Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant:S. N.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2016 r. w S.

sprawy z powództwa B. M.

przeciwko D. Ł.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego D. Ł. na rzecz powódki B. M. kwotę 88,68 zł. (osiemdziesiąt osiem złotych i 68/100);

II.  umarza postępowanie co do kwoty 702,00 zł. (siedemset dwa złote i 00/100);

III.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

IV.  zasądza od pozwanego D. Ł. na rzecz powódki B. M. kwotę 168,25 zł. (sto sześćdziesiąt osiem złotych i 25/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 459/15

UZASADNIENIE

W dniu 20.02.2015 r. powódka B. M. , reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, wniosła pozew przeciwko pozwanemu D. Ł. o zapłatę kwoty 902 zł. z odsetkami ustawowymi od dnia 27.02.2014 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż strony zawarły w dniu 11.12.2013 r. umowę pożyczki w kwocie 1.000 zł., ustalając całkowity koszt udzielenia pożyczki na kwotę 327 zł. powódka wskazała, iż pozwany miał spłacić pożyczkę w terminie 2 miesięcy w ratach określonych harmonogramem, a pozwany spłacił jedynie kwotę 650 zł., nie zachowując terminów płatności. Powódka wskazała, iż na kwotę dochodzoną pozwem składa się niespłacona kwota pożyczki w wysokości 677 zł., koszt korespondencji - wezwania do zapłaty - 25 zł., koszt wizyty osobistej powódki w mieszkaniu pozwanego - 200 zł. Powódka wskazała, iż wobec braku spłaty pożyczki został wypełniony weksel w dniu 12.02.2014 r., podpisany przez pozwanego z terminem płatności na dzień 26.02.2014 r. stąd żądanie odsetek od dnia następnego.

Na rozprawie w dniu 4.12.2015 r. stawił się pozwany i oświadczył, iż zgadza się że winien był powódce 702 zł., którą uiścił w dniu wczorajszym. Pełnomocnik powoda oświadczył, iż cofa powództwo w zakresie kwoty 702 zł., na co pozwany wyraził zgodę.

Pismem z dnia 10.12.2015 r. powódka, reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, sprecyzowała roszczenie, wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki odsetek ustawowych od kwoty 702 zł. od dnia 27.02.2014 r. do dnia 4.12.2015 r.; zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 200 zł. z odsetkami ustawowymi od dnia 27.02.2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym, zastępstwa prawnego, cofając powództwo ponad to żądanie. Pozwany wyraził zgodę na cofnięcie pozwu na rozprawie w dniu 9.02.2016 r., jednocześnie nie zgadzając się z żądaniem zapłaty określonym w piśmie z dnia 10.12.2015 r. wskazując, iż spłacił należność główną i kwestionując zasadność kwoty 200 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11.12.2013 r. strony zawarły umowę pożyczki kwoty 1000 zł., koszt udzielenia pożyczki to 327 zł. (opłata przygotowawcza 100 zł., łączna kwota odsetek za okres udzielenia pożyczki 27 zł., kwota prowizji 200 zł.). Spłata pożyczki miała nastąpić w dwóch ratach: 664 zł. do 11.01.2014 r. i 663 zł. do 11.02.2014 r.

dowód: k. 9-11 - umowa, k. 12 - harmonogram spłaty, tabela prowizji i opłat

Pozwany dokonał następujących wpłat:

- w dniu 5.02.2014 r. - 300 zł.

- w dniu 27.02.2014 r. - 50 zł.

- w dniu 7.03.2014 - 100 zł.

- w dniu 16.04.2014 - 200 zł.

- w dniu 22.04.2014 - 30 zł.

- w dniu 4.12.2015 - 702 zł.

dowód: k. 13 -14v. - potwierdzenia przelewu, k. 46-47 - zeznania powódki, k. 47 - zeznania pozwanego

Pozwany spłacał pożyczkę nieterminowo, w związku z czym powódka wezwała go do zapłaty kwoty 664 zł. wraz z odsetkami za opóźnienie od 12.01.2014 r. do dnia zapłaty.

dowód; k. 15 - wezwanie do zapłaty z potwierdzeniem odbioru, k. 46-47 - zeznania powódki, k. 47 - zeznania pozwanego

Pozwany na zabezpieczenie umowy pożyczki podpisał weksel in blanco, który następnie został wypełniony na kwotę 902 zł. w dniu 12.02.2014 r., płatną w dniu 26.02.2014 r. w S..

dowód: k. 16 - weksel (oryginał w depozycie sądu)

Sąd zważył.

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części.

Niespornym między stronami było, iż doszło między nimi do zawarcia umowy pożyczki (uregulowanej w art. 720 kc. i n.), a także co do treści tej umowy. Niesporna była okoliczność, iż pozwany nie uregulował pożyczki w terminach i wysokości określonych w harmonogramie spłaty. niesporna też była wysokość i daty wszystkich wpłat dokonanych przez pozwanego.

Między stronami sporna była należność 200 zł. za wizytę osobistą powódki w mieszkaniu pozwanego. Powódka w zeznaniach wskazała, iż odbyła kilka wizyt w mieszkaniu pozwanego, pozwany zaś zeznał, iż w mieszkaniu tym zawsze ktoś jest i ani razu powódka u niego nie była. Pozwany zakwestionował też wysokość należności za wizytę w domu.

