Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 30 grudnia 2015r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Szczutowska

Protokolant: Marta Maczuga

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2015r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej D. A. (1), reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego matkę K. K.

przeciwko D. A. (2)

o podwyższenie alimentów

I zasądza od pozwanego D. A. (2) na rzecz małoletniej D. A. (1), ur. (...) w G. alimenty płatne z góry do 10-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w zapłacie którejkolwiek z rat do rąk przedstawiciela ustawowego małoletniej powódki -matki K. K. w wysokości po 700,00 zł (siedemset złotych 00/100) miesięcznie począwszy od dnia 12 czerwca 2014r., w miejsce obowiązku alimentacyjnego w wysokości 550 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych), ustalonego ugodą, zawartą przed Sądem Rejonowym Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 25 października 2011r. w sprawie IV RC 283/11;

II w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV zasądza od pozwanego D. A. (2) na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych 00/100) tytułem opłaty.

Sygn. akt: IV RC 520/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 12 czerwca 2014 roku małoletni powodowie D. A. (1) i P. A. reprezentowani przez matkę K. K. wnieśli o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego D. A. (2) ustalonych na podstawie ugód zawartych przed Sądem Rejonowym Gdańsk-Południe w dniu 7 lutego 2008 roku w sprawie o sygn. V RC 650/07 oraz w dniu 25 października 2011 roku w sprawie o sygnaturze IV RC 283/11 na rzecz małoletnich powodów z łącznej kwoty 1150 zł miesięcznie do łącznej kwoty 1550 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu wskazano, że małoletnia D. skończyła 10 lat, a (...). Wzrosły ich usprawiedliwione potrzeby, a co za tym idzie także wydatki. Mają swoje zainteresowania, dbają o wygląd i nie chcą odstawać od rówieśników. Istotnym jest także, że zmieniła się sytuacja rodzinna, a więc także majątkowa matki małoletnich, która w marcu 2013 roku urodziła syna M. i obecnie ma także jego na utrzymaniu. W związku z powiększeniem rodziny matka małoletnich wraz z partnerem podjęła decyzję o kupnie mieszkania. Zaciągnięto kredyt hipoteczny na kwotę 297 400,00 zł, a rata kredytu wynosi 1717 zł. Matka małoletnich spłaca go wspólnie z partnerem. Matka powodów jest zatrudniona od 1993 roku w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G., a jej wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3000 zł brutto. Pensja jest obciążona spłatą pożyczki w Kasie Zapomogowo-Pożyczkowej w wysokości 500 zł, składką na kasę w wysokości 30 zł oraz ubezpieczeniem pracowniczym w wysokości ok. 110 zł. Po dokonaniu potrąceń matka powodów otrzymuje ok. 1500 zł netto. Matka małoletnich próbowała ustalić z pozwanym wyższą kwotę alimentów na małoletnich, ale bezskutecznie.

( pozew : k. 3-4)

W odpowiedzi na pozew złożonej na rozprawie w dniu 7 stycznia 2015 roku pozwany, zastępowany przez pełnomocnika profesjonalnego, wniósł o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu wskazano, że od (...) syn stron, P., zamieszkuje wraz z ojcem, który w całości ponosi jego koszty utrzymania. Średni koszt utrzymania małoletniego wynosi obecnie 1800 zł miesięcznie. Czynsz za mieszkanie wynosi 340 zł, energia elektryczna 53 zł miesięcznie, podręczniki dla małoletniego 660 zł, telefon 55 zł, wywóz nieczystości 25 zł, brania 150 zł, żywność 700 zł, przybory szkolne 20 zł miesięcznie. K. K. pokrywa od października koszty utrzymania córki, a pozwany syna. Pozwany złożył wniosek o ustalenie przy nim miejsca pobytu małoletniego oraz o alimnety.

( odpowiedź na pozew : k. 24-26)

Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2015 roku umorzono postępowanie w zakresie dotyczącym podwyższenia alimentów na rzecz małoletniego P. A. na skutek cofnięcia powództwa w tym zakresie oraz wyrażenia zgody przez stronę przeciwną na cofnięcie powództwa.

