Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV Cz 482/15 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Słupsku z 2015-09-03

Sygn. akt IV Cz 482/15

POSTANOWIENIE

Dnia 3 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w S., Wydział IV Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Mariusz Struski

Sędziowie: SO Wanda Dumanowska (spr. )

SO Andrzej Jastrzębski

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2015r., w S.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. K. i B. K.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powodów

na postanowienie Sądu Rejonowego w S.

z dnia 11 maja 2015 r., sygn. akt IC 1056/15

postanawia:

oddalić zażalenie

Sygn. akt IV Cz 482/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia Sąd Rejonowy w S. stwierdził swą niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla W. P. w W.. Z uzasadnienia postanowienia wynika, iż podstawą jego wydania był art. 200 § 1 k.p.c. w zw. z art. 30 k.p.c., po podniesieniu przez pozwanego zarzutu przed wdaniem się w spór.

Powodowie zaskarżyli powyższe postanowienie, domagając się jego uchylenia. Wskazali, że Sądem właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy jest Sąd Rejonowy w S., bowiem umowa była zawarta w S. za pośrednictwem Biura (...) sp. z o.o. w S.. Zdaniem powodów właściwość Sądu winna być określona przy zastosowaniu art. 34 kpc w zw. z art. 454 kc.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wyjaśnić należy, iż przywołany w treści uzasadnienia skarżonego postanowienia art. 30 k.p.c. znajduje zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, bowiem z jego treści wynika w sposób jednoznaczny, iż reguluje on ogólną właściwość miejscową sądu w sytuacji, gdy pozwanym jest osoba prawna lub inny podmiot niebędący osobą fizyczną.

Zgodnie z art. 34 k.p.c., przywołanym w uzasadnieniu zażalenia, powództwo o zawarcie umowy, ustalenie jej treści, o zmianę umowy oraz o ustalenie istnienia umowy, o jej wykonanie, rozwiązanie lub unieważnienie, a także o odszkodowanie z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy można wytoczyć przed sąd miejsca jej wykonania. W razie wątpliwości miejsce wykonania umowy powinno być stwierdzone dokumentem. Z tym, że dla określenia właściwości sądu może być decydujące miejsce wykonania całego zobowiązania lub jego części. Dlatego też w ramach jednego stosunku umownego może zachodzić właściwość kilku sądów (vide: uzasadnienie postanowienia Sądu Apelacyjnego w K.z dnia 17 czerwca 1992 r., I ACz 268/92 – Lex).

W przedmiotowej sprawie powodowie przedłożyli dokument zawartej przez strony umowy (zgłoszenie – rezerwacja o udział w imprezach), z której nie wynika aby miejsce wykonania umowy było w S.. Świadczy o tym chociażby wskazanie konta, na które należało uiścić należność. Jest to numer konta bankowego pozwanego w (...) Banku S.A.

Z pozwu wynika, iż żądanie powodów związane jest z nienależytym wykonaniem przez pozwanego zobowiązania. Zatem oznacza to, iż kluczowe dla określenia właściwości miejscowej, przemiennej w oparciu o art. 34 k.p.c. jest ustalenie miejsca wykonania świadczenia pozwanego.

Nadto podkreślić należy, iż strona powodowa nie przytoczyła w pozwie żadnych okoliczności, które wskazywałyby na właściwości miejscową Sądu Rejonowego wS.. Nie spełnia tego wymogu samo powołanie się w uzasadnieniu pozwu na art. 34 kpc.

Przepisy o właściwości przemiennej stwarzają dla strony powodowej udogodnienia polegające na tym, że może według własnego uznania wybrać jako sąd miejscowo właściwy inny sąd niż ten, który jest właściwy według przepisów o właściwości ogólnej i tym samym skierować sprawę do sądu korzystniej dla siebie położonego, pozbawiając równocześnie pozwanego tej dogodności, jaką jest prowadzenie procesu przed sądem miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 1982r., III PZP 12/82).

Pozew jest kwalifikowanym rodzajem pisma procesowego musi zatem spełniać warunki określone zarówno przez przepisy ustalające wymagania właściwe każdemu rodzajowi pisma procesowego (art. 126 k.p.c.), jak i przez przepisy zawierające szczególne warunki, którym dany rodzaj pisma procesowego powinien odpowiadać (art. 187 k.p.c.). Obligatoryjną treść każdego pozwu stanowi: dokładne określenie żądania oraz przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających je, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu, w wypadku gdy opiera się ona na umowie stron lub gdy zależy od wyboru powoda (właściwość przemienna- art. 31-37 k.p.c.). Strona powodowa, warunku tego nie spełniła, bowiem w pozwie, nie przytoczyła żadnych okoliczności faktycznych uzasadniających właściwość sądu w rozumieniu art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c., pomimo, że obligatoryjnie treść pozwu winna zawierać wskazania właściwości miejscowej sądu, do którego jest kierowany, z jednoczesnym przytoczeniem okoliczności uzasadniających tę właściwość (vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 2005r., III CZP 28/05), w szczególności gdy powód chce skorzystać z właściwości przemiennej.

Prawo postawienia zarzutu niewłaściwości sądu, zgodnie z art. 202 k.p.c., przysługuje tylko pozwanemu. Gdy powód wytoczył powództwo przed sądem niewłaściwym rzeczowo lub miejscowo, pozwany do chwili wdania się w spór ma prawo podnieść zarzut niewłaściwości sądu (art. 202 kpc).

Wdanie spór co do istoty sprawy następuje w chwili zgłoszenia przez pozwanego zarzutów zmierzających do uniemożliwienia powodowi osiągnięcia pozytywnego wyniku postępowania. Zarzuty więc muszą dotyczyć przedmiotu toczącego się postępowania, czy to wskazując naruszenie odpowiednich przesłanek procesowych, czy też naruszenie prawa materialnego. Momentem zgłoszenia zarzutów może być złożenie odpowiedzi na pozew, wniesienie sprzeciwu od wyroku zaocznego lub chwila ich ustnego przedstawienia na rozprawie ( vide: Komentarz do art. 202 Kodeksu postępowania cywilnego pod. red. Tadeusza Erecińskiego, Część pierwsza, postępowanie rozpoznawcze, Tom I, wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2007, s. 504-505).

W niniejszej sprawie, pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty, podniósł zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu Rejonowego w S.i wniósł o przekazanie sprawy według właściwości ogólnej pozwanego, zgodnie z art. 30 kpc.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, że sądem właściwym miejscowo dla rozpoznania niniejszej sprawy, stosownie do art. 30 k.p.c., jest Sąd Rejonowy dla W. P. w W..

Wobec powyższego, na mocy art. 385 w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c., należało orzec jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Janeczek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Słupsku
Osoba, która wytworzyła informację:  Mariusz Struski,  Andrzej Jastrzębski
Data wytworzenia informacji: