I ACz 572/16 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Katowicach z 2016-05-17
Sygn. akt I ACz 572/16
POSTANOWIENIE
Dnia 17 maja 2016 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach w Wydziale I Cywilnym
w składzie następującym:
Przewodniczący SSA Piotr Wójtowicz
Sędziowie: SA Joanna Naczyńska
SO del. Joanna Głogowska (ref.)
po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2016 r. w Katowicach
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.
przeciwko W. G.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego Sądu Okręgowego w Bielsku Białej
z dnia 14 marca 2016 r., sygn. akt I Nc 101/16,
p o s t a n a w i a
oddalić zażalenie.
SSA Joanna Naczyńska SSA Piotr Wójtowicz SSO del. Joanna Głogowska
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem Przewodniczący na podstawie art. 130 2§1 k.p.c. zwrócił wniesiony przez profesjonalnego pełnomocnika pozew z tym uzasadnieniem, że nie została od tego pozwu uiszczona należna opłata.
W zażaleniu na opisane wyżej zarządzenie powód zarzucił obrazę art. 13 ust. 1a ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i w oparciu o ten zarzut wniósł o uchylenie tego zarządzenia i o zasądzenie na jego rzecz od pozwanych kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Art. 13 ust. 1a ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, obrazę którego zarzuca skarżący, stanowi, że w sprawach o roszczenia wynikające z czynności bankowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 2 Prawa bankowego, opłata stosunkowa od pozwu lub środka zaskarżenia wynosi nie więcej niż 1000,-zł, a więc stukrotnie mniej niż maksymalna opłata stosunkowa podlegających pobraniu w przypadku innych roszczeń.
Stwierdzić należy, że art. 13 ust. 1a ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych stanowi lex specialis w stosunku do ogólnego unormowania zawartego w art. 113 ust.1 tejże ustawy, nie może być zatem wykładany rozszerzająco. Wynika stąd, że uprzywilejowanie owo nie może rozciągać się na inne podmioty, nie wykonujące czynności bankowych, o jakich mowa w art. 5 ust. 1 lub ust. 2 Prawa bankowego. Za tezą o takim „rozszerzonym” uprzywilejowaniu nie może w szczególności przemawiać to, że u podstaw dochodzonego w niniejszej sprawie roszczenia istotnie legła jedna z czynności bankowych, o jakich mowa w art. 5 Prawa bankowego, powód bowiem swego roszczenia dochodzi na zasadach ogólnych, a okoliczność, że nabyte przezeń roszczenie wywodzone być mogło z takiej czynności przez uprzednio wierzycielski bank, nie ma żadnego znaczenia. Zwrócić w tym miejscu przyjdzie uwagę na szczególne unormowanie art. 5 ust. 5 Prawa bankowego. Wynika zeń, że jednostki inne niż banki wykonywać mogą czynności zastrzeżone w ust. 1 wyłącznie dla banków jedynie wtedy, gdy uprawniają je do tego odrębne przepisy, żaden przepis tymczasem nie upoważnia funduszy inwestycyjnych do udzielania kredytów.
Skoro zatem dochodzone w niniejszej sprawie roszczenie nie jest (nie może być) wywodzone z czynności bankowej, pozew o świadczenie podlega opłacie na zasadach ogólnych, to jest – jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach w sprawach cywilnych – w wysokości odpowiadającej 5% wartości przedmiotu sporu, nie wyższej niż 100000,-zł. Nieuiszczenie przez profesjonalnego pełnomocnika całej należnej, opłaty musiało w tej sytuacji prowadzić do zwrotu pozwu na podstawie art. 130 2§1 k.p.c.
Z powyższych względów na podstawie art. 397§2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł jak na wstępie .
SSA Joanna Naczyńska SSA Piotr Wójtowicz SSO del. Joanna Głogowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Katowicach
Osoba, która wytworzyła informację: Piotr Wójtowicz, Joanna Naczyńska
Data wytworzenia informacji: