Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI GC 314/17 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Gdyni z 2018-06-08

Sygn. akt VI GC 314/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący:

SSR Justyna Supińska

Protokolant:

sekr. sąd. Dorota Moszyk

po rozpoznaniu w dniu 08 czerwca 2018 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. (poprzednio: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L.)

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. kwotę 1 215,28 złotych ( jeden tysiąc dwieście piętnaście złotych dwadzieścia osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 22 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. kwotę 348 złotych ( trzysta czterdzieści osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 1 771,20 złotych ( jeden tysiąc siedemset siedemdziesiąt jeden złotych dwadzieścia groszy) tytułem zwrotu kosztów sądowych tymczasowo wypłaconych ze środków Skarbu Państwa.

Sygn. akt VI GC 314/17

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 listopada 2016 roku powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 1 215,28 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 22 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ pojazd marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do K. T.. Poszkodowany zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu, a na czas naprawy wynajął pojazd zastępczy. Za usługę najmu tego pojazdu została wystawiona poszkodowanemu faktura o numerze (...) na kwotę 2 804,40 złotych brutto (1 x 135 złotych netto oraz 13 x 165 złotych netto), a poszkodowany miał prawo do odliczenia jedynie 50% podatku VAT.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypłacił odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1 326,92 złotych obniżając zastosowaną przez powoda stawkę najmu do kwoty 85 złotych netto za dobę.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 03 stycznia 2017 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI GNc 5916/16 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w sprzeciwie od powyższego orzeczenia wniósł o oddalenie powództwa wskazujac, iż w jego ocenie wypłacił on już należne odszkodowanie pokrywające zasadne koszty najmu pojazdu zastępczego, kwestionując jednocześnie wysokość stawki zastosowanej przez powódkę za najem przedmiotowego pojazdu zastępczego. Pozwany wskazał również, że złożył poszkodowanemu ofertę zorganizowania najmu pojazdu zastępczego za jego pośrednictwem, jednakże poszkodowany z oferty tej nie skorzystał, a nadto został także poinformowany o wysokości stawki najmu, jaką zaakceptuje pozwany w przypadku najmu pojazdu we własnym zakresie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku kolizji drogowej uszkodzony został pojazd marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do K. T.. Odpowiedzialność za tę szkodę ponosił kierujący pojazdem ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W..

niesporne

Poszkodowany K. T. zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu i poinformował zakład naprawczy, że potrzebuje na czas naprawy pojazd zastępczy. Przedstawiciel(...)spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.) polecił mu skontaktowanie się z ubezpieczycielem sprawcy szkody, co też poszkodowany uczynił. K. T. ustalał z przedstawicielem (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. zasady najmu pojazdu zastępczego marki F. (...), jednakże z uwagi na obowiązujący w umowie udział własny w przypadku szkody w tym pojeździe, K. T. ostatecznie zrezygnował z najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem ubezpieczyciela. Został wtedy poinformowany o wysokości akceptowanych przez ubezpieczyciela stawek najmu, jakie zaakceptuje on w przypadku najmu pojazdu we własnym zakresie.

Brak udziału własnego w szkodzie w wynajętym pojeździe był dla K. T. istotnym warunkiem, albowiem z uwagi na wąskie miejsce postojowe w hali garażowej, obawiał się on, że może dojść do uszkodzenia pojazdu.

Wobec powyższych okoliczności, w dniu 30 czerwca 2016 roku poszkodowany K. T. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.) umowę najmu pojazdu zastępczego marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Strony ustaliły cenę za najem tego pojazdu na kwotę 135 złotych netto za każdy dzień najmu i brak udziału własnego w przypadku szkody w tym pojeździe.

Powyższy pojazd został zwrócony następnego dnia i tego też dnia, tj. dnia 01 lipca 2016 roku, K. T. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.) umowę najmu pojazdu zastępczego marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Strony ustaliły cenę za najem tego pojazdu na kwotę 195 złotych netto za każdy dzień najmu i brak udziału własnego w przypadku szkody w tym pojeździe.

W dniu 08 lipca 2016 roku K. T. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.) umowę najmu pojazdu zastępczego T. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na okres kolejnych siedmiu dni. Strony ustaliły cenę za najem tego pojazdu na kwotę 195 złotych netto za każdy dzień najmu i brak udziału własnego w przypadku szkody w tym pojeździe.

