Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 4 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Wojciech Wołoszyk

po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2017 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) sp. z o.o. w P.

przeciwko : M. P.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia powoda na postanowienie o kosztach zawarte w pkt 3 wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 19 września 2016 r. (sygn. akt VIII GC 596/16 upr)

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób , iż znieść wzajemnie koszty procesu między stronami,

2.  zasądzić od pozwanej na rzecz powódki kwotę 90 ( dziewięćdziesiąt ) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Jak ustalił Sąd Rejonowy , pozwana nie kwestionowała faktu istnienia po jej stronie obowiązku zapłaty , zaś należność główną uregulowała w toku procesu. Powód nie cofnął jednak powództwa , wobec czego roszczenie dotyczące zasądzenia kwoty 156,37 zł podlegało oddaleniu jako bezzasadne. Sąd zasądził natomiast odsetki ustawowe za opóźnienie od tej kwoty od dnia wniesienia pozwu do dnia kiedy to należność została uregulowana. Powód , pomimo zapłaty dochodzonego roszczenia głównego , nie cofnął pozwu w odpowiednim zakresie. Powód jest dysponentem procesu, a zatem czynności dyspozycyjne powoda muszą mieć pierwszeństwo przed innymi przyczynami formalnego zakończenia postępowania. Jeżeli pozew zostanie skutecznie cofnięty, udzielenie ochrony prawnej w postaci wydania wyroku staje się bezprzedmiotowe i niedopuszczalne. Skoro jednak na chwilę wydania wyroku stan sprawy wyglądał tak, że pozwana zapłaciła w całości należność główną, to powództwo podlegało w tym zakresie oddaleniu (pkt II wyroku). Na podstawie art. 100 kpc , przyjmując, że pozwana jedynie nieznacznie uległa żądaniu powoda , Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 137 zł tytułem zwrotu kosztów procesu ( pkt 3 wyroku ).

Postanowienie odnośnie kosztów procesu zaskarżyła powódka , zarzucając naruszenie przepisów prawa procesowego poprzez błędne zastosowanie art. 100 k.p.c. i obciążenie nimi w całości strony powodowej. Powódka wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez wzajemne zniesienie kosztów procesu oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie okazało się uzasadnione.

Należy zgodzić się z powódką , iż wytoczenie powództwa było całkowicie uzasadnione. Zapłata należności głównej nastąpiła dopiero po wytoczeniu powództwa a pozwana nie kwestionowała żądania. Sąd I instancji niewłaściwie zatem zastosował art. 100 k.p.c. obciążając powoda w istocie całością kosztów sądowych. Słusznie powód wskazuje , iż za stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu przepisów o kosztach procesu należy także uważać pozwanego, który w toku procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z 6 listopada 1984 r. , IV CZ 196/84 ). W innym orzeczeniu SN podkreśla , że zaspokojenie przez stronę pozwaną roszczenia w toku procesu należy uznać za jednoznaczne z przegraniem sprawy przez stronę pozwaną; w tym przypadku stronie pozwanej należą się koszty procesu tylko wtedy, gdy nie dała ona powodu do wytoczenia procesu ( orzeczenie Sądu Najwyższego z 21 lipca 1951 r. , C 593/51 ). Pozwana niewątpliwie dała powód do wytoczenia powództwa a przy tym nie uregulowała w toku procesu całości należności. Nie ma zatem znaczenia , iż powód nie cofnął pozwu , gdyż należy i tak go uznać za wygrywającego proces.

Biorąc pod uwagę zatem żądanie zawarte w zażaleniu sąd II instancji , na mocy art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc , zmienił zaskarżone postanowienie w ten sposób , iż zniósł wzajemnie koszty procesu między stronami. O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono w myśl art. 98 kpc.