Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Anna Wołujewicz
Protokolant:	pracownik biurowy Magdalena Sadowska

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2016 roku w Człuchowie

sprawy z powództwa (...)

przeciwko K. G.

o zapłatę

oddalić powództwo.

.

Sygn. akt I C 569/15 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew przeciwko K. G. o zapłatę kwoty 2.685,40 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 2.521,92 zł od dnia 10 września 2015 roku do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 163,48 zł od dnia 10 września 2015 roku do dnia zapłaty, oraz o zasądzenie kosztów procesu, do rozpoznania w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż w dniu 26 sierpnia 2008 roku pozwana zawarła z (...) Bankiem S.A. (poprzednikiem (...) Bank S.A.) umowę o kartę kredytową V. G. Ratalna, z której pozwana się nie wywiązała, w związku z czym umowa została wypowiedziana, a następnie wystawiony został bankowy tytuł egzekucyjny, na podstawie którego pierwotny wierzyciel wszczął postępowanie egzekucyjne, które jednak nie doprowadziło do wyegzekwowania dochodzonej należności. Powód wskazał, iż na podstawie umowy o przelew wierzytelności z dnia 4 marca 2015 roku nabył przysługującą wobec pozwanej wierzytelność. Powód podkreślił, iż na dochodzoną pozwem kwotę składają się: kwota 2.521,92 zł tytułem niespłaconej kwoty kapitału, kwota 55,69 zł tytułem odsetek karnych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela od dnia wystąpienia zaległości do dnia 25 lutego 2015 roku, oraz kwota 107,79 zł tytułem odsetek umownych naliczonych od dnia 26 lutego 2015 roku do dnia wniesienia niniejszego pozwu.

Wobec stwierdzonego braku podstaw do wydania nakazu zapłaty Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 29 października 2015 roku wydanym w sprawie VI Nc-e (...) przekazał rozpoznanie niniejszej sprawy Sądowi Rejonowemu w Człuchowie.

Pozwana K. G. na rozprawie w dniu 10 lutego 2016 roku przyznała, iż zawarła z (...) Bankiem S.A. umowę o kartę kredytową na kwotę 2.200,00 zł. Wskazała, iż częściowo spłaciła zadłużenie z karty w wysokości 691,00 zł, jednak z uwagi na trudną sytuację przestała wywiązywać się z umowy. Pozwana podkreśliła jednak, iż nigdy nie mieszkała w K. oraz nie nosiła nazwiska (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 sierpnia 2008 roku pozwana K. G. złożyła w (...) Banku S.A. z siedzibą w K. wniosek o wydanie karty kredytowej. Bank przyznał pozwanej kartę kredytową na kwotę 2.200,00 zł, którą to kwotę pozwana wypłaciła w całości.

bezsporne, nadto dowód: umowa o kartę kredytową k. 73-74, wniosek o wydanie karty kredytowej z dnia 19/08/2008r. k. 75-76, wyciąg z rachunku karty kredytowej k. 88

Pozwana na poczet spłaty karty kredytowej wpłaciła łącznie kwotę 691,00 zł.

bezsporne, nadto dowód: monit z dnia 01/04/2009r. k. 87, odcinki bankowe k. 89

Z dniem 4 stycznia 2010 roku (...) Bank S.A. z siedzibą w K. połączyło się z (...) Bankiem S.A. na podstawie art. 124 ust. 1 oraz ust. 3 Prawa bankowego w zw. z art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. - przez przejęcie całego majątku tej spółki (przejmowanej) przez (...) Bank S.A. (spółka przejmująca) i od tej pory spółka zaczęła działać pod (...) Bank S.A.

bezsporne, nadto: odpis pełny z rejestru przedsiębiorców k. 40-45, k. 46-50

W związku z brakiem spłaty wszystkich zobowiązań wynikających z umowy o kartę kredytową z dnia 19 sierpnia 2008 roku, (...) Bank S.A. wypowiedział pozwanej umowę o kartę kredytową pismem z dnia 7 sierpnia 2009 roku. Następnie Bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny przeciwko dłużniczce K. G. na łączną kwotę 2.527,27 zł, któremu Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Człuchowie nadał klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 30 czerwca 2010 roku wydanym w sprawie I Co 948/10. Na podstawie posiadanego tytułu wykonawczego (...) Bank S.A. najpierw wszczął postępowanie egzekucyjne przeciwko pozwanej u Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi P. P., które zostało umorzone postanowieniem z dnia 23 października 2010 roku wobec złożenia przez Bank wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego w całości, następnie u Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Człuchowie I. O., które zostało umorzone postanowieniem z dnia 5 marca 2015 roku wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

bezsporne, nadto dowód: wypowiedzenie umowy o kartę kredytową z dnia 07/08/2009r. k. 77, bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) z dnia 17/05/2010r. k. 56-57, postanowienie Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym w Człuchowie z dnia 30/06/2010r. wydane w sprawie I Co 948/10 k. 57-57v, postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Widzewa w Łodzi P. P. z dnia 23/10/2010r. w sprawie Km 9992/10 k. 84, postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Człuchowie I. O. z dnia 05/03/2015r. w sprawie Km 56/11 k. 85-86

W dniu 4 marca 2015 r. (...) sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w W. zawarła z (...) umowę przeniesienia portfela polegającą na przelaniu wierzytelności na rzecz powoda, przysługujących pierwotnie (...) Bank SA.

