Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VII U 450/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gdańsku z 2014-05-28

Sygn. akt VII U 450/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Popielińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Adrianna Mikulska

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2014 r. w Gdańsku

sprawy M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do renty socjalnej

na skutek odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 22 października 2013 r. nr (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 450/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 października 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonemu M. W. prawa do renty socjalnej przywołując art. 7 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 982) i wskazując, iż ubezpieczony jest uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy, co uzasadnia odmowę ustalenia prawa do renty socjalnej.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony M. W., wnosząc o przyznanie prawa do wnioskowanego świadczenia oraz wskazując, iż naruszenie sprawności organizmu powstało w dzieciństwie i jest trwałe.

W odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonego pozwany organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania dotyczącego zaskarżonej decyzji o odmowie prawa do renty socjalnej

Odnośnie odwołania dotyczącego odmownej decyzji w zakresie przyznania prawa do renty socjalnej podtrzymał argumentację wskazaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji .

Pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r. wnioskodawca podtrzymał odwołanie i wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego psychiatry.

( vide: pismo z dnia 11.04.2014 r. k. 21-23 akt sprawy )

Pismem z dnia 05 maja 2014 r. wnioskodawca wniósł o przekazanie sprawy w zakresie prawa do renty rodzinnej organowi rentowemu oraz o zawieszenie postępowania w zakresie odwołania od decyzji odmawiającej prawa do renty socjalnej do czasu wydania orzeczenia przez pozwanego w sprawie prawa do renty rodzinnej.

( vide: pismo z dnia 05.05.2014r. k. 49-50 akt sprawy )

Postanowieniem z dnia 28 maja 2014r. wydanym w niniejszej sprawie w kontekście połączenia spraw z odwołania od decyzji w przedmiocie renty rodzinnej i renty socjalnej zarządzeniem z dnia 28 marca 2014r. ( k. 12 akt sprawy ) Sąd odrzucił odwołanie ubezpieczonego od decyzji w przedmiocie prawa do renty rodzinnej.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony M. W., urodzony dnia (...) ukończył szkołę podstawową specjalną, wykonywał zawód pakowacza- krojczego.

Decyzją z dnia 20 czerwca 2003 r. miał przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na stałe od 31maja 2003 r.

W dniu 30 sierpnia 2013 r. ubezpieczony złożył do pozwanego wniosek o przyznanie prawa do renty socjalnej.

W dniu 30 sierpnia 2013 r. ubezpieczony złożył także wniosek o przyznanie prawa do renty rodzinnej po zmarłej w dniu 04 maja 2013 r. matce B. W..

Wnioskodawca został poddany badaniu przez lekarza orzecznika ZUS, który orzeczeniem z dnia 03 października 2013 r. rozpoznając upośledzenie umysłowe stopnia umiarkowanego uznał, iż M. W. jest całkowicie niezdolny do pracy do 31 stycznia 2015 r., wskazując, iż daty całkowitej niezdolności do pracy nie da się ustalić. Lekarz Orzecznik podał, iż całkowita niezdolność do pracy pozostaje w związku z naruszeniem sprawności organizmu powstałym przed ukończeniem 18 roku życia lub w takcie nauki w szkole lub w szkole wyższej przed ukończeniem 25 roku życia lub w trakcie studiów doktoranckich.

W drugim orzeczeniu z dnia 03 października 2013 r. Lekarz Orzecznik uznał, iż M. W. jest całkowicie niezdolny do pracy do 31 stycznia 2015 r. wskazując, iż całkowita niezdolność do pracy powstała po roku 2003 r.

Orzeczenie Lekarza Orzecznika z dnia 03 października 2013 r. zostało doręczone w wnioskodawcy w dniu 07.10.2013 r .

Wnioskodawca nie w wniósł w terminie sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS.

Decyzją z dnia 29 stycznia 2014 r. w oparciu o orzeczenie lekarz orzecznika ZUS z rozpoznaniem jak wyżej przyznano wnioskodawcy prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od 01 sierpnia 2013 r. do 31 stycznia 2015 r. Obecnie wysokość wypłaconego świadczenia wynosi 717,35 zł.

