Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 7/17 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu z 2017-03-29

Sygn. akt III RC 7/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Miłosz Rusiecki

Protokolant: st. sekretarz sądowy Agnieszka Malinowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 marca 2017 roku sprawy z powództwa:

małoletniej N. C. działającej przez matkę D. F.

przeciwko P. C.

o podwyższenie alimentów

1.  Oddala powództwo.

2.  Nie obciąża pozwanego P. C. kosztami postępowania.

III RC 7/17

UZASADNIENIE

Małoletnia N. C. działająca przez matkę D. F. wystąpiła przeciwko ojcu P. C. z pozwem o podwyższenie alimentów z kwoty po 350,- zł miesięcznie do kwoty po 1 200,- zł miesięcznie. Uzasadnienie pozwu powołało się na fakt, iż pierwsza sprawa ustalająca wysokość alimentów na rzecz córki „była sprawą ugodową” (faktycznie został wydany wyrok zaoczny) wyłącznie dlatego, że matce dziecka potrzebne było sądowe ustalenie alimentów celem uzyskania świadczeń na dziecko z systemu pomocy społecznej. Ponadto strona powodowa podniosła fakt braku zainteresowania dzieckiem ze strony pozwanego, który nawet nie przysyła alimentów w ustalonych terminach.

Na rozprawie w dniu 29 marca 2017 r. matka ograniczyła żądanie do kwoty 600,- złotych miesięcznie.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa z uwagi na niewysokie dochody oraz konieczność łożenia na utrzymanie drugiego (a wkrótce także trzeciego) dziecka.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia N. C. ur. (...) jest córką D. F. i P. C.. Rodzice nie byli małżeństwem. Wysokość świadczenia alimentacyjnego na rzecz dziecka została ustalona wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu z dnia 21 czerwca 2016 r. w sprawie III RC 37/16 na kwotę 350,- złotych miesięcznie.

Matka małoletniej powódki kontynuowała naukę w Liceum dla Dorosłych w G.-D., nie pracowała, otrzymywała na swoją rzecz alimenty w wysokości 500,- złotych miesięcznie. Z uwagi na zaoczny charakter wyroku brak jest danych o sytuacji materialnej i rodzinnej ojca dziecka w tamtym okresie.

(dowód - akta III RC 37/16 tutejszego Sądu)

Obecnie małoletnia N. ma 3 lata, rozwija się prawidłowo, jest zdrowym dzieckiem. Uczęszcza do przedszkola, odpłatność wynosi 315,- złotych miesięcznie. Ponadto za różne zajęcia dodatkowe jej matka płaci od 30,- do 40,- złotych miesięcznie.

Jej matka D. F. (wiek 21 lat, uczennica, zam. w G.-D.) nadal nie pracuje, utrzymuje się z alimentów na swoją rzecz od ojca w wysokości 500,- złotych miesięcznie. Nie ma innych dochodów, ani większego majątku. Kontynuuje naukę w zaocznym liceum dla dorosłych w G.-D., odpłatność za którą wynosi 50,- złotych miesięcznie. W tym semestrze będzie zdawać maturę. Założyła rodzinę bez zawierania małżeństwa, zamieszkują wspólnie. Jej partner pracuje jako spawacz, zarabia ok 1400,- złotych netto miesięcznie. Nie ma innych dzieci na utrzymaniu, jednak jest w ciąży, termin porodu przypada w kwietniu.

Zamieszkują z matką p. F., zajmują połowę domu jednorodzinnego. Do opłat za energię elektryczną i wodę dokładają się kwotą 500,- złotych miesięcznie, za gaz płacą od ok 40,- do 50,- złotych miesięcznie. Matka małoletniej powódki nie spłaca obecnie żadnych zadłużeń.

(Dowód:

- zeznania matki małoletniej powódki na karcie 11V akt)

Pozwany P. C. (wiek lat 26, z zawodu kucharz małej gastronomii, zamieszkały w S.) jest zatrudniony od 01 marca 2017 r. na pełny etat w firmie (...) w S. na stanowisku lakiernika. Zarobki wg stawki godzinowej wynoszą 13,10 złotych plus ewentualne premie i nagrody. Nie ma innych źródeł dochodów, ani większego majątku. Wcześniej w sezonie zimowym nie był zatrudniony, jak twierdzi z uwagi na porę roku i brak ofert pracy. Założył drugą rodzinę, jego partnerka nie pracuje, jest w drugim miesiącu ciąży. Ponadto ma syna w wieku 8 lat, na którego płaci alimenty w wysokości 400;- złotych. Pozwany ze swoją partnerką mieszkają u jego rodziców. Jest to mieszkanie w bloku, zamieszkuje w nim łącznie osiem osób. W miarę możliwości pozwany dokłada się matce do kosztów utrzymania kwotą około 250;- do 300,- złotych miesięcznie. Miał zaległości z tytułu alimentów na syna, jednak spłacił je prawie w całości, spłacił też pożyczkę w P.. Obecnie spłaca raty za komputer w wysokości 132,- złotych oraz 110,- złotych miesięcznie tytułem opłat za telefon i Internet.