Poszkodowany K. T. jest uprawniony do odliczenia 50% podatku VAT.

umowa wynajmu samochodu – k. 24-25 akt, umowa wynajmu samochodu – k. 22-23 akt, umowa wynajmu samochodu – k. 21-20 akt, zeznania świadka K. T. – protokół skrócony rozprawy z dnia 06 grudnia 2017 roku – k. 123-124 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:01:04-00:15:34), wydruk wiadomości e-mail – k. 44

Zniesienie udziału własnego w szkodzie w wynajętym pojeździe to koszt około 39 złotych na dobę. Koszt ten jest wkalkulowany w cenę najmu stosowaną przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.).

zeznania prezesa zarządu powoda N. R. – protokół skrócony rozprawy z dnia 09 lutego 2018 roku przed Sądem rejonowym w Legnicy – k. 157-159 akt (zapis obrazu i dźwięku 00:01:35-00:18:00)

W dniu 14 lipca 2016 roku poszkodowany K. T. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.) umowę cesji wierzytelności w celu pokrycia kosztów wynajmu pojazdu zastępczego.

umowa cesji wierzytelności – k. 18 akt

W dniu 14 lipca 2016 roku z tytułu najmu pojazdu zastępczego przez okres 14 dni (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (obecnie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.) wystawił poszkodowanemu K. T. fakturę o numerze (...) na kwotę 2 804,40 złotych brutto (1 dzień najmu według stawki w kwocie 135 złotych netto oraz 13 dni najmu według stawki w kwocie 165 złotych netto).

faktura – k. 17 akt

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypłacił tytułem odszkodowania za najem pojazdu zastępczego kwotę 1 326,92 złotych za okres 14 dni najmu pojazdu zastępczego przy stawce 85 złotych netto za dobę wraz z kwotą podatku VAT w wysokości 50%.

decyzja – k. 19, 46 akt

Uszkodzony pojazd marki S. (...) zaliczany jest do segmentu pojazdów klasy C.

Wynajęty pojazd marki T. (...) zaliczany jest do niższej klasy pojazdów – B. Wynajęty pojazd marki T. (...) zaliczany jest do wyższej klasy pojazdów – D.

Warsztaty naprawcze i wypożyczalnie samochodów z G. w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych klasy C stawki od 85,37 złotych netto do 186,99 złotych netto.

Warsztaty naprawcze i wypożyczalnie samochodów z G. w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych klasy B stawki od 69,11 złotych netto do 147,19 złotych netto.

Warsztaty naprawcze i wypożyczalnie samochodów z G. w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych klasy D stawki od 109,76 złotych netto do 255,17 złotych netto.

opinia biegłego sądowego M. P. – k. 188 akt

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie, który w dużej mierze pozostawał bezsporny pomiędzy stronami, Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron, w zakresie w jakim nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną. Sąd uwzględnił zgromadzone w sprawie dokumenty, w tym znajdujące się w aktach szkody, albowiem ich autentyczność i wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, jak również Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich wiarygodności i mocy dowodowej.

Odnośnie cenników załączonych przez pozwanego, to Sąd odmówił dania im wiary. Dokumenty te pochodzą od wybranych przez pozwanego podmiotów oferujących najem pojazdów zastępczych, co uzasadnia przyjęcie, iż pozwany przedstawił jedynie cenniki mające stanowić poparcie jego twierdzeń. Zważyć przy tym jednakże należy, że z cenników tych wynika, że jedynie dwa podmioty (z 5 wskazanych) stosują stawki za najem pojazdu zastępczego klasy C odpowiadające stawce zastosowanej przez pozwanego (85 złotych), tj. 99 (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą G. oraz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą G., przy czym podkreślić również należy, że z cenników tych nie wynika, czy były to ceny najmu obowiązujące w dacie likwidacji szkody.

Uznając je za wiarygodne, Sąd oparł się również na zeznaniach świadka K. T. w szczególności w zakresie, w jakim świadek ten wskazywał na okoliczności, w jakich zawarł umowy najmu pojazdu zastępczego z powodem i przyczyny, dla których nie zdecydował się ostatecznie na wynajęcie takiego pojazdu za pośrednictwem pozwanego. Świadek zeznawał bowiem, że zniesienie udziału własnego w szkodzie w wynajętym pojeździe było dla niego istotne przy wyborze wynajmującego, albowiem z uwagi na wąskie miejsce postojowe w hali garażowej, obawiał się on, że może dojść do uszkodzenia wynajętego pojazdu, wobec czego nie chciałby ponosić żadnych związanych z tym kosztów. Takiego zaś warunku nie uwzględniał najem za pośrednictwem ubezpieczyciela. Powyższe w ocenie Sądu przesądzało o braku przyczynienia się poszkodowanego do powiększenia szkody poprzez wynajęcie pojazdu zastępczego po stawkach wyższych aniżeli stosowanych w przypadku wynajęcia pojazdu od podmiotów współpracujących z pozwanym.