( vide : decyzja z dnia 20.06.2003r k. 21-22 akt ubezpieczeniowych, decyzja z dnia 29.01.2014 k. 165-166 akt ubezpieczeniowych, wniosek z dnia 30.08.2013 r. k. 136 akt ubezpieczeniowych , orzeczenie lekarza orzecznika z dnia 03.10.2013r k. 148 akt ubezpieczeniowych, opinia lekarza orzecznika z dnia 03.10.2013 r. k. 5 verte dokumentacji medycznej, orzeczenie lekarza orzecznika z dnia 03.10.2013 r. k. 149 akt ubezpieczeniowych, zpo k. 161 akt ubezpieczeniowe dot. renty z tytułu niezdolności do pracy , decyzja z dnia 29.01.2014r. k.166-167 akt ubezpieczeniowych )

Zaskarżoną w niniejszym postępowaniu drugą z decyzji z dnia 22 października 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonemu M. W. prawa do renty socjalnej.

dowód: decyzja pozwanego o odmowie prawa do renty z tytułu rodzinnej z dnia 22.10.2013 r. k. 52 akt rentowych dotyczących prawa do renty rodzinnej , decyzja z dnia 22.10.2013 r. o odmowie prawa do renty socjalnej k. 153 akt ubezpieczeniowych dot. renty z tytułu niezdolności do pracy

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach rentowych pozwanego organu, których prawdziwość i rzetelność nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Sąd również nie znalazł podstaw do podważenia jej wiarygodności z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego M. W. od decyzji pozwanego organu rentowego z dnia 22 października 2013 r. w zakresie odmowy prawa do renty socjalnej nie jest zasadne i jako takie nie zasługuje na uwzględnienie.

Niespornie ubezpieczony M. W. jest uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy. Analiza akt rentowych prowadzi do konstatacji, iż ubezpieczony był w dacie wydawania spornej decyzji uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy przyznanej na stałe od dnia 31 maja 2003r. , zaś na datę wyrokowania jest uprawniony do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy przyznanej na okres do dnia 31 stycznia 2015 r. ( vide: decyzja z dnia 29 stycznia 2014 r. k. 165-166 akt rentowych).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 982), renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)przed ukończeniem 18 roku życia;

2)w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia;

3)w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Zgodnie z ust. 2 osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1, przysługuje:

1)renta socjalna stała - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała;

2)renta socjalna okresowa - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa.

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 ustawy rentowej renta socjalna nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury, uposażenia w stanie spoczynku, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty inwalidzkiej lub pobierającej świadczenie o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych, renty strukturalnej, a także osobie uprawnionej do zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Z taką właśnie sytuacją odpowiadającą dyspozycji art. 7 cyt. wyżej ustawy o rencie specjalnej niewątpliwie mamy do czynienia w przedmiotowym postępowaniu. Tym samym w sposób nie budzący wątpliwości Sądu należało uznać, iż w obecnej sytuacji prawnej ubezpieczonego – pobierania okresowej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy uznać należy, iż świadczenie to mieści się w enumeratywnym katalogu wyłączeń prawa do renty socjalnej, wynikającym z cytowanego powyżej art. 7 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej , a powyższe skutkuje uznaniem, iż decyzja pozwanego organu rentowego oparta o prawidłowo zastosowane przepisy prawa materialnego , jest prawidłowa.

Na marginesie już tylko Sąd wskazuje, iż argumenty podnoszone przez pełnomocnika ubezpieczonego, że w przypadku przyznania prawa do renty socjalnej złoży on wniosek o zawieszenie wypłaty świadczenia z tytułu pobieranej obecnie renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy są ekonomicznie nieuzasadnione, gdyż renta socjalna stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy stanowi 84% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy określonej w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na względzie powyższe, uznając, że odwołanie ubezpieczonego od decyzji pozwanego organu rentowego w przedmiocie odmowy przyznania renty socjalnej z dnia 22 października 2013 r. nie zasługuje na uwzględnienie, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. w związku z cytowanymi wyżej przepisami orzekł jak sentencji wyroku, oddalając odwołanie ubezpieczonego.

SSO Monika Popielińska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marzena Glina
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację:  Monika Popielińska
Data wytworzenia informacji: