Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Stolarska

Protokolant: st. sekr. sąd. Maja Żyrek

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2019 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.

przeciwko Gminie M. G.

o zapłatę

I zasądza od pozwanej Gminy M. G. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą G. kwotę 85,43 zł (osiemdziesiąt pięć 43/100 złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22 grudnia 2018 roku do dnia zapłaty;

II umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III zasądza od pozwanej Gminy M. G. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą G. kwotę 317,00 zł (trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować i zakreślić w rep. C

2.  przedłożyć z wpływem lub za 30 dni

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wniósł pozew przeciwko Gminie M. G. o zapłatę kwoty 614,90 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 443,75 od dnia 20 listopada 2016 r. do dnia zapłaty i od kwoty 171,15 zł od dnia 4 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu.

Powód wskazał, że w dniu 18 listopada 2015 r. zawarł z pozwaną umowę dostawy energii elektrycznej o nr ZD/385/90- (...), na podstawie której pod adresy wskazane w umowie dostarczał pozwanej energię elektryczną, z której korzystała pozwana. W związku z wykonaniem umowy strona powodowa wystawiła m.in. faktury Vat o nr: (...), które nie zostały opłacone przez stronę pozwaną. Powód wyjaśnił, iż na należność dochodzoną pozwem składają się: kwota 443,75 zł tytułem niezapłaconej faktury Vat o nr (...) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 20 listopada 2016 r. do dnia zapłaty, a także kwota 171,15 zł tytułem niezapłaconej faktury Vat o nr (...) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 4 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty.

/pozew – k. 2 – 3v/

W dniu 18 maja 2018 r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni w sprawie o sygn. akt I 1 Nc 2143/18 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

/nakaz zapłaty – k. 43/

W sprzeciwie od przedmiotowego nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, podnosząc zarzut nieprawidłowego wystawienia i nienależytego doręczenia faktur, zapłaty których powód dochodzi niniejszym pozwem. W uzasadnieniu swego stanowiska pozwana wskazała na przekształcenia podmiotowe i kolejne zmiany w administrowaniu budynkiem, do którego zgodnie z umową dostarczana była energia elektryczna. Zdaniem pozwanej faktura opiewająca na kwotę 171,15 zł winna zostać wystawiona na Administrację (...) w G., zaś w stosunku do drugiej z faktur należało zrobić korektę polegającą na wskazaniu nowej nazwy płatnika-odbiorcy. Pozwana nadmieniła, iż informowała powoda i zmianie danych płatnika-odbiorcy, w związku z czym uważa, iż brak jest jej winy w nieopłaceniu przedmiotowych faktur, nie mniej jednak w żaden sposób nie uchyla się od obowiązku dokonania zapłaty.

/sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 45 – 48/

Na rozprawie w dniu 24 stycznia 2019 r. pełnomocnik pozwanej oświadczył, iż pozwana zapłaciła całą należność główną, w dowód czego przedłożył potwierdzenie dokonania przelewu z dnia 20 grudnia 2018 r., a nadto wskazał, że wolą pozwanej jest porozumienie się z powodem w zakresie odsetek i kosztów procesu.

/protokół rozprawy z dn. 24.01.2019 r. – k. 124/

Pismem z dnia 9 kwietnia 2019 r. pełnomocnik powoda, wobec zaksięgowania na rachunku bankowym w dniu 21 grudnia 2018 r. wpłaty pozwanej na kwotę 614,90 zł, cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia, co do ww. kwoty, a nadto wniósł o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz kwoty 85,43 zł z tytułu pozostałej do spłaty należności z faktury Vat o nr (...) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 22 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty, jak również kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego – wg norm przepisanych.

/pismo procesowe powoda z dn. 09.04.2019 r. – k. 130 – 130v/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 listopada 2015 r. Gmina M. G. – Zarząd Dróg i Z. w G. zawarła z (...) S.A. z siedzibą w G. umowę o nr (...) dotyczącą sprzedaży i dostawy energii elektrycznej na potrzeby odbiorców do punktów poboru szczegółowo opisanych w Załączniku 1 do umowy, w tym także do Zespołu Szkół (...) w G. przy ul. (...).

/niesporne, nadto: umowa z dn. 18.10.2015 r. o nr ZD/385/90- (...) – k. 10-13v, lp. 180 Załącznik nr 1 do ww. umowy – k. 20/

Zarządzeniem Prezydenta Miasta G. z dnia 30 sierpnia 2016 r. Administracja (...) w G. nr 4 przejęła w administrowanie m.in. Zespół Szkół (...) przy ul. (...) w G..