( postanowienie : k. 46)

Na rozprawie w dniu 7 stycznia 2015 roku matka małoletniej powódki sprecyzowała powództwo i oświadczyła, że wnosi o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej z kwoty po 550 zł miesięcznie do kwoty po 750 zł miesięcznie.

( protokół : k. 48)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni P. A. urodzony (...) i małoletnia D. A. (1) urodzona (...) pochodzą ze związku małżeńskiego D. A. (2) i K. K..

W dniu 7 lutego 2008 roku, jeszcze w trakcie trwania małżeństwa pozwanego z matką małoletnich, w sprawie o sygnaturze V RC 650/07 zawarto ugodę, na mocy której pozwany zobowiązał się łożyć tytułem alimentów po 450 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich to jest łącznie kwotę 900 zł miesięcznie.

( dowód : akta sprawy V RC 650/07: odpis skrócony aktu urodzenia: k. 6, k. 7; ugoda: k. 55)

Wyrokiem z dnia 5 listopada 2008 roku Sąd Okręgowy w Gdańsku w sprawie o sygnaturze II C 1697/08 rozwiązał poprzez rozwód związek małżeński pozwanego z K. K. (wówczas A.). Kosztami wychowania i utrzymania małoletnich Sąd obciążył oboje rodziców ustalając udział w tych kosztach ojca, D. A. (2), na kwotę po 450 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich, to jest łącznie 900 zł miesięcznie.

W dniu 25 listopada 2011 roku w sprawie o sygnaturze IV RC 283/11 zawarto ugodę, na mocy której pozwany zobowiązał się łożyć na rzecz małoletniej D. kwotę po 550 zł miesięcznie, a na rzecz małoletniego P. kwotę po 600 zł miesięcznie, to jest łącznie 1150 zł na rzecz małoletnich w miejsce obowiązku alimentacyjnego orzeczeniowego wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku w sprawie o sygn. II C 1697/08.

W chwili konkretyzacji ostatniego obowiązku alimentacyjnego małoletni P. miał 13 lat, a małoletnia D. 7 lat. P. rozpoczynał naukę w I klasie gimnazjum, a D. w I klasie szkoły podstawowej. Powodowie wraz z matką zamieszkiwali w mieszkaniu należącym do wujostwa matki małoletnich. Dzieci były przeciętnie zdrowe. Małoletni P. miał stwierdzoną niedoczynność tarczycy, w związku z czym przyjmował hormony. Małoletnia D. miała stwierdzoną wadę postawy. Była zatrudniona w za Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, osiągała wynagrodzenie w kwocie 2000 zł netto miesięcznie. Spłacała kilka kredytów. Matka małoletnich od dwóch miesięcy prowadziła gospodarstwo domowe wspólnie z pracującym dorywczo partnerem. Pozwany zamieszkiwał sam we własnościowym, obciążonym kredytem, mieszkaniu w P.. Był zatrudniony jako spawacz, osiągał wynagrodzenie w kwocie 3600 zł netto. Pozwany nie miał na utrzymaniu innych osób poza małoletnimi. Pozwany utrzymywał regularny kontakt z małoletnimi, pozostawał w dobrych stosunkach z ich matką.

( dowód : akta sprawy IV RC 283/11: protokół: k. 77-78, k. 135-136; ugoda: k. 136-137; wyrok SO w Gdańsku: k. 134)

Obecnie małoletni P. ma 17 lat a małoletnia D. ma 11 lat. Małoletni P. po wizycie u ojca w dniu 3 października 2014 roku nie powrócił już do domu matki i od tego czasu nieprzerwanie zamieszkuje z ojcem.

Małoletnia D. zamieszkuje wraz z matką i młodszym bratem M. M.. Małoletni M. jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku (...). Małoletnia wraz z matką i bratem zamieszkują w mieszkaniu o powierzchni 63 m ², stanowiącym współwłasność K. K. i K. M.. Tworzyli oni nieformalny związek, który w ostatnim czasie rozpadł się. K. M. pracuje zagranicą, wyjeżdżając tam na kontrakty. W okresach, w których przebywa w Polsce zamieszkuje w mieszkaniu wspólnie z K. K. i dziećmi.

