Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 sierpnia 2023 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Justyna Supińska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Justyna Balicka

po rozpoznaniu w dniu 02 sierpnia 2023 roku w Gdyni

w postępowaniu gospodarczym

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w G.

o zapłatę

zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 50 430 złotych (pięćdziesiąt tysięcy czterysta trzydzieści złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi za okres od dnia 04 maja 2020 roku do dnia zapłaty;

zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1 876,36 złotych (jeden tysiąc osiemset siedemdziesiąt sześć złotych trzydzieści sześć groszy);

zasądza od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 8 033 złotych (osiem tysięcy trzydzieści trzy złote) wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie liczonymi za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty , tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI GC 401/22

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 04 maja 2020 roku powód (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. kwoty 50 430 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty – tytułem wynagrodzenia za wykonane przez powoda na zlecenie pozwanego przewozy oraz kwoty 1 873,36 złotych – tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, a także kosztów procesu.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 30 lipca 2020 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 2187/20 starszy referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia kurator pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. domagał się oddalenia powództwa wskazując, że w związku ze śmiercią prezesa zarządu komplementariusza pozwanego został ustanowiony kuratorem pozwanej spółki, jednakże wyczerpał możliwości w zakresie poinformowania wspólników komplementariusza o konieczności powołania zarządu komplementariusza pozwanego.

W piśmie procesowym z datą w nagłówku „dnia 12 grudnia 2022 roku” (data prezentaty: 2022-12-14, k. 668-669 akt) kurator pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. wskazał, że w dniu 01 lipca 2020 roku strony zawarły ugodę, a pozwany dokonał trzech spłat w kwotach po 7 691,20 złotych (w dniu 21 sierpnia 2020 roku, w dniu 01 września 2022 roku i w dniu 04 września 2020 roku).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka akcyjna z siedzibą w (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. pozostawali ze sobą w stałych stosunkach gospodarczych.

W dniach od 30 października 2019 roku do 05 grudnia 2019 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. zlecił (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W. przewóz towaru m. in. na trasie:

• S. – G., za wynagrodzeniem w kwocie 1 968 złotych brutto,

• B. – G. (5 przewozów), za wynagrodzeniem w łącznej kwocie 14 760 złotych brutto,

• S. – G. oraz B. – G., za wynagrodzeniem w łącznej kwocie 7 257 złotych brutto,

• B. – G., za wynagrodzeniem w kwocie 2 952 złotych brutto,

• B. – G. (3 przewozy), za wynagrodzeniem w łącznej kwocie 7 810,50 złotych brutto,

• B. – G., za wynagrodzeniem w kwocie 1 660,50 złotych brutto,

• B. – G., za wynagrodzeniem w kwocie 2 952 złotych brutto,

• G. – J. (3 przewozy) oraz G. + B. – G., za wynagrodzeniem w łącznej kwocie 11 070 złotych brutto.

Powyższe usługi przewozu zostały wykonane, a towar został dostarczony nieuszkodzony w umówionym przez strony terminie.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. nie składał żadnych reklamacji odnośnie wykonanych przewozów.

(...) spółka akcyjna z siedzibą w W. tytułem wynagrodzenia za powyższe przewozy wystawił (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w G.:

• w dniu 13 listopada 2019 roku fakturę numer (...) na kwotę 1 968 złotych brutto, z terminem płatności w ciągu 45 dni,

• w dniu 26 listopada 2019 roku fakturę numer (...) na kwotę 14 760 złotych brutto, z terminem płatności w ciągu 45 dni,

• w dniu 27 listopada 2019 roku fakturę numer (...) na kwotę 7 257 złotych brutto, z terminem płatności w ciągu 45 dni,

• w dniu 30 listopada 2019 roku fakturę numer (...) na kwotę 2 952 złotych brutto, z terminem płatności w ciągu 45 dni,

• w dniu 30 listopada 2019 roku fakturę numer (...) na kwotę 7 810,50 złotych brutto, z terminem płatności w ciągu 45 dni,

• w dniu 30 listopada 2019 roku fakturę numer (...) na kwotę 1 660,50 złotych brutto, z terminem płatności w ciągu 45 dni,

• w dniu 30 listopada 2019 roku fakturę numer (...) na kwotę 2 952 złotych brutto, z terminem płatności w ciągu 45 dni,

• w dniu 10 grudnia 2019 roku fakturę numer (...) na kwotę 11 070 złotych brutto, z terminem płatności w ciągu 45 dni.

