższego zarzuty zażalenia podniesione przez pozwaną są bezzasadne i stanowią nieuzasadnioną polemikę z prawidłowo poczynionymi ustaleniami Sądu I instancji. Szczególnie zarzut naruszenia art. 493 § 3 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie nie mógł odnieść skutku, bowiem ewentualne zastosowanie tegoż przepisu mogło mieć miejsce w wypadku merytorycznego rozpoznawania sprawy na skutek wniesionych zarzutów. W rozpoznawanej sprawie, wobec nieusunięcia braków formalnych zarzutów, dalsze rozpoznawanie sprawy - co do istoty - nie mogło mieć miejsca. W tym miejscu należy podkreślić, że pozwana nie była wzywana do usunięcia braków formalnych zarzutów poprzez złożenie ich na urzędowym formularzu, gdyż sprawa dotyczy abstrakcyjnego zobowiązania wynikającego z weksla, a nie z umowy – dlatego też wezwanie przez Sąd Rejonowy do usunięcia braków formalnych zarzutów poprzez złożenie odpisu pisma stanowiącego zarzuty było prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, w oparciu o art. 385 k.p.k. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.

SSR (del.) Roman Troll SSO Lucyna Morys-Magiera SSO Krystyna Hadryś