Na koszty utrzymania mieszkania składają się: opłata za czynsz: 600 zł, opłata za energię elektryczną: 50 zł, opłata za TV: 40 zł, rata kredytu hipotecznego: 1717 zł (na matkę małoletniej przypada kwota 858,5 zł). Na małoletnią D. przypada, więc kwota 601,75 zł – przy założeniu, że partner matki małoletniej zamieszkuje wraz z nimi, lub 516 zł – przy założeniu, że partner matki małoletniej nie zamieszkuje wraz z nimi.

Na pozostałe miesięczne koszty utrzymania małoletniej składają się: wyżywienie: 300 zł, odzież: 100 zł, środki czystości 30 zł, dodatkowe zajęcia z języka angielskiego: 240 zł, basen: 120 zł, a także koszty rozrywki, koszty związane z edukacją szkolną oraz wyjazdami wakacyjnymi. D. weszła w okres dojrzewania, wzrastają jej potrzeby związane z wyglądem. Jest dzieckiem przeciętnie zdrowym, nie choruje przewlekle. Wymaga rehabilitacji w związku z nieprawidłowym chodem.

Matka małoletniej, K. K., ma 43 lata. W dalszym ciągu jest zatrudniona w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G., osiąga wynagrodzenie 2700 zł netto miesięcznie. Poza małoletnią ma jeszcze na utrzymaniu małoletniego P. i małoletniego M.. W Sądzie Rejonowym Gdańsk-Południe w Gdańsku toczy się postępowania o alimenty o sygnaturze V RC 783/15 z powództwa mał. P. A. przeciwko K. K.. Wydano postanowienie o zabezpieczeniu powództwa i zobowiązano K. K. do uiszczania na rzecz małoletniego kwoty po 350 zł miesięcznie. Zaległość alimentacyjna wynosi około 1800 zł. K. M., ojciec małoletniego M., partycypuje w kosztach jego utrzymania w różnych kwotach. W lipcu 2015 roku przekazał na utrzymanie syna kwotę 1000 zł.

( dowód : przesłuchanie K. K.: k. 159, k. 49; zawiadomienie: k. 9, k. 29, k. 30; faktura: k. 27, k. 28, k. 31, k. 32, k. 33-34, k. 116, k. 117, k. 148-155; wypowiedzenie: k. 36-37; decyzja: k. 38-40; zaświadczenie: k. 42; zaświadczenie: k. 44-45; zaświadczenie lekarskie: k. 115)

Pozwany, D. A. (2) ma 46 lat. Zamieszkuje we własnościowym mieszkaniu w P. wraz z synem P.. Z wykształcenia jest mechanikiem, ale nigdy nie pracował w zawodzie. Od 1997 roku pracował jako spawacz. Zatrudniony był w różnych przedsiębiorstwach, najczęściej na umowę o dzieło. Osiągał różne dochody, w ostatnim miejscu zatrudnienia 2450 zł brutto miesięcznie. Od września 2015 roku pozostaje bez stałego zatrudnienia. Utrzymuje się obecnie z prac dorywczych osiągając dochód ok. 1700 zł miesięcznie. Nie zarejestrował się w Urzędzie Pracy po utracie zatrudniania. Poszukuje stałej pracy, jednakże od marca 2015 roku ma nieaktualny egzamin spawalniczy, a koszt ponownego uzyskania uprawnień to 2000 zł. (...) wspierają go rodzice. Pozwany jest zdrowy, poza tym, że ma wadę wzorku.

Pozwany zamieszkuje wraz z małoletnim P., który – z wyjątkiem udzielonego na kwotę 350 zł zabezpieczenia tytułem alimentów od K. K. – pozostaje na jego utrzymaniu. Na koszty utrzymania mieszkania pozwanego składają się następujące opłaty: czynsz: 450 zł, energia elektryczna: 60 zł, TV: 30 zł. Pozwany od 2014 roku jest obciążony kredytem konsumpcyjnym na kwotę 21 525,00 zł – miesięczna rata wynosi około 350 zł. Pozwany na żywność dla siebie i małoletniego przeznacza kwotę około 1000 zł, często wspomagają go rodzice zakupując część żywności.

Pozwany w 2013 roku osiągnął dochód w kwocie 47 798,40 zł, czyli średniomiesięcznie 3983,20 zł.

Pozwany od października 2014 roku zaprzestał płacenia alimentów na rzecz małoletniej D.. Proponował matce małoletnich, by on pokrywał całość kosztów utrzymania syna, a ona córki, jednakże K. K. nie wyraziła zgody na takie rozwiązanie.

Pozwany utrzymuje stały kontakt z małoletnią. Córka spędza u niego, co drugi weekend od piątku do niedzieli. Pozwany nie utrzymuje jednak kontaktu ze szkołą córki ani syna. Zajmuje się tym matka małoletnich. Pozwany sporadycznie dokonuje dodatkowych zakupów na rzecz małoletniej D., takich jak odzież.

( dowód : przesłuchanie pozwanego: k. 49-50, k.193-194; faktury: k. 61-70, k. 94-101; umowa kredytu: k. 71-77; pit-37: k. 79-82, k. 83-86)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na postawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego. Sąd oparł się na treści dokumentów urzędowych załączonych do akt sprawy, jak i dokumentach z akt spraw Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku V RC 650/07 oraz IV RC 283/11, gdyż zostały one sporządzone przez uprawnione do tego organy, w sposób przepisany prawem. Sąd dał również wiarę dokumentom prywatnym złożonym przez strony na potrzeby niniejszej sprawy. W ocenie Sądu stanowią one wiarygodne źródło zawartych w nich informacji, a żadna ze stron nie podważyła ich autentyczności. Zaznaczyć jednakże należy, że paragony nie są dowodem, gdyż nie wynika z nich, kto poniósł ten wydatek i czy był to wydatek poniesiony przez stronę.

Sąd częściowo uwzględnił przedłożone K. K. zestawienie kosztów utrzymania małoletniej D. i dokonał weryfikacji przedmiotowego zestawienia z uwzględnieniem zeznań matki małoletniej, pozwanego oraz doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu, przestawione przez matkę powódki koszty utrzymania były nieco zawyżone.

Sąd, co do zasady dał wiarę zeznaniom pozwanego, jak i matki małoletniej powódki, odnośnie ich sytuacji życiowej i majątkowej, sposobu sprawowania pieczy nad małoletnią, udziału ojca w opiece nad powódką. Sąd odmówił częściowo wiary zeznaniom pozwanego, co do kosztów utrzymania małoletniego P.. Wskazać należy, że pozwany przedstawił koszty utrzymania w sposób znacznie zawyżony i przez czas trwania postępowania generował dodatkowe koszty, tak aby przedstawić, że koszty utrzymania małoletniego są wyższe niż w rzeczywistości. Podkreślić także należy, że Sąd nie czynił ustaleń faktycznych z przedłożonych przez poznanego faktur za telefon komórkowy jego i małoletniego P.. Sąd doszedł, bowiem do przekonania, że opłaty ponoszone przez pozwanego z tego tytułu znacznie przewyższają „uzasadnione” opłaty, jakie powinny być czynione za tego typu usługi. W ocenie Sądu, pozwany przy dołożeniu należytej staranności, mając na uwadze różnorodność ofert telefonii komórkowej na rynku, mógłby zmniejszyć rzeczone koszty, zamiast – w krótkich odstępach czasu – podpisywać dwie umowy, gdzie opłata za każdą znacznie przewyższa kwotę 100 zł. Sąd doszedł, więc do przekonania, że tak wysokie opłaty za telefon nie stanowią uzasadnionych kosztów utrzymania zarówno pozwanego jak i jego syna.