niesporne, a nadto: wydruk korespondencji mailowej – k. 36-40, 50-58, 68-76, 85-93, 98-102, 108-112, 118-126, 131-140, 147a-155, 162-165, 169-181, 186-192, 198-203, 207-215, 223-228, 231-236, 239-243, 246-256 akt, dokument WZ – k. 41, 62, 63, 80, 81, 105, 113, 127, 156, 182, 193, 216, 217, 258 akt, list przewozowy – k. 42, 43, 44-45, 46, 66, 67, 83, 84, 95, 96, 97, 106, 107, 115, 116, 128, 129, 130, 141, 143-145, 146, 159, 160, 166, 167, 168, 183, 185, 195, 196, 204, 205, 220, 221, 229, 230, 237, 238, 244, 245, 259, 260 akt, zlecenie podjęcia kontenera – k. 47, 48, 77, 78, 79 akt, ocena techniczna kontenera – k. 59, 60, 61, 64, 65, 82, 94, 103, 104, 114, 140, 142, 157, 158, 184, 194, 217, 218, 219 akt, faktura – k. 49, 117, 147, 161, 197, 206, 222, 261 akt

W związku z brakiem zapłaty należności za faktury numer: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) i (...) w uzgodnionym przez strony terminie (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wystawił (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w G. noty księgowe na łączną kwotę 1 876,36 złotych tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności.

noty – k. 262-268 akt

W piśmie z dnia 06 marca 2020 roku (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. wezwał (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową z siedzibą w G. do zapłaty należności wynikających m. in. z faktur numer: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) i (...).

wezwanie do zapłaty – k. 269-270 akt, potwierdzenie nadania – k. 271-273 akt

W dniu 01 lipca 2020 roku (...) spółka akcyjna z siedzibą w (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. zawarli ugodę obejmującą m. in. należności wynikające z faktur numer: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) i (...).

Na mocy powyższej ugody (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. jako dłużnik zobowiązał się uregulować zadłużenie w ratach w następujący sposób:

• 30 000 złotych płatne niezwłocznie po zwolnieniu tych środków od komornika, nie później niż dzień roboczy po zwolnieniu środków,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 10 lipca 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 17 lipca 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 24 lipca 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 31 lipca 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 07 sierpnia 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 14 sierpnia 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 21 sierpnia 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 28 sierpnia 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 04 września 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 11 września 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 18 września 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 28 września 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 02 października 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 16 października 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 23 października 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 30 października2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 06 listopada 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 13 listopada 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 20 listopada 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 27 listopada 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 04 grudnia 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 11 grudnia 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 18 grudnia 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 28 grudnia 2020 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 04 stycznia 2021 roku,

• 7 691,20 złotych płatne do dnia 11 stycznia 2021 roku.

Zgodnie z § 4 ugody w przypadku naruszenia przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową z siedzibą w G. postanowień ugody, w tym w szczególności przekroczenia terminu zapłaty którejkolwiek z rat wskazanych w § 2 ust. 1 ugody lub uregulowania takiej raty w niższej wysokości niż wskazana w § 2 ust. 1 ugody, wszystkie należności wierzyciela wymienione w § 1 ust. 1 ugody stawały się natychmiast wykonalne wraz z odsetkami.

W dniu 21 sierpnia 2020 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. uiścił na rzecz (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 7 691,20 złotych wskazując w treści przelewu „tytułem ugody z dnia 01 lipca 2020 roku”.

W dniu 01 września 2020 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. uiścił na rzecz (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 7 691,20 złotych wskazując w treści przelewu „tytułem ugody z dnia 01 lipca 2020 roku”.

W dniu 04 września 2020 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. uiścił na rzecz (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 7 691,20 złotych wskazując w treści przelewu „tytułem ugody z dnia 01 lipca 2020 roku”.

Powyższe wpłaty zostały zaliczone przez (...) spółkę akcyjną z siedzibą w W. na poczet zobowiązań (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. wynikających z faktur będących przedmiotem innego postępowania sądowego, tj. sprawy o sygn. akt VI GC 705/22 rozpoznawanej przed Sądem Rejonowym w Gdyni.

ugoda – k. 671-674 akt, potwierdzenie przelewu – k. 675-677 akt, pismo – ograniczenie powództwa w sprawie o sygn. akt VI GNc 3375/20 (VI GC 705/22) – k. 700-706 akt, wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 23 lutego 2023 roku w sprawie o sygn. akt VI GC 705/22 wraz z uzasadnieniem – k. 709-716 akt

