Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2016r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku w X Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Joanna Jurkiewicz

Protokolant: Magdalena Sadowska

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Pruszczu Gdańskim M. K.

po rozpoznaniu w dniach 19.07.2016r. oraz 25.10.2016r. sprawy P. K. (K.) , syna J. i M., urodzonego (...) w K., PESEL (...),

podejrzanego o to, że:

w dniu 15 września 2015r. w miejscowości O. kierował po drodze publicznej i w strefie zamieszkania pojazdem mechanicznym marki A. o numerze rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,04 promila alkoholu we krwi,

tj. o przestępstwo z art. 178a§1 k.k.

I.  Ustalając, że w okolicznościach nie budzących wątpliwości oskarżony P. K. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu, który stanowi występek określony w art. 178a§1 k.k. i przyjmując, że wina oskarżonego oraz społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, na podstawie art. 66§1 i 2 k.k. oraz art. 67§1 k.k. warunkowo umarza wobec niego postępowanie na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata.

II.  Na podstawie art. 67§3 k.k. w zw. art. 39 pkt 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat.

III.  Na podstawie art. 63§4 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 15.09.2015r. do dnia 28.10.2016r.

IV.  Na podstawie art. 626§1 k.p.k., art. 627 k.p.k. w zw. z art. 629 k.p.k. oraz na podstawie art. 1 i art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1983 r. nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 547,25 zł. (pięćset czterdzieści siedem złotych dwadzieścia pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania oraz kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłaty

Na oryginale właściwy podpis

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 15.09.2015r. w godzinach od 07.00 do 17.00 P. K. przebywał w pracy – malował klatkę schodową. W czasie pracy nie jadł, natomiast w godzinach popołudniowych spożywał alkohol w postaci piwa marki S..

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego P. K. (k. 34).

Po zakończonej pracy P. K. wsiadł do samochodu marki A. o numerze rejestracyjnym (...) i pojechał do O. odwiedzić kuzyna M. L., z którym wypił kawę. Mężczyźni przed godziną 18.00 pojechali do B.. Drogą gruntową między O. a B. poruszał się swoim pojazdem marki O. o numerze rejestracyjnym (...) M. L., a zaraz za nim P. K. swoim pojazdem marki A..

Dowód: zeznania świadka M. L. (k. 3v, 51v-52, 142), wyjaśnienia oskarżonego P. K. (k. 34).

W pewnym momencie P. K. stracił panowanie nad pojazdem, wjechał na pobocze, wpadł samochodem do rowu i uderzył w drzewo. Wydostał się z pojazdu przez szybę pasażera, a następnie wraz z kuzynem i obcym mężczyzną, który przejeżdżał tą trasą, postawili przewrócone auto na koła. W tym momencie na miejsce zdarzenia przyjechali funkcjonariusze policji, zawiadomieni o zaistniałym zdarzeniu przez nieustaloną osobę.

Dowód: zeznania świadka M. L. (k. 3v), zeznania świadka F. T. (k. 9v, 141), zeznania świadka M. O. (k. 14v, 142), wyjaśnienia oskarżonego P. K. (k. 34).

Ponieważ od P. K. wyczuwalna była silna woń alkoholu – został przebadany przez policjantów na zawartość alkoholu w organizmie. Przeprowadzone badania wykazały o godz. 18.17 – 0,38 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu, a o godz. 18.32 – 0,35 mg/dm ³ alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowód: zeznania świadka F. T. (k. 9v), zeznania świadka M. O. (k. 14v), protokół użycia urządzenia (k. 2).

P. K. został zatrzymany i przewieziony na pobranie krwi. Przeprowadzone badania wykazały, że o godz. 19.10 P. K. miał 0,81 promila, zaś o godz. 20.10 0,61 promila alkoholu we krwi. Ww. zatrzymano prawo jazdy.

Dowód: zeznania świadka F. T. (k. 9v), zeznania świadka M. O. (k. 14v),notatka urzędowa (k. 1), sprawozdanie z badań (k. 42), protokoły pobrania krwi (k. 43-44).

P. K. posiada wykształcenie średnie. Prowadzi działalność gospodarczą. Jest bezdzietnym kawalerem, bez majątku. W przeszłości nie był karany. W dzieciństwie stwierdzono u ww. Zespół (...) – chorobę metaboliczną związaną z zaburzeniami metabolizmu bilirubiny w wątrobie.

Dowód: dane osobopoznawcze (k. 33, 50), wyjaśnienia oskarżonego P. K. (k. 34, 143), karta karna (k. 36, 146).

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony P. K. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu wskazując, że bardzo żałuje tego, co zrobił.

Wyjaśnienia oskarżonego P. K. (k. 33v-34, 70v).

W toku postępowania przed Sądem oskarżony wskazał, że nie przyznaje się do popełnienia czynu zarzucanego mu oskarżeniem i podtrzymał wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym.

Wyjaśnienia oskarżonego P. K. (k. 140-141).

W postępowaniu przygotowawczym dopuszczono dowód z pisemnej opinii biegłego z zakresu toksykokinetyki, który wykazał, że o godz. 18.00 oskarżony posiadał w organizmie 1,04 promila alkoholu. Na rozprawie przed Sądem biegły podtrzymał treść opinii złożonej na piśmie.

Dowód: opinia pisemna (k. 55-56), opinia ustna (k. 150).

Sąd zważył, co następuje :

Zebrany w sprawie i ujawniony na rozprawie materiał dowodowy wskazuje bez żadnych wątpliwości, że oskarżony dopuścił się popełnienia czynu zarzucanego mu oskarżeniem.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy, uznając, że zostały sporządzone zgodnie z obowiązującymi przepisami, przez osoby do tego uprawnione, w granicach ich kompetencji, a forma oraz treść dokumentów nie była przez strony kwestionowana.

W szczególności Sąd oparł się na opiniach biegłego z zakresu toksykokinetyki. Opinia na piśmie złożona przez biegłego jest pełna, jasna, wewnętrznie niesprzeczna, wnioski wypływają logicznie z jej treści. Biegły wszystkie stwierdzenia poparł wcześniejszymi wyliczeniami. Na rozprawie przed Sądem podtrzymał treść opinii złożonej na piśmie.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków – funkcjonariuszy policji, którzy przyjechali na miejsce zdarzenia, gdzie zastali oskarżonego i jego kuzyna. F. T. i M. O. jednoznacznie i zgodnie wskazali, że od oskarżonego na miejscu zdarzenia wyczuwalna była silna woń alkoholu, co spowodowało, że podjęli decyzję o przebadaniu go urządzeniem na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, a następnie przewieźli do ambulatorium celem pobrania krwi i wyliczenia ilości alkoholu w organizmie zarówno w czasie badania, jak i podczas zdarzenia. Świadkowie są osobami zupełnie obcymi dla oskarżonego, składali zeznania niedługo po zdarzeniu, nie mieli jakichkolwiek powodów, aby podawać okoliczności niezgodne z rzeczywistym przebiegiem wypadków. Na rozprawie przed Sądem co do zasady potwierdzili treść zeznań złożonych w postępowaniu przygotowawczym, z racji wykonywanej pracy i ilości podobnych sytuacji nie pamiętali jednak, czy wyczuwali od oskarżonego alkohol i jak oskarżony zachowywał się, w szczególności, czy jego mowa była bełkotliwa, bądź czy inne jego zachowania wskazywały, że może być pod wpływem alkoholu.

Sąd dał wiarę także zeznaniom M. L., który zeznawał na okoliczności bezsporne. Nie był bowiem świadkiem spożywania alkoholu przez oskarżonego, a niedługo po przyjeździe na miejsce funkcjonariuszy policji, oddalił się z miejsca zdarzenia.