Materialnoprawną podstawą powództwa o podwyższenie alimentów jest art. 138 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o., z którego wynika, że można domagać się zmiany wysokości alimentów w razie zmiany w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub w zakresie możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego do alimentacji. Nie każda jednak zmiana stosunków uzasadnia ingerencję w wysokość alimentów, ale tylko taka, która ma charakter trwały i dotyczy okoliczności istotnych (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 16.12.1987r., sygn. III CZP 91/86, OSNCP 1988/4/42). Ciężar dowodu, że od daty poprzedniego skonkretyzowania obowiązku alimentacyjnego nastąpiła tego rodzaju zmiana okoliczności, obciąża powoda (art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c.).

Rozpoznając powództwo, zatem Sąd obowiązany był zbadać, czy od daty ustalenia alimentów w sprawie rozwodowej nastąpiła istotna i trwała zmiana okoliczności. W ocenie Sądu o takiej zmianie należy mówić, jednak jej zakres nie uzasadnia uwzględnienia powództwa w całości, lecz jedynie w części. Należy podzielić stanowisko matki powódki, że nastąpił wzrost kosztów utrzymania powódek w porównaniu do stanu aktualnego w 2011 roku.

W chwili zawarcia ostatniej ugody małoletnia D. miała 7 lat i rozpoczynała naukę w szkole podstawowej. Nie uczęszczała na żadne zajęcia dodatkowe. Powódka mieszkała wraz z matką i bratem w mieszkaniu należącym do wujostwa jej matki. Obecnie powódka w dalszym ciągu zamieszkuje z matką, jednakże we własnościowym mieszkaniu matki i jej partnera obciążonym kredytem hipotecznym. Matka małoletniej poza nią i P. ma jeszcze na utrzymaniu dziecko z aktualnego związku – małoletniego M.. Małoletnia powódka obecnie ma 12 lat, rozpocznie naukę w gimnazjum. Uczęszcza na dodatkowe zajęcia na basen oraz na język angielski, co wiąże się z koniecznością ponoszenia dodatkowych kosztów. Także stosunkowy udział małoletniej w kosztach utrzymania mieszkania wzrósł, w związku z przeprowadzką rodziny. Bezspornym jest także, że do usprawiedliwionych potrzeb małoletniej należy wliczyć koszty żywienia, środków higieny i czystości oraz odzieży. Nadto opłaty związane z edukacją dziecka i rozwojem. Wskazać także należy, że małoletnia weszła w okres dojrzewania, co także wiąże się ze wzrostem kosztów np. na kosmetyki czy odzież. Zważyć należy, że matka małoletniej dość rzetelnie oceniła koszty utrzymania córki, zbytnio ich nie zawyżając. Sąd doszedł do przekonania, że miesięczny koszt utrzymania małoletniej 1600 zł miesięcznie.

Reasumując należy stwierdzić, że w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki nastąpiła zamiana w rozumieniu art. 138 k.r.o. Koszty utrzymania powódki należy szacować na kwotę około 1600 zł miesięcznie. Należy mieć bowiem na uwadze, że potrzeby dziecka winny być zaspokajane na takim poziomie, który odzwierciedla stopę życiową rodziców zobowiązanych do alimentacji, a podnoszona przez matkę powódki kwota nie odbiega od tego standardu.

O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują nie tylko potrzeby uprawnionego, ale i możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanych – w tym przypadku obojga rodziców powódki. Sytuacja życiowa i zarobkowa K. K. od daty ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego uległa zmianie. Miesięczne dochody netto matki małoletniej nie uległy zasadniczej zmianie od roku 2011, jednakże rodzina zmieniała miejsce zamieszkania, przez co doszło do wzrostu kosztów utrzymania mieszkania, do których Sąd zalicza także koszty kredytu hipotecznego. Wskazać nadto należy, że matka małoletniej urodziła w (...) syna, który – poza powódką i małoletnim P. – także pozostaje na jej utrzymaniu.

