Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I1 C 413/16 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Gdyni z 2016-09-01

Sygn. akt: I1 C 413/16 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Iwona Tusk-Kasiewicz

Protokolant:

stażysta Monika Welka

po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2016 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

przeciwko E. Z.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanej E. Z. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 3 213,60 zł. (trzy tysiące dwieście trzynaście złotych sześćdziesiąt groszy) wraz z::

- odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwoty 3 150 zł. za okres od 6 października 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,

- odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, nie wyższymi od wysokości odsetek maksymalnych od kwoty 3 150 zł. za okres od 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty

- odsetkami ustawowymi od kwoty 46,60 zł. za okres od dnia 6 października 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 46,60 zł. za okres od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

II. odstępuje od obciążania pozwanej kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniósł w dniu 6 października 2015 r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko E. Z. o zapłatę kwoty 3.213,60 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 3.150,00 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i odsetkami ustawowymi od kwoty 46,60 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. Powód wskazał, że pozwana zaciągnęła u powoda pożyczkę w kwocie 3.990,00 zł, którą powinna zwrócić w 50 tygodniowych ratach w wysokości 79,80zł, płatnych tego samego dnia miesiąca, w którym została zawarta umowa pożyczki, począwszy od czternastego dnia po dacie zawarcia umowy pożyczki, w każdym kolejnym tygodniu. Powód wskazał, że zgodnie z § 7 ust. 5 i 6 umowy pożyczki w przypadku opóźnienia w spłacie którejkolwiek z rat pożyczki powód podejmie działania windykacyjne, a pozwana jest zobowiązana wówczas do zapłaty kosztów korespondencji w łącznej kwocie 17,00 zł, w tym koszty w kwocie 7,00 zł naliczone w dniu 19 maja 2015 r. i w kwocie 10,00 zł naliczone w dniu 7 lipca 2015 r. Powód wyjaśnił, że pozwana dokonała wpłat łącznie w wysokości 840,00 zł, która to kwota została zaksięgowana na poczet kapitału. Nadto powód wskazał, że w związku z brakiem wpłat zgodnie z warunkami ustalonymi umową pożyczki w dniu 19 maja 2015 r. wezwał pozwaną listownie do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, a następnie w dniu 7 lipca 2015 r. złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy pożyczki z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia i tym samym niezapłacona część należności – zgodnie z § 6 ust. 1 umowy pożyczki - stała się wymagalna z dniem 13 sierpnia 2015 r. Nadto powód wyjaśnił, że na żądana pozwem kwotę, obok w/w kapitału i kosztów, składa się również kwota 46,60 zł tytułem odsetek karnych, które zostały naliczone od kapitału od dnia następnego po dniu postawienia wierzytelności w stan wymagalności do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

(pozew – k. 2-5)

Nakazem zapłaty z dnia 26 października 2015 r., wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie VI Nc-e (...), referendarz sądowy Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty - k. 5)

Pozwana E. Z. wniosła sprzeciw od w/w nakazu zapłaty, zaskarżając go w części, tj. co do kwoty przekraczającej 1.260,00 zł powiększonej o odsetki umowne od dnia zawarcia umowy. Pozwana wskazała, że pożyczkodawca naliczył koszty w łącznej kwocie 1.890,00 zł, które w ocenie pozwanej są rażąco zawyżone. Nadto pozwana wyjaśniła, że faktycznie wypłacono jej pożyczkę w kwocie 2.100,00 zł a nie w kwocie 3.990,00 zł, zaś pozwana wpłaciła pożyczkodawcy kwotę 840,00 zł, wobec czego do zapłaty pozostaje jeszcze kwota 1.260,00 zł.

(sprzeciw - k. 44-44v., odpowiedź na pozew – k. 40-41v.)

Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie – wobec skutecznego wniesienia przez pozwaną sprzeciwu i utraty przez nakaz zapłat mocy w całości - przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni.