Sąd co do zasady dał także wiarę wyjaśnieniom P. K.. Oskarżony będąc słuchanym w postępowaniu przygotowawczym wyraźnie wskazał, co robił, jadł i pił przed zdarzeniem. W konsekwencji przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wskazując, że wsiadł do samochodu po spożyciu alkoholu marki S.. Sąd nie ustalił jednak ilości alkoholu, jaką wypił oskarżony. Z jednej strony oskarżony wskazał, że była to jedna półlitrowa butelka piwa S., z drugiej strony biegły jednoznacznie wskazał, że wypicie takiej ilości alkoholu nie spowodowałoby tak wysokiego stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego. Zdaniem Sądu oskarżony próbując pomniejszyć swoja winę, od początku nie mówił prawdy, ile tak naprawdę wypił alkoholu podczas dziesięciu godzin pracy. Zasady doświadczenia życiowego każą przypuszczać, że nie była to jedna półlitrowa butelka.

W toku postępowania podnoszona była kwestia schorzenia stwierdzonego u oskarżonego w dzieciństwie – zespołu (...), czyli choroby metabolicznej związanej z zaburzeniami metabolizmu bilirubiny w wątrobie. Wyniki ilości bilirubiny w organizmie oskarżonego nie wskazują na powyższe, jak również nie wskazuje na to sposób wydalania alkoholu z organizmu oskarżonego, który jest jak najbardziej prawidłowy i standardowy dla dorosłego człowieka o parametrach oskarżonego. Dlatego Sąd uznał, że ewentualnie istniejące schodzenie nie miało wpływu na przemianę materii w godzinach popołudniowych w dniu 15 września 2015r. Jednak gdyby nawet przyjąć, że oskarżony miał zaburzenia materii, to wiedział o ich istnieniu i nie powinien kierować samochodem po wypiciu na czczo alkoholu, nawet gdyby miała to być stosunkowo niewielka ilość (pół litra piwa). Wsiadając do auta po piwie musiał zdawać sobie sprawę i godzić się na to, że w organizmie ma alkohol.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że P. K. w dniu 15 września 2015 roku kierował pojazdem mechanicznym – samochodem osobowym marki A. o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym na drodze publicznej między miejscowością O. a B. w gminie K.. Gdy prowadził pojazd mechaniczny miał we krwi ponad promil alkoholu (1,04 promila), tj. zgodnie z art. 115§16 pkt 1 k.k. znajdował się w stanie nietrzeźwości. Tym samym wypełnił wszystkie znamiona przestępstwa prowadzenia pojazdu mechanicznego pod wpływem alkoholu, tj. występku z art. 178a§1 k.k.

Mając na uwadze uprzednią niekaralność oskarżonego, jego warunki i właściwości osobiste – fakt, że prowadzi działalność gospodarczą i zarabia na swoje utrzymanie, jak również nie utrudniał w jakikolwiek sposób prowadzonego dochodzenia, a następnie postępowania przed Sądem, w tym stawiał się na wyznaczone terminy rozpraw, Sąd uznał, że samo przeprowadzenie procesu jest dla oskarżonego wystarczającą nauczką i dlatego Sąd poprzestał na warunkowym umorzeniu wobec niego postępowania na okres dwóch lat próby.

Jednocześnie mając na uwadze ilość alkoholu w organizmie oskarżonego, jak również biorąc pod uwagę zagrożenie, jakie stworzył – doprowadzając do kolizji – Sąd orzekł wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat, zaliczając na poczet tego środka okres faktycznego zatrzymania dokumentu od czasu zdarzenia do czasu wyrokowania.

Nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego, który posiada stałe dochody, jak również nie ma nikogo na utrzymaniu, Sąd obciążył go kosztami sądowymi, w tym opłatą, w całości.

Sędzia SR Joanna Jurkiewicz