Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Hanna Kaflak-Januszko

Protokolant: E. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2017 r. w S. sprawy

z powództwa K. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w Ł. na rzecz powoda K. K. kwotę 3.033,99 zł (trzy tysiące trzydzieści trzy złote 99/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 16.06.2016r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.317,00 zł (jeden tysiąc trzysta siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C 2970/16

UZASADNIENIE

Powód K. K. domagał się na swą rzecz zapłaty 3.033,99 zł tytułem skapitalizowanych odsetek od spóźnionej wypłaty odszkodowania z casco jachtu wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu. Obliczone zostały od 31 dnia po zgłoszeniu szkody zgodnie z § 29 ust. 2 owu.

Powództwo zostało wydane poprzez wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna w Ł. zaskarżył nakaz w całości sprzeciwem i wniósł o oddalenie powództwa, twierdząc, że zachował należytą staranność przy wyjaśnianiu okoliczności sprawy i wobec tego nie spóźnił się z wypłatą, zwł. że chodziło o szkodę w mieniu nie będącym w masowym obrocie.

Sąd ustalił, co następuje:

23.09.2014 r. doszło do uszkodzenia jachtu, należącego do powoda, objętego ubezpieczeniem casco u pozwanego, regulowanym owu, które w zakresie terminu wypłaty odszkodowania powtarzały regulację art. 817 kc.

W toku postepowania likwidacyjnego pozwany dokonał oględzin jachtu, przyjął na siebie odpowiedzialność i decyzją z 6.10.2014 r. przyznał odszkodowanie w kwocie 701,33 zł z uwzględnieniem 80 % zużycia technicznego, zastrzegając możliwość dopłaty po przedstawieniu dokumentacji, potwierdzającej faktycznie poniesione koszty.

Po wezwaniu powoda z 20.05.2015 r., uzupełnionym wyceną, o dopłatę 48.698,67 zł odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami, pozwany 29.06.2015 r. podjął decyzję o wypłacie tej należności (wypłata nastąpiła 30.06.2015 r.).

Poprzedził ją ponowną wyceną szkody.

Powód wystąpił do pozwanego o zapłatę dochodzonej należności, który decyzją z 22.07.2015 r. – odmówił.

bezsporne

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu.

Przy bezspornym stanie faktycznym, który zebrane w sprawie dokumenty tylko uszczegóławiały, do oceny pozostawało, czy świadczenie, które pozwany miał obowiązek wypłacić zgodnie z umową stron (umowa ubezpieczenia art. 805 § 1 kc), zostało zapłacone z dochowaniem należytej staranności w procesie likwidacji szkody.

Sąd podziela ocenę powoda, iż pozwany zawarł umowę jako profesjonalista i przyjął na siebie obowiązek realizacji świadczenia w powszechnym terminie ustawowym i nie może skutecznie usprawiedliwiać opóźnienia w wypłacie szczególnym rodzajem umowy, dotyczącej rzadkiego mienia i wymagającej szczególnej wiedzy. Skoro pozwany zdecydował się prowadzić ubezpieczenie mniej typowe, oznacza to, iż jest do tego przygotowany, niezależnie od specyfiki ubezpieczenia. Przy tym kwestia jego rzadkości staje się stopniowo nieaktualna, gdyż rozwój ekonomiczny powoduje, iż posiadanie jednostek pływających upowszechnia się. Brak zatem jest podstaw, by biorąc pod uwagę przesłankę zawodowego charakteru działalności przy ocenie należytej staranności (art. 355 § 2 kc), uznać, iż pozwany ją zachował. Przebieg procesu likwidacyjnego nie wskazuje na to. Już same zdjęcia uszkodzeń u laika budzą poważne wątpliwości co do rzetelności rzeczoznawcy, na którym oparł się pozwany, a pozwany poprzestał na tej wycenie. Powód natomiast mimo umowy, która miała dać ochronę, musiał we własnym zakresie prowadzić działania, by przekonać pozwanego do faktycznego zakresu szkody.

Wobec powyższego i na podstawie art. 481 § 1 w zw. z art. 482 kc należało orzec jak w sentencji.

O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z § 8 pkt. 3 rozporządzenia z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych …– /Dz.U. 05.1804 w wersji sprzed nowelizacji/ .