W ocenie Sądu koszt 200 zł. z tytułu wizyty osobistej jest po pierwsze w niniejszej sprawie nie udowodniony co do faktu samej wizyty, a ponadto w ocenie sądu jest to klauzula niedozwolona (art. 3583 pkt 17 kc.) , ponieważ wysokość kosztu takiej wizyty jest niewspółmierny do kwoty udzielonej pożyczki (1/5) i nosi cechy rażąco wygórowanej kary umownej, nałożonej za nie wykonanie umowy (skoro koszty windykacji zostały określone w umowie w inny sposób - pisemne wezwania do zapłaty). Nadto koszt ten był zbędny w niniejszej sprawie, z uwagi na możliwość monitów pisemnych, za które też został ustalony ryczałt, a którego powódka domagała się w niniejszej sprawie. W tym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Sąd nie dał też wiary zeznaniom powódki, iż była kilkakrotnie w domu pozwanego, z uwagi na to, iż z czynności tych nie została sporządzona jakakolwiek dokumentacja, powódka nie przedstawiła na tę okoliczność żadnego innego dowodu - w postaci chociażby oświadczenia pisemnego sąsiadów pozwanego, lub zapisku z rozmowy z domownikiem pozwanego - na temat wizyty i jej celu. Wobec zaprzeczenia w tym zakresie przez pozwanego - ciężar dowodowy w tej materii spoczywał na powódce.

Pozwany wnosił o oddalenie powództwa, twierdząc, iż wpłaty dokonane przez niego w całości zaspokajała roszczenie powódki, z tytułu zawartej między stronami umowy pożyczki.

Spłata pożyczki rozłożona została na dwie raty: 664zł. do 11.01.2014 r. i 663 zł. do 11.02.2014 r. Pożyczki stała się wymagalna od dnia 12.02.2014 r. - wobec braku spłat zgodnie z harmonogramem spłaty.

Pozwany dokonał następujących wpłat:

- w dniu 5.02.2014 r. - 300 zł.

- w dniu 27.02.2014 r. - 50 zł. (na ten dzień zadłużenie wyniosło 977 zł., zatem powódka mogła domagać się odsetek od 27.02.2014 r. od kwoty niższej tj. 677 zł., a nie jak w pozwie wskazała od kwoty 902 zł.)

- w dniu 7.03.2014 - 100 zł.

- w dniu 16.04.2014 - 200 zł.

- w dniu 22.04.2014 - 30 zł. (od tego dnia zadłużenie z tytułu umowy pożyczki wynosiło 647 zł.).

- w dniu 4.12.2015 - 702 zł.

Z powyższego zestawienia wynika, iż powódka odsetek mogła się domagać od kwoty 677 od dnia 27.02.2014 r. do 21.04.2014 r., a od kwoty 647 zł. od dnia 22.04.2014 r. do daty spłaty całkowitej pożyczki - tj. do 4.12.2015 r.

Z tytułu wpłat dokonanych przez pozwanego na poczet umowy z 11.12.2013 r. powstała nadpłata 55 zł. Z czego należało 25 zł. zaliczyć na wezwanie do zapłaty (koszt ustalony w tabeli opłat - było wezwanie). Powstałą nadpłatę 30 zł. należało zaliczyć na poczet odsetek ustawowych obliczonych jak niżej:

- od kwoty 677 zł. od dnia 27.02.2014 r. do dnia 21.04.2014 r. - 13,02 zł.

- od kwoty 647 zł. od dnia 22.04.2014 r. do dnia 4.12.2015 r. - 105,66 zł.

Łącznie odsetki te wyniosły 118,68 zł. Kwotę tę należało pomniejszyć o nadpłatę 30 zł. 118,68-30=88,68 zł. - co dało kwotę zasądzoną w pkt I wyroku.

Co do kwoty 702 zł. zostało cofnięte powództwo - w tym zakresie postępowanie zostało umorzone na podstawie art. 355 § 1 kpc. w zw. z art. 203 § 1 i 4 kpc. - pozwany wyraził zgodę na cofnięcie pozwu co do niego w tym zakresie.

Sąd oddalił powództwo w zakresie żądania kwoty 200 zł. i odsetek od tej kwoty od 27.02.2014 r. do dnia zapłaty oraz co do żądania odsetek od kwoty 30 zł. od dnia 22.04.2014 do dnia 4.12.2015 r. (bo w dniu 22.04.2014 r. pozwany zapłacił 30 zł.).

Nadmienić należy, iż weksel wystawiony w sprawie miał jedynie charakter zabezpieczenia umowy pożyczki. Powódka a w pozwie dochodziła roszczenia z tytułu umowy pożyczki, a nie weksla. Ponadto pozwany wdał się w spór co do stosunku głównego (umowy pożyczki) między stronami. Dlatego też w sprawie podlegały badaniu okoliczności zawarcia umowy pożyczki, a także jej realizacji.

O kosztach orzeczono na podatnie art. 100 kpc.

W niniejszej sprawie należy uznać, z uwagi na częściowe spełnienie roszczenia toku postępowania, przegrana pozwanego to kwota zasądzona pozwem z tytułu odsetek oraz kwota wpłacona w toku postępowania 702 zł. łącznie 790,68 zł. (vide: powyższe wyliczenia, w tym w zakresie odsetek).

Powódka dochodziła kwoty 902 zł. z odsetkami ustawowymi od dnia 27.02.2014 r. do dnia zapłaty, czyli do dnia 4.12.2015 r. - (data zapłaty), tj. 902zł. plus 164,66zł. - łącznie 1066,66 zł. Zatem powódka wygrała postępowanie w 74,12 %

Koszty poniesione w sprawie przez powódkę, to łącznie kwota 227 zł., z tego 74,12 % to kwota 168,25 zł. W związku z tym, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki koszty postępowania, jak w pkt IV wyroku.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.