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie powyższych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania oraz znajdujących się w aktach sprawy o sygn. akt VI GC 705/22 Sądu Rejonowego w Gdyni, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron. Nadto Sąd ustalając stan faktyczny sprawy oparł się także na załączonej do akt sprawy korespondencji mailowej traktując wydruki tej korespondencji jako dowody w rozumieniu art. 243 ¹ k.p.c. w zw. z art. 308 k.p.c.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 02 sierpnia 2023 roku Sąd na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 2 i pkt 6 k.p.c. pominął dowód z zeznań świadka I. S., albowiem kwestia zasadności roszczenia powoda podlegała ocenie Sądu, zaś fakt „gdzie są przechowywane dokumenty spółki, szczególnie kadrowe w celu ustalenia danych adresowych osób uczestniczących ze strony pozwanego w negocjacjach zmierzających do zlecenia powodowi transportu (tj. J. G., A. C., P. S. i T. H., k. 594-597 akt) nie jest w niniejszej sprawie faktem spornym i wymagającym rozstrzygnięcia, zwłaszcza wobec braku zarzutów pozwanego co do faktu zlecania spornych przewozów powodowi, ich prawidłowego wykonania przez powoda oraz wysokości wynagrodzenia należnego mu z tego tytułu. Nadto Sąd miał na uwadze, że mimo zobowiązania kurator pozwanego nie wskazał faktów spornych w niniejszej sprawie, jakie miałyby być wykazane za pomocą zeznań świadka I. S. (zobowiązanie – k. 721, 723 akt, z.p.o. – k. 725 akt).

Na powyższą decyzję procesową Sądu nie zostało złożone zastrzeżenie w trybie art. 162 k.p.c.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie powód (...) spółka akcyjna z siedzibą w W. w toku dalszego postępowania domagał się zasądzenia od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. kwoty 50 430 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty – tytułem wynagrodzenia za wykonane przez powoda na zlecenie pozwanego wskazane w pozwie przewozy oraz kwoty 1 873,36 złotych – tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, a także kosztów procesu

Kierując zarzuty przeciwko żądaniu pozwu kurator pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. we wniesionym przez siebie sprzeciwie od nakazu zapłaty nie kwestionował ani faktu zlecania spornych przewozów powodowi ani prawidłowego ich wykonania przez powoda ani też wysokości wynagrodzenia należnego powodowi z tego tytułu. W piśmie procesowym z datą w nagłówku „dnia 12 grudnia 2022 roku” (data prezentaty: 2022-12-14, k. 668-669 akt) kurator pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. wskazał jedynie, że w dniu 01 lipca 2020 roku strony zawarły ugodę, a pozwany dokonał trzech spłat w kwotach po 7 691,20 złotych (w dniu 21 sierpnia 2020 roku, w dniu 01 września 2022 roku i w dniu 04 września 2020 roku).

Zgodnie z treścią art. 774 k.c. przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób bądź rzeczy.

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar dowodu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 03 października 1969 roku w sprawie o sygn. akt II PR 313/69 na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów przemawiających za zasadnością jego roszczenia. W razie zaś sprostania przez powoda ciążącemu na nim obowiązkowi, na stronie pozwanej spoczywa wówczas ciężar udowodnienia ekscepcji i faktów uzasadniających jej zdaniem oddalenie powództwa (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 1982 roku, sygn. akt I CR 79/82). Zgodnie zaś z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2001 roku (sygn. akt I PKN 660/00) samo twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie istotnej dla sprawy okoliczności powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą. Jeśli zaś strona nie przedstawia dowodów, to uznać należy, iż dany fakt nie został wykazany (udowodniony).

W okolicznościach niniejszej sprawy to na powodzie (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W. ciążył zatem obowiązek udowodnienia istnienia roszczenia stanowiącego podstawę powództwa poprzez wykazanie, że strony zawarły umowy, których przedmiotem było wykonanie przez powoda dla pozwanego przewozów na wskazanych trasach oraz że przewozy te zostały zrealizowane, tj. ładunek został dostarczony odbiorcy w wyznaczonym terminie i w stanie nieuszkodzonym, co aktualizowałoby po stronie pozwanego obowiązek zapłaty. W ocenie Sądu powód powyższemu obowiązkowi sprostał i zdołał wykazać powyższe okoliczności za pomocą zaoferowanych dowodów (w szczególności w postaci korespondencji mailowej i listów przewozowych), tym bardziej, że jak już wskazano powyżej, pozwany tych okoliczności nie kwestionował, zaś objęcie wynagrodzenia za wykonanie spornych przewozów ugodą zawartą przez strony w dniu 01 lipca 2020 roku stanowiło wyraz uznania roszczenia powoda co najmniej w zakresie dochodzonym niniejszym postępowaniem. Sąd podziela i przyjmuje bowiem za własne poglądy wyrażone przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku w uzasadnieniu wyroku z dnia 12 października 2017 roku (sygn. akt V ACa 627/16), że uznanie roszczenia może być dokonane w dwóch formach: jako uznanie właściwe oraz uznanie niewłaściwe. Pierwsze stanowi nieuregulowaną odrębnie umowę ustalającą co do zasady i zakresu istnienie albo nieistnienie jakiegoś stosunku prawnego, drugie zaś określone jako przyznanie przez dłużnika wobec wierzyciela istnienia długu. Pierwsze jest zatem oświadczeniem woli, drugie zaś jest zewnętrznym wyrażeniem przeświadczenia o istnieniu roszczenia, czyli oświadczeniem wiedzy. W uzasadnieniu wyroku z dnia 11 sierpnia 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I CSK 703/10 Sąd Najwyższy wyjaśnił przy tym, iż uznanie niewłaściwe polega na tym, że dłużnik nie składa wprawdzie wyraźnego oświadczenia o uznaniu roszczenia, lecz na podstawie objawów jego zachowania kontrahent może zasadnie przyjmować, że dłużnik ma świadomość ciążącego na nim zobowiązania i ma zamiar dobrowolnego spełnienia świadczenia. Objawem zaś takiej świadomości są niewątpliwie pertraktacje dłużnika z wierzycielem na temat rozłożenia długu na raty, tym bardziej, że w ich następstwie została zawarta przez strony ugoda i co więcej, była ona częściowo – na co wskazują wpłaty, na które powołał się kurator pozwanego – realizowana.