bezsporne, nadto dowód: umowa przeniesienia portfela z dnia 04/03/2015r. k. 23-26v, aneks nr (...) z dnia 20/03/2015r. k. 27-28v,

Pismem z dnia 7 kwietnia 2015 roku powód wezwał pozwaną do spłaty zadłużenia w łącznej kwocie 2.603,59 zł w terminie do dnia 14 kwietnia 2015 roku.

bezsporne, nadto dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 09/04/2015r. k. 54-54v

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie bezsporną kwestią pozostawał fakt powstania wierzytelności przysługującej (...) Bankowi S.A. przeciwko pozwanej K. G.. Pozwana przyznała bowiem, iż zawarła z (...) Bankiem S.A. umowę o kartę kredytową na mocy wniosku z dnia 19 sierpnia 2008 roku na kwotę 2.200,00 zł. Potwierdziła również, iż tylko częściowo spłaciła zobowiązanie wynikające z przedmiotowej umowy, przez co Bank wypowiedział jej umowę o kartę kredytową, a następnie dochodził swoich należności w drodze postępowania egzekucyjnego.

Kwestią budzącą wątpliwości pozostał natomiast fakt nabycia przez powoda wierzytelności przysługującej Bankowi przeciwko K. G.. Powód bowiem wraz z pozwem przedłożył materiał dowodowy, z którego nie wynika, aby przedmiotem którejkolwiek z zawartych umów, które dotyczyły przeniesienia wierzytelności z Banku na powoda, była wierzytelność, która jest przedmiotem niniejszego postępowania.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Oznacza to, że cytowany przepis jest w istocie normą decyzyjną w tym znaczeniu, że przesądza on w określonych sytuacjach o sposobie wyrokowania sądu w postaci oddalenia powództwa. Ciężar dowodu pozostaje bowiem w ścisłym związku z problematyką procesową dowodów i spełnia dwie zasadnicze funkcje. Po pierwsze dynamizuje postępowanie dowodowe w systemie obowiązywania zasady sporności (kontradyktoryjności) w procesie, a po drugie określa wynik merytoryczny sporu (sprawy) w sytuacji krytycznej, gdy strona nie udowodni faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. K. Piasecki, Kodeks cywilny. Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz, Zakamycze, 2003 r.). Natomiast przepis art. 232 k.p.c. stanowi, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zatem Sąd tylko wyjątkowo winien ingerować w przebieg postępowania dowodowego dopuszczając dowody z urzędu (por. wyrok Sądu Najwyższego z 24 października 1996 r., III CKN 6/96, OSNC 1997/3/29), w szczególności gdy strony korzystają z pomocy profesjonalnych pełnomocników. Obowiązek wskazania dowodów, potrzebnych dla rozstrzygnięcia sprawy, obciąża bowiem strony.

Przystępując do oceny zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, wskazać przede wszystkim należy, że stan faktyczny w zakresie istnienia wierzytelności przeciwko pozwanej K. G. jest w zasadzie bezsporny. Powód wskazał okoliczności związane z zawarciem umowy o kartę kredytową, nie wywiązywaniem się z niej przez pozwaną, jej wypowiedzeniem, a następnie dochodzeniem należności z niej wynikających przez pierwotnego wierzyciela. Okoliczności te zostały przyznane przez pozwaną, która potwierdziła, iż zawarła z (...) Bankiem S.A. umowę o kartę kredytową, na mocy której otrzymała do dyspozycji kwotę 2.200,00 zł, zaprzestała jednak spłaty zadłużenia z powodu trudnej sytuacji, przy czym łącznie na poczet umowy wpłaciła kwotę 691,00 zł.

W ocenie Sądu nie budzi również wątpliwości fakt zawarcia umów dotyczących przelewu wierzytelności przysługujących (...) Bank S.A. (następca prawny (...) Banku S.A.) na rzecz powoda. Nie sposób się jednak zgodzić z twierdzeniami powoda, iż przedmiotem tych umów była wierzytelność przysługująca przeciwko pozwanej K. G. . Z przedłożonego przez powoda materiału dowodowego wynika bowiem, iż przedmiotem umowy przelewu była m.in. wierzytelność przysługująca przeciwko K. K. zamieszkałej w K. z tytułu umowy nr (...)\ (...), a stwierdzona orzeczeniem Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie wydanym w sprawie Nc-e (...).

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 509 k.c. przelew wierzytelności oznacza przeniesienie wierzytelności oznaczonej co do tożsamości i dla skuteczności takiej transakcji konieczne jest precyzyjne oznaczenie przenoszonej wierzytelności. Oznacza to, że skuteczne wywodzenie uprawnień z faktu nabycia wierzytelności na podstawie umowy cesji wymaga udowodnienia bez wątpliwości, że do cesji konkretnej wierzytelności doszło.

W ocenie Sądu powód nie udowodnił, że dochodzone roszczenie faktycznie posiada. Wywodzone przez powoda okoliczności, w oparciu o przedłożony materiał dowodowy, nie pozwala zdaniem Sądu na uznanie, iż faktycznie doszło do przeniesienia na rzecz powoda wierzytelności przysługującej (...) Bankowi S.A. przeciwko pozwanej K. G..

Zatem, skoro powód nie przedłożył żadnych dowodów, z których jednoznacznie wynikałby fakt posiadania prawa do dochodzonego roszczenia, zasadnym było oddalenie powództwa.