Natomiast, co do sytuacji pozwanego D. A. (2) należy zauważyć, że we wrześniu 2015 roku nastąpiła w niej zmiana. Do tego czasu pozwany stale pracował jako spawacz, najczęściej na umowę zlecenie, uzyskując średnie miesięcznie wynagrodzenie w kwocie około 4000 zł netto. Od września 2015 roku pozostaje bez pracy, wykonuje prace dorywcze, osiągając dochód miesięczny w kwocie około 2000 zł netto. Wskazać więc należy, że pozwany osiąga niższe dochody niż osiągał. Niemniej jednak, pozwany ma możliwości majątkowe i zarobkowe, by osiągać dochód na takim poziomie jak wcześniej. Pozwany cały czas poszukuje pracy, w tym czasie wykonuje prace dorywcze.

Należy w tym miejscu podkreślić, że – stosownie do art. 135 § 1 k.r.o. – o wysokości alimentów nie decydują rzeczywiste dochody zobowiązanego, a jego możliwości zarobkowe, a więc dochody, jakie może osiągnąć stosownie do swych sił i kwalifikacji przy dołożeniu należytej staranności. Zdaniem Sądu, możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego, od ostatniej konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego nie uległy znaczącej zmianie, a podnoszona przez pozwanego utrata zatrudnienia jest stanem przejściowym.

Wskazać także należy, że obecnie z pozwanym zamieszkuje małoletni P. i pozwany ponosi większość kosztów jego utrzymania. Wskazać jednakże należy, że w toku jest postępowanie o alimenty z powództwa małoletniego P. przeciwko K. K. i to postępowanie ustali rzeczywiste koszty utrzymania małoletniego i udział jego matki w ponoszeniu tych kosztów.

W ocenie, Sądu, sytuacja majątkowa pozwanego jest względnie stabilna.

Zestawiając przedstawione wyżej usprawiedliwione potrzeby powódki z możliwościami majątkowymi i zarobkowymi obojga rodziców Sąd doszedł do przekonania, że w aktualnym stanie faktycznym obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec córki wyczerpuje się kwotą po 700 zł miesięcznie. Kwota ta odzwierciedla zakres zmiany okoliczności w porównaniu do sytuacji w momencie ostatniego ustalania wysokości obowiązku alimentacyjnego. Stąd też na zasadzie art. 138 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. orzeczono jak w pkt I sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie jako bezzasadne. O alimentach orzeczono od dnia 12 czerwca 2014 roku, to jest od dnia wniesienia pozwu. W ocenie Sądu, okoliczności występujące już w tej dacie uzasadniały orzeczenie podwyższenia alimentów od pozwanego na małoletnią powódkę

Stosownie do regulacji art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie IV wyroku w myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu, stosownie do art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., mając na uwadze, że strona powodowa z mocy ustawy była od kosztów sądowych zwolniona.

Na podstawie art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (dalej: ustawa o kosztach) nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 zł tytułem kosztów sądowych. Zgodnie z treścią art. 22 k.p.c. w sprawach o prawo do świadczeń powtarzających się wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok, a jeżeli świadczenia trwają krócej niż rok- za cały okres ich trwania. Świadczenia alimentacyjne jest świadczeniem powtarzającym się, a zatem wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie wynosi 2400 zł (12 x 200 zł – różnica pomiędzy kwotą alimentów dotychczasową, a kwotą żądaną przez powódkę). Zgodnie natomiast z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5% wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż 100.000 zł. Mając powyższe na uwadze, Sąd ustalił, iż opłata, od której z mocy ustawy zwolniona była powódka wynosiła 120 zł (5% x 2400 zł). Jednakże wskazać należy, że alimentów nie podwyższono o 200 zł zgodnie z żądaniem powódek, a o kwotę 150 zł. Pozwany przegrał, więc sprawę w 75 %. Mając to na uwadze nakazano ściągnąć od pozwanego tytułem kosztów sądowych kwotę 90 zł (75% x 120 zł), co orzeczono w pkt IV wyroku.