W powyższych zaś okolicznościach ciężar wykazania faktów uzasadniających zdaniem pozwanego oddalenie powództwa, w tym w części, jaka miała być zaspokojona wpłatami pozwanego z dnia 21 sierpnia 2020 roku, z dnia 01 września 2020 roku i z dnia 04 września 2020 roku, spoczywał na pozwanym, czemu w ocenie Sądu pozwany nie sprostał. Jakkolwiek powód bowiem przyznał, że strony zawarły w dniu 01 lipca 2020 roku ugodę, a pozwany dokonał wskazanych przez kuratora pozwanego wpłat (3 x po 7 691,20 złotych), to jak wynikało z pisma powoda złożonego w sprawie o sygn. akt VI GC 705/22 Sądu Rejonowego w Gdyni wpłaty te (oraz jeszcze jedna wpłata – z dnia 14 września 2020 roku) zostały zaliczone na należności wynikające z innych faktur, czego wyrazem było ograniczenie powództwa w tamtym postępowaniu (o sygn. akt VI GC 705/22) i jego umorzenie w tym zakresie, co znajduje potwierdzenie w treści wyroku wydanego w tejże sprawie w dniu 23 lutego 2023 roku i jego uzasadnieniu. Jednocześnie kurator pozwanego nie wykazał, że pozwany uiścił na rzecz powoda jakiekolwiek inne należności i to na poczet wynagrodzenia dochodzonego w niniejszej sprawie.

Skoro zatem pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w G. nie uregulował w żadnej części należności dochodzonej niniejszym pozwem, a jednocześnie nie kwestionował ani faktu zlecenia spornych przewozów powodowi ani ich wykonania i to w sposób prawidłowy przez powoda ani wreszcie wysokości żądanego przez powoda wynagrodzenia, roszczenie powoda o zapłatę kwoty 50 430 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi za okres od dnia 04 maja 2020 roku do dnia zapłaty – tytułem wynagrodzenia za wykonane przez powoda na zlecenie pozwanego przewozy wskazane w pozwie Sąd uznał w świetle art. 774 k.c. za zasadne.

Odnosząc się natomiast do żądania kwoty 1 876,36 złotych tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, to wskazać należy, że podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniem w transakcjach handlowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 roku, poz. 711) rekompensata tam określona przysługuje wierzycielowi bez konieczności wykazywania poniesienia tych kosztów, czy podejmowania działań windykacyjnych, wystarczające jest wykazanie spełnienia świadczenia (usług) i brak zapłaty w umówionym terminie, które to okoliczności nie były sporne, stąd też jej żądanie przez powoda Sąd uznał także za zasadne.

Uwzględniając całokształt powyższych rozważań, Sąd w punkcie pierwszym wyroku na podstawie art. 774 k.c. w zw. z art. 4 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniem w transakcjach handlowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 roku, poz. 711) zasądził od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 50 430 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi za okres od dnia 04 maja 2020 roku do dnia zapłaty (tytułem wynagrodzenia za wykonane przez powoda na zlecenie pozwanego).

W punkcie drugim wyroku Sąd na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniem w transakcjach handlowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 roku, poz. 711) zasądził od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w G. na rzecz powoda (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1 876,36 złotych (tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności).

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie czwartym wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c., tj. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. W oparciu o te przepisy Sąd zasądził od przegrywającego sprawę pozwanego na rzecz powoda wygrywającego sprawę w całości koszty procesu w kwocie 8 033 złotych, co obejmowało: opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 5 400 złotych, ustalone w oparciu o § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 265) oraz uiszczoną opłatą sądową od pozwu w kwocie 2 616 złotych.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 17 sierpnia 2023 roku