Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

F. M. w skardze z dnia 7 maja 2013 r. wniósł o stwierdzenie, że w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Grudziądzu w sprawie I KM 846/03 nastąpiła przewlekłość postępowania oraz zażądał w związku z powyższym zasądzenia kwoty 5.000 zł.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, iż w dniu 14 marca 2013 r. zwrócił się do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Grudziądzu Alicji Sokołowskiej o sporządzenie i wydanie odpisu postanowienia z dnia 9 września 2004 r. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z wniosku S. i J. S. wraz ze stwierdzeniem jego prawomocności. W dniu 22 kwietnia 2013 r. skarżący otrzymał od Komornika pismo wzywające go do podania przyczyny złożenia powyższego wniosku. W ocenie skarżącego takie postępowanie Komornika było nieprawidłowe, bowiem Komornik winien stwierdzić prawomocność postanowienia na wniosek strony. Nadto Komornik nieprawidłowo uzależnił wykonanie swojej czynności od pozaprawnych przesłanek.

Na podstawie akt sprawy I KM 846/03 Sąd Okręgowy ustalił następujący przebieg postępowania:

- 6 maja 2003 r. – data wpływu wniosku o wszczęcie egzekucji;

- 9 września 2004 r. - umorzenie postępowania egzekucyjnego;

- 14 marca 2013 r. - wniosek skarżącego o wydanie odpisu postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wraz ze stwierdzeniem jego prawomocności;

- 17 kwietnia 2013 r. – pismo skarżącego do Komornika Sądowego zawierające ponaglenie do rozpoznania jego wniosku;

- 22 kwietnia 2013 r. - pismo Komornika Sądowego wzywające do wskazania celu wniosku

- 6 maja 2013 r. - odpowiedź skarżącego;

- 7 maja 2013 r. - skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego;

- 15 maja 2013 r. - postanowienie o odmowie doręczenia dłużnikowi odpisu postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego ze stwierdzeniem prawomocności;

- 27 maja 2013 r. - skarga F. M. na powyższą czynność Komornika.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu.

Postępowanie egzekucyjne, którego dotyczy skarga, zostało prawomocnie zakończone postanowieniem Komornika Sądowego z dnia 9 września 2004 r. o umorzeniu postępowania.

Zasady i tryb wnoszenia oraz rozpoznawania skargi strony, której prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności sądu reguluje ustawa z dnia 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz.1843 ze zm.).

Zgodnie z art. 9 ustawy – skargę nie spełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2, skargę wniesioną przez nieuprawnionego lub niedopuszczalną sąd odrzuca.

Skoro celem skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez zbędnej zwłoki jest przeciwdziałanie przewlekłości w czasie trwania postępowania, to po zakończeniu już nie „trwa” ono, a skarga nie może przeciwdziałać owej przewlekłości, co oznacza bezprzedmiotowość postępowania wywołanego jej wniesieniem. Z taką sytuacją mamy do czynienia w sprawie niniejszej. Kwestia ta nie budzi wątpliwości w orzecznictwie (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2011 r. III SPP 5/11, Lex nr 848148, i z dnia 21 września 2010 r. III SPP 19/10, Lex nr 667498). Skarga wniesiona po prawomocnym zakończeniu postępowania co do istoty sprawy jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 2005 r., III SPP 127/05, PiZS 2005/11/25, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 2005 r., SPK 12/05, Lex nr 567515).

W sprawie niniejszej postępowanie w sprawie I KM 846/03 zostało zakończone, co stanowi podstawę do odrzucenia skargi.

Powyższej oceny nie zmienia też fakt, iż skarżący wniósł w niniejszej sprawie skargę na czynność komornika w postaci wydania postanowienia o odmowie wydania mu odpisu postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego. Skarga ta zainaugurowała wprawdzie odrębne postępowanie (w przedmiocie rozpoznania skargi), jednak została ona wniesiona 27 maja 2013 r., a zatem już po dacie wniesienia skargi na przewlekłość postępowania (9 maja 2013 r.). Oznacza to, że fakt wniesienia skargi na czynność komornika nie może rzutować na ocenę dopuszczalności wniesienia skargi na przewlekłość prawomocnie zakończonego postępowania egzekucyjnego ponieważ skarga na przewlekłość nie dotyczy tego nowego postępowania i dopiero gdyby w nim wystąpiła przewlekłość skarżący miąłby prawo złożyć odrębną skargę.

Skarga niespełniająca warunków określonych w ustawie z dnia 17 czerwca 2004 r. podlega odrzuceniu wobec jej niedopuszczalności (art. 370 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zdanie pierwsze k.p.c. oraz w związku z art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 2 powołanej ustawy). Wobec powyższego Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.