(Dowód:

- zeznania pozwanego na karcie 11V akt,

- zaświadczenia kartach 6 i 10 akt)

Ustalenia Sądu opierają się w znacznej części na zeznaniach stron, które - zarówno w świetle doświadczenia życiowego, jak i zasad logicznego rozumowania - nie budzą istotnych wątpliwości co do ich prawdziwości. Uzupełnieniem zeznań stały się przedłożone nieliczne dokumenty.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w niniejszej sprawie znajduje podstawę prawną w art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (krio). Przepis ten dopuszcza zmianę wysokości świadczenia alimentacyjnego w razie zmiany stosunków w porównaniu ze stanem istniejącym w chwili wydania poprzedniego orzeczenia. Oceniając te stosunki, Sąd bierze pod uwagę te przesłanki, które zgodnie z art. 135 § 1 krio decydują o wysokości alimentów, a mianowicie zakres usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych (w tym przypadku - małoletniej powódki) oraz zarobkowe i majątkowe możliwości osoby zobowiązanej, to jest pozwanego. Należy pamiętać, że wymienione przesłanki są oceniane w formie porównania obecnego stanu ze stanem istniejącym w momencie rozpoznania poprzedniej sprawy. Zarówno doktryna, jak i orzecznictwo wypracowały uznany pogląd, iż zmiany, których zaistnienie jest warunkiem sine qua non uwzględnienia powództwa opartego o art. 138 krio, muszą mieć charakter istotny i nie mogą opierać się wyłącznie na samym tylko inflacyjnym wzroście kosztów utrzymania. Nie jest natomiast określony minimalny okres czasu, jaki winien dzielić obydwie sprawy, albowiem nie można wykluczyć, iż istotne zmiany w stanie faktycznym nastąpią wkrótce po wydaniu poprzedniego orzeczenia (zawarciu ugody). Należy jednak podkreślić, że w przypadku wytoczenia powództwa w krótkim okresie czasu szczególnie wnikliwie trzeba oceniać kwestię zakresu i charakteru omówionych wyżej zmian stosunków.

W przedmiotowej sprawie od chwili zasądzenia alimentów w wyroku rozwodowym upłynął okres około dziewięciu miesięcy. W okresie tym po stronie małoletniej powódki nie nastąpiły szczególnie istotne zmiany wynikające z jej rozwoju, stanu zdrowia czy kolejnego etapu edukacji. Z pewnością istotny charakter ma fakt kolejnej ciąży matki dziecka, jednak materialne konsekwencje tego zdarzenia nie mogą obciążać pozwanego, który nie jest ojcem drugiego dziecka.

Po stronie pozwanego istotnym jest uściślenie jego sytuacji rodzinnej – z uwagi na zaoczny charakter postępowania w poprzedniej sprawie Sądowi nie był znany fakt istnienia obowiązku alimentacyjnego wobec starszego syna. Konkretną i istotną zmianą jest okoliczność, iż w tym roku urodzi się dziecko z aktualnego związku pozwanego. W tym jednak przypadku nasuwa się nieuchronne spostrzeżenie, iż pozwany, zakładając druga rodzinę, musi liczyć się z tym, że obowiązek łożenia na utrzymanie najmłodszego dziecka nie zmniejszy jego obowiązków wobec dwojga starszych dzieci (w tym małoletniej N.).

Sąd nie może natomiast podzielić argumentów matki małoletniej powódki odnośnie celu wystąpienia z poprzednim powództwem o alimenty i ustalenia przez strony wysokości świadczenia przed sprawą, celem uzyskania potwierdzenia faktu rozłączenia rodziców i tym samym ubiegania się przez matkę o przyznanie świadczeń socjalnych. Takie rozumowanie nasuwa obawy, że strony umyślnie wprowadziły w błąd zarówno Sąd, jak i Miejski Ośrodek Polityki Społecznej, a w skrajnym przypadku – że rozmyślnie zataiły fakt prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego. Nie obciążając stron domniemaniem złej woli należy jednak jednoznacznie stwierdzić, że Sąd w poprzedniej sprawie wydał wyrok zaoczny zgodnie z przesłankami z art. 339 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego (kpc) i strony obecnie nie mogą się powoływać na jakiekolwiek okoliczności dotyczące tamtej sprawy, jako mające wpływ na rozstrzygnięcie sprawy obecnej.

Reasumując powyższe ustalenia Sąd stwierdził, iż brak jest obiektywnych przesłanek, które pozwoliłyby w obecnym stanie faktycznym na podwyższenie wysokości świadczenia alimentacyjnego pozwanego na rzecz jego córki. Wobec powyższego Sąd na podstawie powołanych przepisów Krio oddalił powództwo, odstępując od obciążania stron kosztami procesu w myśl art. 102 kpc.

ZARZĄDZENIE

1.  Odpisy wyroku z uzasadnieniem doręczyć matce małoletniej powódki.

2.  Przedłożyć z apelacją lub po 14 dniach od doręczenia.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aleksandra Ziółkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Miłosz Rusiecki
Data wytworzenia informacji: