Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.234 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz obciążył pozwanego kosztami procesu. Powód swoje roszczenie wywodził z faktu niewykonania zleconych przez pozwanego usług transportowych. Nie było sporne, iż do przewozu towaru nie doszło z uwagi na brak załadunku towaru przez pozwanego. Z tego tytułu powód - zdaniem Sądu Rejonowego - poniósł koszty w wysokości 1.700 zł , z których 466 zł zostało uznane i uiszczone przez pozwanego. Za podstawę odpowiedzialności pozwanego Sąd Rejonowy uznał m. in. art. 72 ust. 1 pkt. 2 Prawa przewozowego , zgodnie z którym nadawca ponosi odpowiedzialność za szkodę wynikłą również z nienależytego wykonania czynności ładunkowych. Sąd uznał, iż powód miał prawo domagać się od pozwanego zapłaty kwoty umówionego wynagrodzenia w kwocie 1.700 zł wraz z ustawowymi odsetkami za zwłokę. W związku z zaskarżeniem wydanego w sprawie nakazu zapłaty tylko w części, stał się on prawomocny co do kwoty 466 zł wraz z odsetkami. Na podstawie art. 72 ust. 1 pkt. 2 Prawa przewozowego w zw. z art. 774 kc Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.234 zł. O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i art. 99 k.p.c. stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu.

Powyższy wyrok zaskarżyła pozwana , zarzucając Sądowi I instancji w szczególności naruszenie art. 361 § 2 k.c. Zdaniem pozwanej wskutek 2 spornych anulowanych umów przychód powoda nie zwiększył się o 1.700 zł a nie jest wiadomym ile wynosiły koszty uzyskania tego przychodu to należy uznać, iż w sprawie nie została wykazana wysokość szkody powoda czyli jego zysk z tych transakcji. Pozwana zapłaciła powodowi na poczet kwoty dochodzonej pozwem 466 zł uznając szkodę w tym zakresie. Powództwo ponad tę kwotę jako sporne i nieudowodnione winno być oddalone. Drugi zarzut apelacji dotyczył naruszenia art. 101 kpc , gdyż pozwana uznała przy pierwszej czynności procesowej powództwo i dokonała zapłaty na rzecz powoda kwoty 466 zł wraz z odsetkami. Ponadto , zdaniem pozwanej, powód miał wysyłać noty obciążeniowe na adres pozwanej w Ł. , czego nie czynił. Przesyłanie korespondencji w miejsca inne od umówionych uniemożliwia uniknięcie procesu z uwagi na rozmiary przedsiębiorstwa pozwanej. W związku z powyższym pozwana wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa oraz o obciążenie powoda kosztami postępowania.

Powód w odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja jest bezzasadna.

Słusznie Sąd I instancji przyjął , iż odpowiedzialność nadawcy wobec przewoźnika za szkody powstałe na skutek wadliwego wykonania czynności wyładunkowych reguluje art. 72 ust. 1 pkt. 2 Prawa przewozowego w zw. z art. 471 kc. Odpowiedzialność przewidziana w powyższym przepisie odnosi się do całej szkody w rozumieniu art. 361 § 2 k.c., a więc zarówno straty rzeczywistej (damnum emergens), jak i utraconych korzyści (lucrum cessans). Sąd Rejonowy zasadnie ustalił , iż powód udowodnił zaistnienie zdarzenia, z którego wynikła szkoda, wysokość szkody oraz związek przyczynowy pomiędzy zaistniałym zdarzeniem a powstałą szkodą. W apelacji pozwany powiela nieprawidłową wykładnię art. 361 § 2 kc przedstawioną w toku procesu , uznając iż szkoda ograniczać się powinna tylko do utraconego zysku. Szkodę powoda niewątpliwie zaś stanowiły zarówno wydatki poniesione na realizację zlecenia oraz oczekiwany zysk. Powód miał prawo domagać się od pozwanego zapłaty kwoty umówionego wynagrodzenia w kwocie 1.700 zł. Pozwany zapłacił na rzecz powoda tylko kwotę oczekiwanego zysku w wysokości 466 zł stanowiącą różnicę pomiędzy umówionym wynagrodzeniem ( łącznie 1.700 zł ) a kosztami realizacji zlecenia ( łącznie 1.234 zł ). Prawidłowo Sąd Rejonowy przyjął , że wpłacone przez pozwaną kwoty nie stanowiły całej szkody powoda, gdyż powód podstawił pojazd, który musiał zjechać do B. i w związku z tym właśnie poniósł rzeczywisty koszt każdorazowo w kwocie 617 zł czyli łącznie 1.234 zł. Sąd I instancji nie dopuścił się zatem naruszenia art. 361 § 2 kc.

Prawidłowe jest także rozstrzygnięcie co do kosztów procesu. Sąd Rejonowy zasadnie przyjął , iż pozwany przegrał proces i orzekł w oparciu o art. 98 i 99 kpc. Powód skierował wezwanie do zapłaty a wcześniej noty na adres siedziby pozwanego. Termin płatności z not obciążeniowych określono na lipiec 2012 r. Pozwana wiedziała zatem o ich treści na kilka miesięcy przed wytoczeniem powództwa. Zapłata kwoty 466 złotych nastąpiła zaś po doręczeniu pozwu , w trakcie procesu. Nie było zatem żadnych podstaw do zastosowania przez Sąd Rejonowy art. 101 kpc.

W związku z powyższym apelacja podlegała oddaleniu w myśl art. 385 kpc. O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 kpc.