Jakkolwiek uznając za wiarygodne zeznania prezesa zarządu powoda N. R., nie miały one istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia kwestii spornych w sprawie, prezes zarządu powoda nie zajmował się bowiem sprawą przedmiotowego najmu bezpośrednio, a swoją wiedzę opierał na dokumentacji znajdującej się także w aktach sprawy. Sąd jednakże uwzględnił jego zeznania w zakresie, w jakim wskazywał, że zniesienie udziału własnego w szkodzie to koszt około 39 złotych na dobę, co Sąd wziął pod uwagę ustalając rynkowość stawki w niniejszej sprawie.

Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii spornych w niniejszej sprawie miała opinia biegłego sądowego w zakresie techniki motoryzacyjnej i maszynowej M. P., której Sąd zasięgnął jako że sprawa wymagała wiadomości specjalnych. W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego została sporządzona wedle tezy dowodowej wysnutej przez Sąd, poza tym jest logiczna, zgodna z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy. Komunikatywność jej sformułowań pozwala na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów, a także sposobu dochodzenia do wniosków końcowych. Nie zawiera ona również wewnętrznych sprzeczności i wykluczających się wzajemnie wniosków. Nie była także kwestionowana przez żadną ze stron, toteż Sąd oparł się na niej w całości dokonując rozstrzygnięcia spornych w niniejszej sprawie kwestii.

W ocenie Sądu powództwo było zasadne w całości.

W niniejszej sprawie powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 1 215,28 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie tytułem zapłaty pozostałej kwoty odszkodowania pokrywającego koszty najmu pojazdu zastępczego. Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa kwestionował żądanie pozwu co do wysokości w zakresie stawek najmu, a także wskazywał, że poszkodowany naruszył zasadę minimalizacji szkody – pozwany złożył bowiem poszkodowanemu ofertę zorganizowania najmu pojazdu zastępczego za jego pośrednictwem, jednakże poszkodowany z oferty tej nie skorzystał, przy czym został poinformowany o wysokości stawki najmu, jaką zaakceptuje pozwany w przypadku najmu pojazdu we własnym zakresie. Powyższy zarzut Sąd uznał za niezasadny z uwagi na wskazywane przez poszkodowanego – świadka K. T. przyczyny, z powodu której ostatecznie nie zdecydował się on na najem pojazdu zastępczego za pośrednictwem ubezpieczyciela. W sytuacji bowiem, gdy zniesienie udziału własnego w przypadku szkody w wynajętym pojeździe było istotnym kryterium wyboru przez świadka oferty wynajmującego, brak spełnienia tego kryterium przez podmiot współpracujący z pozwanym i rezygnacja z tego powodu z zawarcia z nim umowy, nie może świadczyć o naruszeniu przez poszkodowanego obowiązku minimalizacji szkody.

Okres najmu pojazdu (14 dni) nie był kwestionowany, podobnież jak legitymacja procesowa powódki, czy zasadność wynajęcia pojazdu zastępczego.

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 i 4 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Przedmiotem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest odpowiedzialność ubezpieczającego za szkody wyrządzone osobom trzecim. Jest to więc ubezpieczenie jego odpowiedzialności za wyrządzenie szkody opartej na zasadzie winy lub na zasadzie ryzyka. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej sięga tak daleko, jak odpowiedzialność cywilna ubezpieczającego, a wysokość świadczeń ubezpieczyciela z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest determinowana wysokością zobowiązań odszkodowawczych ubezpieczającego. W związku z tym odpowiedzialność odszkodowawcza ubezpieczyciela jest taka, do jakiej zobowiązany byłby sprawca szkody, gdyby to od niego powód domagał się naprawienia szkody.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła. W myśl § 2 niniejszego przepisu, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody nie wyrządzono.

Przepis art. 361 § 2 kodeksu cywilnego statuuje zatem zasadę pełnego odszkodowania. Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może ono jednak przewyższać wysokości faktycznie poniesionej szkody. Jednocześnie naprawieniu podlega jedynie taka szkoda, która pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Oceny, czy poniesienie określonych kosztów mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, należy dokonywać na podstawie indywidualnej sytuacji poszkodowanego i konkretnych okoliczności sprawy. Wskazać przy tym należy, że korzystanie z rzeczy nie stanowi samoistnej wartości majątkowej i w każdym przypadku należy badać, czy pozbawienia możliwości korzystania z rzeczy wywołało uszczerbek majątkowy poszkodowanych.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, iż w majątku poszkodowanego K. T. powstała szkoda majątkowa, której część stanowią koszty zasadnego wynajmu pojazdu zastępczego na czas dokonywanej naprawy pojazdu uszkodzonego w wyniku kolizji. Nie podlega bowiem wątpliwości, iż w sytuacji gdyby do kolizji de facto nie doszło, nie powstałyby dodatkowe koszty związane z najmem pojazdu zastępczego.

