Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 lipca 2017 r. w G. sprawy z powództwa S. G. (1) i H. G. (1) przeciwko Gminie M. G.

o ustalenie

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza solidarnie od powodów S. G. (1) i H. G. (1) na rzecz pozwanego Gminy M. G. kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 597/17

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Gdyni w sprawie sygn. VII Ns 1948/15 o odział spadku i podział majątku wspólnego A. K. (1) i H. G. (1) w punkcie 7. nakazał tej ostatniej opuszczenie, opróżnienie i wydanie A. K. lokalu numer (...) położonego w G. przy ul. (...). W. 9A/9C – w terminie 7 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia. Orzeczeniu nadano klauzulę wykonalności w punkcie 7. i obecnie z wniosku wierzycielki toczy się postępowanie egzekucyjne (eksmisyjne). W mieszkaniu zamieszkuje ponadto syn H. G. – S. G. (1) (małoletni).

Dowód: postanowienie, k. 14-15

zawiadomienie o wszczęciu egzekucji, k. 41

Przeciwko H. G. i S. G. (ur. (...)) nie zapadł do dnia 9 lipca 2001 r. żaden wyrok eksmisyjny.

Okoliczność bezsporna

Ocena dowodów

Ustalenia faktyczne niezbędne do rozstrzygnięcia zostały oparte na treści dołączonych do pozwu dokumentów prywatnych i urzędowych.

Kwalifikacja prawna

Powództwo jest bezzasadne. Orzekanie przez sądy o lokalu socjalnym odbywa się w ramach postępowań rozpoznawczych, np. w procesach eksmisyjnych (por. art. 14 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów […]) lub innych postępowaniach rozpoznawczych (w tym w trybie nieprocesowym), w których dochodzi do wydania orzeczeń nakazujących opróżnienie lokali mieszkalnych. Wobec istnienia w tym zakresie przepisów szczególnych, nie ma do takich żądań zastosowania art. 189 k.p.c.

Wyjątkowy, odrębny tryb orzekania o lokalu socjalnym w postępowaniu rozpoznawczym jest uregulowany w art. 35 ustawy o ochronie praw lokatorów […] i dotyczy wyłącznie osób, co do których zapadły do dnia 9 lipca 2001 r. wyroki eksmisyjne bez rozstrzygnięcia o prawie do lokalu socjalnego. W pozwie na taki wyrok (zapadły do dnia 9 lipca 2001 r.) powodowie nie powołują się, co oznacza, że takowy nie istnieje.

Jak słusznie wskazuje m.in. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w uzasadnieniu wyroku z dnia 30 września 2013 r. (sygn. IV Ca 1597/12): „zakres zastosowania art. 35 ustawy o ochronie praw lokatorów […] wyznacza treść jego ust. 1, przytoczonego powyżej. W tym zatem kontekście należy interpretować przepis art. 35 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów […], jako dotyczący wyłącznie przypadków, w których w toku postępowania egzekucyjnego orzeczenia sądowego, określonego w art. 35 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów […], okaże się, że obowiązkiem opróżnienia lokalu jest objęta osoba, o której mowa w art. 14 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów […]. Ujęty w art. 35 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów […] stan faktyczny nie odpowiada okolicznościom niniejszej sprawy, co wyklucza stosowanie art. 35 ust. 1 w zw. z ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów […].”

Niniejsze postępowanie nie może się też w istocie sprawą w przedmiocie uzupełnienia prawomocnego postanowienie z dnia 26 kwietnia 2016 r., gdyż w tej kwestii istniała możliwość wszczęcia wyraźnie uregulowanego ustawą procesową postępowania wpadkowego (art. 351 § 1 k.p.c.).

Mając powyższe na uwadze powództwo oddalono na mocy art. 189 k.p.c. a contrario ( punkt I. sentencji).

Koszty

O kosztach procesu orzeczono w punkcie II. sentencji na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 105 § 2 k.p.c. Na zasądzone od przegrywających proces pozwanych koszty składa się: opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (90 zł, § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnai 22 października 2015 r., ze zm.).