Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2017r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku w X Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Jurkiewicz

Protokolant: Magdalena Barska

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Pruszczu Gdańskim M. M.

po rozpoznaniu w dniu 12.10.2017r. sprawy D. K. (1), syna T. i A., urodzonego (...) w G., PESEL (...);

oskarżonego o to, że:

w dniu 18 marca 2017r. w P., działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, po uprzednim dokonaniu kradzieży ze sklepu (...) 4 butelek whisky marki J. W., dwóch sztuk butelek wódki o pojemności 0,7 litra marki K. oraz trzech opakowań kiełbasy Podwawelskiej, tj. mienia o łącznej wartości 499,96 zł., w celu utrzymania się w posiadaniu zabranych rzeczy, bezpośrednio po dokonaniu kradzieży, podczas próby jego ujęcia, użył przemocy wobec pracowników sklepu (...) poprzez szarpanie i odpychanie,

tj. o przestępstwo z art. 281 k.k.

I.  Oskarżonego D. K. (1) uznaje za winnego czynu zarzucanego mu oskarżeniem, czyn ten kwalifikuje z art. 281 k.k. i za to na podstawie art. 281 k.k. i art. 33§1, 2 i 3 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywnę 200 (dwieście) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda.

II.  Na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 18.03.2017r. do dnia 13.10.2017r.

III.  Na podstawie art. 46§1 k.k. zasądza od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. w L. kwotę 131,98 zł. (sto trzydzieści jeden złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18.03.2017r. do dnia zapłaty.

IV.  Na mocy art. 626§1 k.p.k., art. 627 k.p.k., art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 872,49 zł. (osiemset siedemdziesiąt dwa złote czterdzieści dziewięć groszy) tytułem wydatków oraz 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. akt X K 593/17

UZASADNIENIE

W związku ze skazaniem oskarżonego w trybie art. 387 k.p.k. i złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, Sąd stosownie do treści art. 424§3 k.p.k. ograniczył zakres uzasadnienia w sprawie.

Na podstawie zgromadzonych w sprawie dowodów Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony D. K. (1) dopuścił się zarzucanego mu oskarżeniem czynu. Karze za czyn określony w art. 281 k.k. podlega ten, kto w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy, bezpośrednio po dokonaniu kradzieży, używa przemocy wobec osoby lub grozi natychmiastowym jej użyciem albo doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Zdaniem Sądu oskarżony D. K. (2) swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w przytoczonym przepisie. W ocenie Sądu, oskarżonemu przypisać można winę w popełnieniu omawianego czynu, bowiem jest podmiotem zdolnym ze względu na wiek do ponoszenia odpowiedzialności karnej, a zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności opinia biegłego psychiatry, nie dostarcza podstaw do przyjęcia, że w chwili czynu oskarżony był niepoczytalny lub znajdował się w anormalnej sytuacji motywacyjnej. Miał więc obiektywną możliwość zachowania się w sposób zgodny z obowiązującym porządkiem prawnym, czego jednak nie uczynił.

Jednocześnie Sąd zważył, że D. K. (1) przyznał się do zarzucanego mu czynu, a okoliczności popełnienia przypisanego mu czynu były bezsporne; ponadto wyraził krytycyzm w stosunku do swojego zachowania i złożył wniosek o skazanie bez przeprowadzania postępowania dowodowego w trybie art. 387 k.p.k. i orzeczenie kary uzgodnionej z prokuratorem za przestępstwo z art. 281 k.k. w wymiarze roku pozbawienia wolności, kary grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 10 złotych każda, obowiązek naprawienia szkody w wysokości 131,98 zł. (obejmującego dwie zniszczone butelki alkoholu) oraz o obciążenie go kosztami sądowymi i opłatami.

Wymierzając oskarżonemu karę za przypisane mu przestępstwo, Sąd uwzględnił wszelkie okoliczności, jakie nakazuje brać pod uwagę przepis art. 53 k.k., zgodnie z którym Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd wymierzając karę wziął pod uwagę okoliczność obciążającą oskarżonego, tj. jego uprzednią karalność za przestępstwo tożsame, tj. z art. 281 k.k. W ocenie Sądu fakt, że oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości w momencie zdarzenia, nie jest okolicznością łagodzącą, bowiem wprawił się w ten stan dobrowolnie i mógł przewidywać jego następstwa, jak również wiedzieć, że spożywając pewną ilość alkoholu będzie w stanie nietrzeźwości. Sąd zważył także na zaistniałe okoliczności łagodzące, tj. oskarżony nie wyrządził poważniejszej krzywdy fizycznej pokrzywdzonym. Sąd przy wymierzaniu kary kierował się również tym, że społeczna szkodliwość czynu nie była znaczna, oskarżony przyznał się do popełnienia przestępstwa i nie próbował uniknąć konsekwencji swojego czynu, a ponadto jest on sprawcą młodocianym.

Mając na względzie powyższe, Sąd wymierzył oskarżonemu zgodnie z poczynionymi ustaleniami oskarżonego z prokuratorem i przy zastosowaniu art. 33§1, 2 i 3 k.k. skazał go na karę roku pozbawienia wolności oraz obok orzeczonej kary pozbawienia wolności orzekł grzywnę w wysokości 200 stawek dziennych po 10 złotych każda.

Oskarżony jest osobą młodą i choć zdaniem Sądu przejawia objawy demoralizacji, to w ocenie Sądu wymierzona kara jest adekwatna do stopnia jego zawinienia, stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu, sprawiedliwa i należycie powstrzyma oskarżonego przed popełnianiem podobnych czynów w przyszłości.

Za przypisane mu przestępstwo z art. 281 k.k. grozi kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat. Zdaniem Sądu w okolicznościach sprawy, aby zostały spełnione cele w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej kary, wystarczyło wymierzenie jej w minimalnym wymiarze, tj. jednego roku. Do tego kara grzywny będzie miała wzmacniające działanie kary pozbawienia wolności, wzmocni w oskarżonym poczucie, że łamanie porządku prawnego nie jest opłacalne.

Oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko mieniu, a więc w ocenie Sądu zasadne było zasądzenie od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. w L. kwoty 131,98 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia zdarzenia do dnia zapłaty.

Na marginesie należy wskazać, że Sąd uznał, iż w przedmiotowej sprawie, z uwagi na uprzednią karalność oskarżonego nie zachodzą warunki określone w art. 69§1 k.k., tj. pozytywna prognoza kryminologiczna. Oskarżony jest osobą karaną za czyn przeciw mieniu, lecz nadal w sposób celowy i świadomy lekceważy obowiązujący porządek prawny i w ocenie Sądu brak podstaw dla uznania, że zaprzestanie dokonywania tego w przyszłości.

Sąd na mocy art. 63§1 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 18.03.2017r. do dnia 13.10.2017r.. ustalając, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Sąd na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. (tj. Dz.U. z 2002 r. nr 123 poz. 1058 z późn. zm.) Prawo o adwokaturze, § 2 ust. 3, § 14 ust. 1 pkt 1, § 14 ust. 2 pkt 1, § 19 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Na mocy art. 626§1 k.p.k., art. 627 k.p.k., art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) Sąd nie znalazł podstaw do zwolnienia oskarżonego, który jest osobą młodą, zdrową, zdolną do osiągania dochodów z pracy, od ponoszenia kosztów wywołanych jego niewłaściwym postępowaniem.

Sędzia SR Joanna Jurkiewicz

Zarządzenia:

1.  odnotować w repertorium K i kontrolce uzasadnień;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć oskarżonemu zgodnie z wnioskiem;

3.  przedłożyć z wpływem lub do uprawomocnienia,

4.  akta przedłożyć celem przyznania zwrotu kosztów dojazdu świadkowi.

G., 6 listopada 2017r.