Rozstrzygając kwestię zasadnego okresu najmu pojazdu zastępczego Sąd miał na uwadze, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem koszty najmu przez poszkodowanego tzw. samochodu zastępczego obejmować mogą tylko okres konieczny i niezbędny do naprawy pojazdu (tak Sąd Najwyższy z dnia 05 listopada 2004 roku, sygn. akt II CK 494/03, Biuletyn Sądu Najwyższego 2005/3/11), który w niniejszej sprawie nie był kwestionowany i wynosił 14 dni.

Odnośnie wysokości stawki najmu pojazdu zastępczego, to wskazać należy, że powód domagał się refundacji przedmiotowych kosztów według stawki w kwocie 135 złotych netto za pierwszą dobę najmu pojazdu marki T. (...) oraz w kwocie 165 złotych netto za pozostałe trzynaście dni najmu pojazdu marki T. (...).

Z opinii biegłego sądowego M. P. wynikało, że uszkodzony pojazd marki S. (...) zaliczany jest do segmentu pojazdów klasy C. Natomiast wynajęty pojazd marki T. (...) zaliczany jest do niższej klasy pojazdów – klasy B, zaś wynajęty pojazd marki T. (...) zaliczany jest do wyższej klasy pojazdów – klasy D. W tej sytuacji zasadne było ustalenie celowych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów najmu pojazdu zastępczego w oparciu o stawki rynkowe obowiązujące dla najmu pojazdów klasy B – za pierwszą dobę najmu oraz w oparciu o stawki rynkowe obowiązujące dla najmu pojazdów klasy C – za pozostałe dni najmu (13).

Jednocześnie jak wskazał biegły sądowy warsztaty naprawcze i wypożyczalnie samochodów z G. w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych klasy B stawki od 69,11 złotych netto do 147,19 złotych netto, a zatem przyjęta przez powoda stawka za najem pojazdu marki T. (...) w kwocie 135 złotych netto była stawką rynkową. W przypadku natomiast pojazdów klasy C, warsztaty naprawcze i wypożyczalnie samochodów z G. w okresie likwidacji szkody stosowały za najem takich pojazdów stawki w kwocie od 85,37 złotych netto do 186,99 złotych netto, co oznacza, że stawka przyjęta przez powoda na fakturze w kwocie 165 złotych i według której domaga się zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego była również stawką rynkową.

Wskazać przy tym należy, że pozwany nie przedstawił żadnych argumentów przemawiających za zastosowaniem w sprawie stawki przyjętej przez pozwanego w kwocie 85 złotych netto – mieszczącej się wprawdzie w zakresie występujących stawek za najem pojazdów zastępczych obu klas, ale będących jednocześnie stawkami jednymi z najniższych. Natomiast oceniając rynkowość stawek stosowanych przez powoda Sąd miał również na uwadze, że w cenę najmu pojazdu zastępczego oferowaną przez powoda był wkalkulowany także wynoszący około 39 złotych za dobę koszt zniesienia udziału własnego w szkodzie w wynajętym pojeździe, a co było istotnym kryterium, jakim kierował się świadek przy wyborze wynajmującego. Wreszcie niekwestionowana w sprawie była także okoliczność, że poszkodowany jest uprawniony do odliczenia 50% podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze należało uznać, iż pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zobowiązany był do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego stanowiących sumę iloczynu uzasadnionego okresu najmu (14 dni) oraz stawki w kwocie 135 złotych netto za jedną dobę i w kwocie 165 złotych netto za 13 dób, a zatem kwotę 2 280 złotych netto (1 x 135 złotych netto) + (13 x 165 złotych netto) oraz kwotę 262,20 złotych tytułem podatku VAT w wysokości 50%, a zatem łącznie kwotę 2 542,20 złotych.

Pozwany z tytułu najmu pojazdu zastępczego wypłacił powodowi kwotę 1 326,92 złotych, zatem do zapłaty pozostała jeszcze kwota 1 215,28 złotych, co czyniło żądanie pozwu w całości zasadnym.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 822 k.c. w zw. z art. 361 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w L. kwotę 1 215,28 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 22 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty (termin naliczania odsetek nie był kwestionowany przez pozwanego).

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i zasądził od pozwanego jako strony przegrywającej niniejszy proces na rzecz powoda kwotę 348 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się kwoty: 61 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 270 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (na podstawie § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 265).

W punkcie III wyroku na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 300) Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego kwotę 1 771,20 złotych tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia biegłego sądowego wypłaconych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 28 czerwca 2018 roku

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joanna Miotk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację:  Justyna Supińska
Data wytworzenia informacji: