Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

Powód dochodził pozwem wierzytelności nabytej w drodze cesji, wynikającej z umowy o kredyt jaką pozwany zawarł z Bankiem (...) SA w W.. Reprezentujący powoda profesjonalny pełnomocnik, w wykonaniu obowiązku nałożonego normą art. 130 ²§1 k.p.c. uiścił, bez wezwania 1.000zł z tytułu opłaty sądowej od pozwu, tj. w wysokości wynikającej z art. 13 ust.1a) ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016r., poz. 623; zwanej dalej u.o.k.s.). Dekretując pozew, zarządzeniem z 8 kwietnia 2016r., Przewodniczący Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej ustalił opłatę od pozwu na podstawie art. 13 ust. 1 u.o.k.s. na 15.541zł, a następnie na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 kwietnia 2016r. zarządził zwrot pozwu. W terminie przewidzianym do zaskarżenia zarządzenia o zwrocie pozwu powód wniósł dwa zażalenia: jednym zaskarżył wymiar opłaty sądowej od pozwu, o którym dowiedział się z treści uzasadnienia zarządzenia o zwrocie pozwu, a drugim – zaskarżył zwrot pozwu. Zażalenie na zwrot pozwu zostało odrzucone przez Sąd Okręgowy – postanowieniem z 3 sierpnia 2016r., jako nieopłacone, natomiast zażalenie na wymiar opłaty zostało przedstawione Sądowi Apelacyjnemu do rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Tryb procedowania w odniesieniu do pozwu podlegającego rygorom przewidzianym w art. 130 ²§1 k.p.c. wyłącza dopuszczalność odrębnego zaskarżenia wymiaru opłaty sądowej od takiego pozwu. Przepis ten stanowi, że pismo wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, które nie zostało należycie opłacone, przewodniczący zwraca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeśli pismo podlega opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu sporu. Skoro w tym wypadku stronie powodowej nie doręcza się zarządzenia ustalającego wysokość opłaty i wzywającego do jej uiszczenia bądź uzupełnienia, zatem nie otwiera się jej, ani nie biegnie termin do wniesienia zażalenia na wymiar opłaty.

Zażalenie na wymiar opłaty, przewidziane w art. 394 §1 pkt. 9 k.p.c., dotyczy tylko tych sytuacji, gdy przepisy przewidują wezwanie strony do wniesienia bądź uzupełnienia opłaty sądowej od pisma. A zatem, przykładowo w sytuacji, gdy pozew wniosła strona nie reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, bądź gdy pismem podlegającym opłacie jest środek odwoławczy. Natomiast prawidłowość wymiaru opłaty sądowej od pozwu podlegającego rygorom określonym w art. 130 ²§1 k.p.c. podlega kontroli instancyjnej w ramach rozpoznania zażalenia na zarządzenie o zwrocie pozwu.

Z tych to też przyczyn - w oparciu o art. 373 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c. - Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie powoda, jako niedopuszczalne.

SSO Joanna Głogowska SSA Piotr Wójtowicz SSA Joanna Naczyńska