(postanowienie – k. 10v.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 lutego 2015 r. pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. (pożyczkodawcą) a E. Z. (pożyczkobiorcą) doszło do zawarcia umowy pożyczki.

okoliczność niesporna, a nadto umowa pożyczki - k. 20-20v., zeznania pozwanej E. Z. – zapis protokołu rozprawy z dnia 11 sierpnia 2016 r. – 00:06:21-00:16:31, k. 52-53

Na podstawie zawartej umowy pożyczki pożyczkodawca udzielił pożyczkobiorcy pożyczki w wysokości 3.990,00 zł, a pożyczkobiorczyni zobowiązała się do zwrotu tej kwoty w 50 tygodniowych ratach w wysokości 79,80 zł każda. P. zawierając umowę pożyczki skorzystała z opcji obsługi pożyczki w miejscu zamieszkania, co wiązało się z dodatkowym kosztem w kwocie 745,46 zł. W § 7 ust. 1, 2 i 3 umowy postanowiono, że w razie zwłoki z zapłatą dwóch pełnych rat w określonych terenach spłaty pożyczkodawca może wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia, a po skutecznym upływie termin wypowiedzenia – ma prawo dochodzić od pożyczkobiorcy całości niespłaconych należności oraz domagać się odsetek karnych za opóźnienie w zapłacie wszelkich kwot należnych pożyczkodawcy w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. W § 7 ust. 5 i 6 umowy w przypadku opóźnienia w spłacie przez pożyczkobiorcę którejkolwiek z rat pożyczki pożyczkodawca może w czasie trwania umowy podjąć działania windykacyjne, których koszty zobowiązany jest zapłacić pożyczkobiorca w wysokości nie większej niż 17,00 zł łącznie za wysłaną korespondencję. W § 5 ust. 4 umowy wskazano natomiast, że wszelkie wpłaty dokonywane przez pożyczkobiorcę tytułem spłaty zobowiązań wynikających z umowy będą księgowane w następującej kolejności: całkowita kwota pożyczki, odsetki karne za opóźnienie, koszty działań naliczonych zgodnie z § 7 ust. 6 umowy.

dowód: umowa pożyczki - k. 20-20v.

E. Z. nie spłacała w terminie rat pożyczki, w związku z czym pismem z dnia 19 maja 2015 r. pożyczkodawca wezwał pożyczkobiorczynię do zapłaty zaległości w kwocie 394,80 zł oraz do terminowej spłaty rat pożyczki wymagalnych po dniu 19 maja 2015 r.

okoliczność niesporna, a nadto wezwanie do zapłaty – k. 21

Pismami z dnia 7 lipca 2015 r. (...) Sp. z o.o. wypowiedziała E. Z. umowę pożyczki z dnia 19 lutego 2015 r. z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia oraz wezwała do zapłaty zadłużenia wymagalnego na dzień 7 lipca 2015 r. w kwocie 663,40 zł, w tym koszty korespondencji w kwocie 10,00 zł i 7,00 zł oraz kapitał w kwocie 646,40 zł oraz do spłaty całego wymagalnego zadłużenia do dnia skuteczności wypowiedzenia.

okoliczność niesporna, a nadto: wypowiedzenie umowy wraz z dowodem nadania – k. 22-23, ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty wraz z dowodem nadania – k. 24-25

E. Z. dokonała wpłat na poczet pożyczki w łącznej kwocie 840,00 zł, które zostały zaliczone przez pożyczkodawcę na poczet spłaty kapitału.

okoliczność niesporna, a nadto zeznania pozwanej E. Z. – zapis protokołu rozprawy z dnia 11 sierpnia 2016 r. – 00:06:21-00:16:31, k. 52-53

Pożyczkodawca wyliczył koszty korespondencji kierowanej do E. Z. w ramach działań windykacyjnych na łączną kwotę 17,00 zł, w tym w dniu 19 maja 2015 r. w kwocie 7,00 zł i w dniu 7 lipca 2015 r. w kwocie 10,00 zł.

okoliczność niesporna

E. Z. jest emerytką i otrzymuje emeryturę w kwocie 1.146,00 zł, z której po potrąceniach komorniczych pozostaje jej na utrzymanie kwota 800,00 zł. E. Z. mieszka z synem w mieszkaniu, do którego przysługuje jej spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Syn pracuje dorywczo z czego osiąga miesięcznie 2.000,00 zł netto. E. Z. zaciągnęła pożyczkę w (...) Sp. z o.o. na spłatę kredytu. Łączne zobowiązania E. Z. z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek wynoszą 90.000,00 zł. E. Z. nie posiada żadnego majątku, nieruchomości czy oszczędności.

okoliczność niesporna, a nadto zeznania pozwanej E. Z. – zapis protokołu rozprawy z dnia 11 sierpnia 2016 r. – 00:06:21-00:16:31, k. 52-53

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z w/w dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez stronę przeciwną i które nie budziły wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary.

Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wniosły do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności.

W niniejszej sprawie niesporne było, że strony w dniu 19 lutego 2015 r. zawarły umowę pożyczki, która na skutek zaprzestania spłacania zobowiązania przez pożyczkobiorczynię została wypowiedziana przez pożyczkodawcę. Poza sporem pozostawało również to, że pozwana wpłaciła na rzecz pożyczki łączną kwotę 840,00 zł, która została zaliczona na poczet kapitału pożyczki.

Spór sprowadzał się do ustalenia wysokości udzielonej pozwanej pożyczki, tj. czy była to kwota 2.100,00 zł wskazywana przez pozwaną, czy też kwota 3.990,00 zł, a tym samym kwoty należnej powodowi z tego tytułu. Nadto sporne było czy żądana przez powoda kwota 1.890,00 zł - tytułem opłat i kosztów związanych z udzieleniem pożyczki - jest rażąco wygórowana.

W ocenie Sądu powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zatem z istoty umowy pożyczki wynika obowiązek jej zwrotu, choć to od stron zależy w jaki sposób nastąpi jej zwrot.

Przechodząc do rozstrzygnięcia zasadniczej kwestii spornej należało zbadać treść umowy pożyczki łączącej strony. Należy wskazać, iż z treści umowy pożyczki zawartej przez strony w dniu 19 lutego 2015 r. jednoznacznie wynika, że przedmiotem pożyczki była kwota 3.990,00 zł (§ 3 ust. 1 umowy), na którą składała się kwota faktycznie wypłacona pożyczkobiorcy w wysokości 2.100,00 zł, opłata należna pożyczkodawcy za obsługę pożyczki w miejscu zamieszkania pożyczkobiorcy w kwocie 745,46 zł (§ 2 ust. 1 umowy) oraz opłata wstępna należna pożyczkodawcy za czynności związane z zawarciem umowy pożyczki w wysokości 1.144,54 zł.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż przedmiotem umowy pożyczki łączącej strony była kwota 3.990,00 zł (kwota pożyczki wypłacona pozwanej wraz z kosztami związanymi z zawarciem i obsługą tej pożyczki) i taka też kwota winna być zwrócona przez pozwaną. Na marginesie należy wskazać, iż przedmiotowa umowa pożyczki nie była jedyną umową pożyczki zawartą przez pozwaną, albowiem pozwana przyznała, że zawierała już szereg umów pożyczek i kredytów, z których posiada różne zadłużenia, a tym samym pozwana zawierając niniejszą umowę winna liczyć się z tym, że oprócz kwoty pożyczki faktycznie jej wypłaconej, na kwotę udzielonej pożyczki składają się również koszty i opłaty związane z udzieleniem tej pożyczki i z jej obsługą.