/niesporne, nadto: zarządzenie nr (...) z dnia 30.08.2016 r. – k. 58/

W dniu 9 września 2016 r. Gmina M. G. – Zarząd Dróg i Z. w G. i (...) S.A. z siedzibą w G. podpisały aneks nr (...) do umowy nr (...) z dnia 18 listopada 2015 r., na podstawie którego wyłączeniu z umowy uległy 22 punkty poboru energii elektrycznej – wg Załącznika nr 1 do aneksu, włączeniu zaś podlegały 23 punkty – wg Załącznika nr 2 do aneksu. Zgodnie z załącznikiem nr 1 do umowy, wyłączeniu podlegał m.in. punkt nr 180 tj. Zespół Szkół (...) w G. przy ul. (...). Zgodnie z załącznikiem nr 2 do umowy, włączeniu do umowy podlegał punkt 5, gdzie jako odbiorca/płatnik wskazana została Administracja (...) w G. przy ul. (...).

W § 3 Aneksu ustalono, iż wchodzi on w życie z dniem zawarcia, nie wcześniej niż po przeprowadzeniu procedury zmiany sprzedawcy oraz wejściu w życie umów dystrybucyjnych z (...) dla włączanych punktów poboru energii elektrycznej oraz nie wcześniej niż po przeprowadzeniu procedury likwidacji dla wyłączanych punktów poboru energii elektrycznej.

/niesporne, nadto aneks nr (...) z dn. 09.09.2016 r. wraz z załącznikami – k. 55-57v/

W dniu 10 października 2016 r. (...) S.A. z siedzibą w G. wystawił fakturę Vat o nr (...) na kwotę 443,75 zł jako nabywcę wskazując Zespół Szkół (...) przy ul. (...) w G..

/niesporne, vide – faktura Vat o nr o nr (...) – k. 35-35v/

W dniu 21 lutego 2017 r. (...) S.A. z siedzibą w G. wystawił fakturę Vat o nr (...) na kwotę 443,75 zł jako nabywcę wskazując Zespół Szkół (...) przy ul. (...) w G..

/niesporne, vide – faktura Vat o nr o nr (...)– k. 37-37v/

W dniu 14 kwietnia 2017 r. (...) S.A. z siedzibą w G. wystawił kierowane do Zespołu Szkół (...) przy ul. (...) w G. przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 614,90 zł.

/niesporne, vide – k. 39/

Uchwałą nr XXX/921/17 Rady Miasta G. z dnia 30 sierpnia 2017 r., z dniem 1 listopada 2017 r. dokonano połączenia jednostek budżetowych Gminy M. G., (...) nr 3 i (...) nr 4, poprzez przejęcie przez (...) nr 4 w G. zwaną „jednostką przejmująca - (...) nr 3 w G., zwaną „jednostką przejmowaną”. Zgodnie z ust 3 ww. uchwały z dniem połączenia, jednostka przejmująca przyjęła nazwę „ Zarząd (...) w G.”.

/niesporne, vide – uchwała nr XXXIV/921/17 z dnia 30.08.2017 r.- k. 54-54v/

W dniu 12 października 2017 r. pełnomocnik (...) S.A. z siedzibą w G. wezwał Gminę M. G. do zapłaty łącznej kwoty 614,90 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, tytułem nieopłaconych faktur Vat o nr: (...), wskazując iż zadłużenie powstało w wyniku nieuregulowania należności za zużytą energię elektryczną dostarczaną do Zespołu Szkół (...) przy ul. (...) w G..

/niesporne, vide – wezwanie – k. 40/

W dniu 20 grudnia 2018 r. Gmina M. G. dokonała na rzecz (...) S.A. z siedzibą w G. spłaty kwoty 614,90 tytułem zapłaty faktur Vat o nr: (...).

/niesporne, vide – potwierdzenie wykonania przelewu – k. 123/

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Sąd był między stronami niesporny nadto poparty dokumentami przedłożonymi przez strony w toku postępowania, których prawdziwość nie budziła wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, ich wiarygodność nie była też przez strony kwestionowana, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty złożone w sprawie nie mają istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy nowych istotnych okoliczności.

Powód domagając się od pozwanej zapłaty kwoty 614,90 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i kosztami procesu powoływał się na brak zapłaty przez pozwaną faktur wynikających z łączącej strony umowy dostawy energii elektrycznej z dnia 18 listopada 2015 r. Wobec spłaty, której pozwana dokonała już w trakcie procesu powód cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia co do kwoty 614,90 zł, ostatecznie – po zaliczeniu ww. kwoty na wymagalne odsetki i część świadczenia głównego – wniósł o zasądzenie kwoty 85,43 zł z tytułu pozostałej do spłaty należności z faktury Vat o nr (...) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 22 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego – wg norm przepisanych.

Wobec powyższego w pierwszej kolejności Sąd badał zatem zasadność i dopuszczalność cofnięcia powództwa.

Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Stosownie do treści art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku, zaś zgodnie z § 4 przywołanego przepisu sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.

W niniejszej sprawie Sąd oceniając częściowe cofnięcie pozwu przez powoda z punktu widzenia przesłanek zawartych w art. 203 § 1 – 4 k.p.c. nie dopatrzył się, aby czynność ta była sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego lub by zmierzała do obejścia prawa.

W ocenie Sądu, powództwo w pozostałej części, a więc w ostatecznie żądanej przez powoda wysokości zasługiwało na uwzględnienie.

Między stronami bezspornym było, że łączyła je ww. umowa. Pozwana ostatecznie nie kwestionowała również zasadności i wysokości żądania powoda, mimo że w złożonym sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzucała, powodowi nieprawidłowe wystawienie i nienależyte doręczenie faktur, zapłaty których dochodził niniejszym pozwem. Powyższe zarzuty pozwanej zgłoszone w sprzeciwie Sąd uznał za bezprzedmiotowe i nieistotne dla rozstrzygnięcia skoro pozwana ostateczne dokonała spłaty należności głównej – uznając tym samym roszczenie powoda, tak co do zasady, jak i wysokości. Z tożsamych względów Sąd uznał za zbędne rozważanie kwestii przekształceń podmiotowych i kolejnych zmian w zarządzie nieruchomością, do której powód zgodnie z umową dostarczał energię elektryczną.

Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Mając na uwadze stan faktyczny niniejszej sprawy, Sąd nie znalazł podstaw do stwierdzenia, aby uznanie powództwa było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego bądź zmierzało do obejścia prawa.

W związku z zaspokojeniem roszczenia w kwocie 614,90 zł, istotny – z punktu widzenia treści orzeczenia wydanego w niniejszej sprawie – jest sposób rozliczenia tej kwoty przez powoda, wpłata ta bowiem zaliczona została w pierwszej kolejności na należności uboczne, a następnie na należność główną. Powód zaksięgował ww. kwotę w następujący sposób: w kwocie 85,43 zł na poczet odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od dnia wymagalności do dnia wpłaty z tytułu faktur Vat o nr (...) i o nr (...); w kwocie 443,75 na poczet należności głównej z tytułu faktury Vat o nr (...), powodując jej spłatę w całości, w kwocie 85,72 zł na poczet spłaty należności głównej faktury Vat o nr (...), powodując pomniejszenie należności do zapłaty z jej tytułu do kwoty 85,43 zł.

Mając powyższe na względzie, Sąd w pkt. I wyroku na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.) zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 85,43 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie Sąd na podstawie art. 355 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 i 4 k.p.c. umorzył postępowanie, o czym orzeczono w pkt. II wyroku.

O kosztach postępowania w pkt. III wyroku Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu – na podstawie art. 108 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. oraz w zw. z § 2 pkt. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015.1804 ze zm.), gdyż cofnięcie pozwu nastąpiło wskutek dokonania przez pozwaną zapłaty już po wytoczeniu powództwa, co jest równoznaczne z przegraniem procesu przez pozwaną, gdyż pozwana wobec nieuregulowania w terminie należności w stosunku do powoda dała powód do wytoczenia powództwa (tak też: Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 21 lipca 1951 r. w sprawie C 593/51, opubl. OSN(C) (...)). Wobec powyższego Sąd zasądził od pozwanej – jako strony przegrywającej postępowanie – na rzecz powoda kwotę 317,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składa się kwota: 30,00 zł tytułem uiszczonej przez powoda opłaty sądowej od pozwu, kwota 270,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz kwota 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnom. pozwanej,

3.  przedłożyć z wpływem lub za 30 dni.