Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I1 Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Iwona Tusk-Kasiewicz
Protokolant:	protokolant Agata Langa

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2018 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) (...) z siedzibą w G.

przeciwko H. R.

o zapłatę

I.  Oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) (...) z siedzibą w G. na rzecz pozwanego H. R. kwotę 1 800 zł (jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód , (...) Spółka zoo w W. pozwem z dnia 13 kwietnia 2018 r. , wniósł o zasądzenie od pozwanego, A. W., kwoty 1767, 84 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie-od dnia 2.10.2015r do dnia zapłaty i kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany oraz A. sp. zoo w S. zawarli umowę pożyczki droga elektroniczną, nabytą następnie przez (...) Spółkę zoo w W.; na podstawie tej umowy pozwany otrzymał określoną w umowie kwotę pieniężną 1500 zł , jednocześnie zobowiązał się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w tej umowie. Powód wskazał, iż pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania do terminu spłaty, tj. 1.10.2015r ,wobec czego niezapłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. Powód wyjaśnił, iż na żądaną pozwem kwotę składają się: należność główna w wysokości 1500 zł, prowizja, 267, 84 zł .

(pozew – k. 2-5)

Postanowieniem z dnia 25.5.2018r Sąd Rejonowy Lublin –Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Gdyni

( postanowienie w sprawie VI Nc-e (...), k. 5v)

Po wpłynięciu sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni powód nadal wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 1767, 84 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie-od dnia 2.10.2015r do dnia zapłaty i kosztami postępowania. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwany A. sp. zoo w S. zawarli umowę pożyczki droga elektroniczną, nabytą następnie przez (...) Spółkę zoo w W.; na podstawie tej umowy pozwany otrzymał określoną w umowie kwotę pieniężną 1500 zł , jednocześnie zobowiązał się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w tej umowie. Powód wskazał, iż pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania do terminu spłaty, tj. 1.10.2015r ,wobec czego niezapłacona kwota należności głównej stała się wymagalna wraz z kwotą odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia. Powód wyjaśnił, iż na żądaną pozwem kwotę składają się: należność główna w wysokości 1500 zł, prowizja, 267, 84 zł .

(pozew – k. 9-13.)

Pozwany, A. W. , nie stawił się na termin, nie przedstawił swego stanowiska w sprawie, ani żadnych argumentów, dowodów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z datą 1 września 2015 r. A. sp. zoo z siedzibą w S. sporządził wydruk umowy ramowej pożyczki nr (...) –z A. W., który nie podpisał w/w umowy. W treści umowy pożyczki mowa o udzieleniu pożyczki w kwocie 1500 zł na czas określony do 1.10.2015r.. Kwota 1500 zł została przelana w dniu 1.9.2015r na konto wskazane jako konto A. W.. Całkowity koszt pożyczki wyniósł 297 zł prowizji, roczna stopa oprocentowania przeterminowanego to 12 %.

okoliczność bezsporna, a nadto umowa ramowa pożyczki – k. 14-18v przelew, k. 34,

W dniu 29 stycznia 2016 r. pomiędzy (...) sp. zoo w W. a (...) zawarta została umowa sprzedaży wierzytelności. W załączniku do umowy przelewu wierzytelności wskazano, iż przelewem objęto m. in. wierzytelność w wysokości 1938,68 zł - z powodu nieczytelnego wydruku-nie wiadomo z jakiej wynikającą umowy i wobec kogo istniejącą.

okoliczność niesporna, a nadto umowa sprzedaży wierzytelności - k. 19-24v, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji – k. 28

(...) Spółka zoo w W. wystawił oświadczenie o cesji wierzytelności , w którym stwierdzono fakt nabycia wierzytelności od sp. zoo A. z siedzibą w S. względem dłużnika, A. W. , wynikającą z umowy pożyczki nr (...) .

okoliczność niesporna, a nadto oświadczenie k. 29

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w dowodów z dokumentów przedłożonych przez powoda w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez stronę przeciwną, a nadto nie budziły one wątpliwości Sądu co do swojej autentyczności i prawdziwości, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności.

Pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie złożył odpowiedzi na pozew, ani w inny sposób nie zajął stanowiska w sprawie. Zaszły więc warunki z art. 339 § 1 k.p.c. do wydania wyroku zaocznego w stosunku do tego pozwanego. Jednocześnie § 2 tego przepisu wskazuje, iż w takim przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę pożyczki nr (...) , z której wywodził swoje roszczenie objęte pozwem, wskazując jednocześnie, że wierzytelność dochodzoną pozwem nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności (art. 509 k.c.). Pomiędzy stronami ma zatem zastosowanie przepis art. 513 § 1 k.c., z którego wynika, że dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie.

W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na pozwanym obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jego wniosek o oddalenie powództwa.

W niniejszej sprawie powód dochodząc zapłaty wskazanej w pozwie kwoty i będąc reprezentowanym przez profesjonalnego pełnomocnika powinien był wykazać zasadność obciążenia pozwanego żądaną kwotą, charakter umowy jaka łączyła strony oraz jakie świadczenia w ramach tej umowy powinien pozwany ponosić na rzecz poprzednika prawnego powoda. Zdaniem Sądu to powód jako profesjonalista, od którego wymaga się staranności w wyższym stopniu, powinien ponosić wszelkie konsekwencje związane ze swoją niedokładnością, zaniedbaniem i niekonsekwencją. Mając na uwadze jedną z podstawowych zasad postępowania cywilnego, a mianowicie obowiązku udowadniania faktów i twierdzeń przez stronę wywodzącą z tychże faktów skutki prawne, określoną w dyspozycji art. 6 k.c., Sąd uznał, iż to rzeczą powoda było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niej skutki procesowe.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zatem z istoty umowy pożyczki wynika obowiązek jej zwrotu, choć to od stron zależy, w jaki sposób zwrot jej nastąpi.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w niniejszej sprawie brak umowy cesji, ze wskazaniem, że powód nabył wierzytelność wobec pozwanego i jaką, w szczególności z tytułu przytoczonej umowy pożyczki . Umowa pożyczki załączona do pozwu wskazuje ,że pożyczka była w kwocie 1500 zł, na podstawie umowy zawartej pomiędzy pozwanym , a A. spółką zoo w S., jednakże brak dowodu na to, że w/w wierzytelność , powstała na podstawie tej umowy pożyczki ,została nabyta prze powoda, bo brak umowy cesji pomiędzy A. sp. zoo w S. i (...) , albo pomiędzy A. spółką zoo w S. a powodem, ze wskazaniem, ze wierzytelność pozwanego tez była nią objęta. Załącznik do cesji załączony do pozwu nie jest czytelny i nie wiadomo kogo i czego dotyczy. Powyższa okoliczność, której nie wyjaśniają załączone do pozwu dokumenty budzi uzasadnione wątpliwości Sądu.

W tym stanie rzeczy uznać należy, iż roszczenie powoda, zarówno co do należności głównej jak i odsetek, nie zostało wykazane i budzi uzasadnione wątpliwości.

Mając powyższe na względzie Sąd oddalił w pk-cie I wyroku powództwo, na podstawie art. 720 kc w zw. z art. 6 kc, uznając ,że zastosowane w niniejszej sprawie przepisy są zgodne z konstytucją.

O kosztach procesu orzeczono na postawie art. 98 kpc, zgodnie z zasadą , że przegrywający ponosi koszty procesu, w tym przypadku, przegrał powód. Na koszty procesu w tej sprawie składa się: kwota 30 złotych tytułem opłaty sądowej.