Odnosząc się do kolejnej kwestii spornej, a mianowicie rażącej wysokości opłat i kosztów związanych z udzieleniem i obsługą pożyczki z dnia 19 lutego 2015 r., należy wskazać, iż pozwana nie wskazała na czym to rażące zawyżenie w/w opłat i kosztów miałoby polegać. W tej sytuacji Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania warunków zawartej przez strony umowy pożyczki, zgodnie z którą pozwana jest zobowiązana do zapłaty kwot dochodzonych przez powoda pozwem. Nadto należy wskazać, że pozwana przyznała, iż nie uregulowała kwot żądanych pozwem, natomiast wpłacona przez pozwaną kwota 840,00 zł nie pokryła zobowiązania pozwanej wynikającego z zawartej z powodem umowy pożyczki.

W tej sytuacji do zapłaty z kwoty udzielonej pożyczki w wysokości 3.990,00 zł, po uwzględnieniu wpłat dokonanych przez pozwaną w łącznej kwocie 840,00 zł, do zapłaty po stronie pozwanej pozostała kwota 3.150,00 zł.

Odnosząc się również do żądanej przez powoda kwoty 46,60 zł tytułem odsetek karnych naliczonych od kapitału od dnia następnego po dniu postawienia wierzytelności w stan wymagalności do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, należy wskazać, iż żądanie to znajduje podstawę w § 7 umowy pożyczki, a tym samym jest całkowicie zasadne.

Również żądanie przez powoda kosztów windykacyjnych w kwocie 17,00 zł znajduje podstawę w zapisie § 7 ust. 5 i 6 umowy, a tym samym zasługuje na uwzględnienie. Nadto należy wskazać, iż powód wykazał, iż takie działania windykacyjne podjął kierując do pozwanej w dniu 19 maja 2015 r. oraz w dniu 7 lipca 2015 r. wezwania do zapłaty.

Mając na uwadze powyższe Sąd w pkt I wyroku na podstawie art. 720 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i 2 k.c. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r.) i art. 481 § 1, 2 1, 2 2 k.c. (obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r.) zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.213,60 zł (3.150,00 zł tytułem kapitału pożyczki + 46,00 zł tytułem odsetek karnych i 17,00 zł kosztów windykacyjnych) wraz z odsetkami:

- umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 3.150,00 zł od dnia 6 października 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,

- umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, nie wyższymi jednakże od wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, od kwoty 3.150,00 zł od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

- ustawowymi od kwoty 46,60 zł za okres od 6 października 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty 46,60 zł od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty.

W pkt II wyroku Sąd na podstawie art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania pozwanej kosztami postępowania w sprawie. Przepis art. 102 k.p.c. pozwalający, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, na zasądzenie od strony przegrywającej tylko części kosztów lub nie obciążanie jej kosztami w ogóle, jest przepisem szczególnym, stanowiącym wyłom w zasadzie odpowiedzialności za wynik sporu i urzeczywistniającym zasadę słuszności. Przepis ten nie konkretyzuje owych szczególnie uzasadnionych wypadków, do których się odnosi – pozostawione to więc zostało przez ustawodawcę do uznania sądu, który uwzględniając całokształt okoliczności sprawy kierować się powinien własnym poczuciem sprawiedliwości. Zarówno w doktrynie, jak i praktyce orzeczniczej utrwaliło się przy tym, iż owe szczególne okoliczności związane mogą być zarówno z przebiegiem samego procesu, jak i okolicznościami pozostającymi na zewnątrz procesu – a więc także, a nawet zwłaszcza, dotyczącymi stanu majątkowego i sytuacji życiowej strony. Sąd rozpoznający sprawę niniejszą wziął zatem pod uwagę sytuację osobistą i majątkową pozwanej przedstawioną w złożonych zeznaniach, a także związaną z tą sytuacją okoliczność, iż obowiązek spełnienia zasądzonego świadczenia już sam w sobie będzie wiązał się dla pozwanej z dużym obciążeniem finansowym, zaś możliwości finansowe pozwanej, są niewielkie.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  akta z wpływem lub za 30 dni.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Palicka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację:  Iwona Tusk-Kasiewicz
Data wytworzenia informacji: