Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII Cz 188/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Toruniu z 2013-04-26

Sygn. akt VIII Cz 188/13

POSTANOWIENIE

Dnia 26 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Rafał Krawczyk (spr.)

Sędziowie: S.O. Hanna Matuszewska, S.O. Ilona Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W., (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T., (...) Spółki Jawnej W. K. M. K. w T., U. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko dłużnikom R. W. i M. W.

na skutek zażaleń dłużników

od postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 7 grudnia 2012 r.

sygn. akt XI Co 2180/11

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Toruniu przysądził własność ograniczonego prawa rzeczowego – własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w T. przy ul. (...) na rzecz D. S. za cenę 105 000 zł, która została w całości zapłacona gotówką oraz zobowiązał dłużnika R. W. do wydania tego lokalu D. S..

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że postanowienie o przybiciu uprawomocniło się, a licytant wykonał warunki licytacyjne – zapłacił w zakreślonym terminie resztę ceny nabycia.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli dłużnicy, zaskarżając je w całości oraz wnosząc o jego uchylenie. Skarżący wskazali, że cena nabycia jest rażąco zaniżona i nie odpowiada wartości rynkowej przedmiotowego lokalu, tym samym jest rażąco krzywdząca. Nadto dłużnicy wskazali, że D. S. nie uregulował całości wskazanej ceny.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jako niezasadne podlegało oddaleniu.

Przed wydaniem postanowienia o przysądzeniu własności (art. 987 kpc) sąd bada wyłącznie, czy postanowienie o przybiciu jest prawomocne oraz czy nabywca wykonał warunki licytacyjne (art. 969 kpc). Żadne inne kwestie nie mogą być przedmiotem oceny sądu, chociażby sąd stwierdził, iż w toku postępowania doszło do uchybień, gdyż po prawomocnym przybiciu uchybienia te nie mogą już rzutować na dalsze postępowanie. Z tego powodu przyjmuje się, że podstawą zażalenia na postanowienie o przysądzeniu własności może być wyłącznie zarzut, że postanowienie o przybiciu nie jest prawomocne lub że nabywca nie wpłacił całej ceny nabycia (por. np. Komentarz do art. 998 kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U.64.43.296), [w:] Z. Szczurek (red.), M.K. Chmielewska, G. Julke, Z. Knypl, M. Koenner, R. Kowalkowski, S. Kozik, H. Langa-Bieszki, Z. Merchel, J. Świeczkowski, J. Treder, G. Wróblewska-Wcisło, Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz, Currenda, 2005, wyd. III). Żadna z tych podstaw zażalenia nie została wskazana przez dłużników ponieważ poza sporem pozostaje fakt uprawomocnienia się postanowienia o przybiciu i uiszczenie całej ceny przez nabywców nieruchomości (dowód uiszczenia reszty ceny - k. 51).

Podstawą zażalenia nie może być uchybienie sprzed uprawomocnienia się przybicia, przy czym z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, iż dotyczy to wszelkich możliwych uchybień. Przykładowo w uzasadnieniu uchwały z dnia 4 października 1972 r., III CZP 69/72 (OSNCP 1973, nr 5, poz. 74) Sąd Najwyższy dokonał interpretacji przepisu art. 998 §2 kpc, stwierdzając, iż "wszystkie uchybienia, o których mowa jest w art. 998 §2 zdanie drugie kpc, należy traktować w świetle tego przepisu w sposób jednolity, bez możliwości wyłączenia jakichkolwiek uchybień sprzed uprawomocnienia się przybicia". Przepis więc art. 998 §2 kpc wyłącza z podstaw zażalenia na postanowienie o przysądzeniu własności wszystkie uchybienia sprzed uprawomocnienia się przybicia bez względu na ich charakter i rangę (postanowienie Sąd Najwyższego z dnia 15 grudnia 1997 r., I CKN 371/97 niepubl.).

W tej sytuacji stwierdzić należało, iż zarzuty podnoszone przez skarżących (zaniżenia ceny nabycia) nie mogły być w ogóle podstawą zażalenia i brak było podstaw do ich merytorycznej oceny w sytuacji, gdy poza sporem pozostawały okoliczności, na podstawie których Sąd Rejonowy zobowiązany był do wydania postanowienia o przysądzeniu własności nieruchomości.

Mając na względzie powołane okoliczności Sąd Okręgowy orzekł, jak w sentencji na podstawie przepisu art. 385 kpc w zw. z art. 397 §2 zdanie pierwsze kpc i art. 13 §2 kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Izabela Bagińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Rafał Krawczyk,  Hanna Matuszewska ,  Ilona Dąbek
Data wytworzenia informacji: