Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 29 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Janusz Kasnowski (spr.)

Sędziowie: SO Ireneusz Płowaś

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2014 r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku

K. O. (wierzyciela)

przeciwko

T. S., B. N., J. N. (dłużnikom)

o egzekucję świadczenia niepieniężnego

na skutek zażaleń dłużników T. S., B. N. i J. N. na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 18września 2014 r. w sprawie o sygn. akt XII Co 1394/14

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt II Cz 858/14

UZASADNIENIE

Wierzyciel K. O. wystąpił o egzekucję w stosunku do dłużników T. S., B. N., J. N. świadczenia niepieniężnego poprzez umożliwienie mu wykonywania służebności przejazdu i przechodu stwierdzonej przedłożonym wraz z wnioskiem tytułem wykonawczym.

Postanowieniem z dnia 18 września 2014 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w sprawie o sygn. XII Co 1394/14:

1.  nakazał dłużnikowi T. S. zapłacić na rzecz wierzyciela kwotę 45.000 zł za okres od dnia 17 czerwca 2014 r. do dnia 31 lipca 2014 r.,

2.  nakazał dłużnikowi J. N. zapłacić na rzecz wierzyciela kwotę 56.000 zł za okres od dnia 6 czerwca 2014 r. do dnia 31 lipca 2014 r.,

3.  nakazał dłużniczce B. N. zapłacić na rzecz wierzyciela kwotę 56.000 zł za okres od dnia 6 czerwca 2014 r. do dnia 31 lipca 2014 r.,

za niezastosowanie się do prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 19 maja 2014 r. w przedmiocie egzekucji świadczenia niepieniężnego,

4.  oddalił wniosek w pozostałym zakresie.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że prawomocnym postanowieniem z dnia 19 maja 2014 r. nakazano dłużnikom wykonanie obowiązku wskazanego w treści tytułu wykonawczego pod rygorem zapłaty na rzecz wierzyciela przez każdego z nich kwoty 1.000 zł za każdy dzień zwłoki - termin 3 dni od otrzymania wezwania.

Odpis postanowienia został doręczony dłużnikom J. N. i B. N. w dniu 2 czerwca 2014 r., zaś dłużnikowi T. S. przez podwójne awizo w dniu 13 czerwca 2014 r., zatem zakreślony termin upływał w stosunku do J. i B. N. w dniu 5 czerwca 2014 r., zaś w stosunku do T. S. w dniu 16 czerwca 2014 r.

W dniu 31 lipca 2014 r. wierzyciel złożył wniosek o zapłatę na swoją rzecz:

- od B. N. kwoty 56.000 zł za okres od dnia 6 czerwca 2014 r. do dnia 31 lipca 2014 r.

- od J. N. kwoty 56.000 zł za okres od dnia 6 czerwca 2014 r. do dnia 31 lipca 2014 r.

- od T. S. kwoty 48.000 zł za okres od dnia 14 czerwca 2014 r. do dnia 31 lipca 2014 r.

Wierzyciel wskazał, że dłużnicy pomimo wezwania Sądu nie wykonali ciążącego na nich obowiązku stwierdzonego przedmiotowym tytułem wykonawczym.

Dłużnicy nie zajęli stanowiska w sprawie.

Sąd Rejonowy przywołał przepis art. 1050 § 1 i 2 k.p.c. i stwierdził, że skoro dłużnicy dobrowolnie nie wykonali ciążącego na nich obowiązku, zgodnie z postanowieniem Sądu z dnia 19 maja 2014 r., zaszły przesłanki do uwzględnienia wniosku wierzyciela.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 1050 ¹ § 2 k.p.c. Sąd Rejonowy orzekł, jak w punktach 1-3 sentencji.

W pozostałym zakresie, tj. obowiązku zapłaty przez dłużnika T. S. na rzecz wierzyciela kwoty 3.000 zł tytułem zwłoki w wykonaniu czynności za okres od dnia 14 czerwca do dnia 16 czerwca 2014 r. Sąd wniosek oddalił albowiem termin do dokonania czynności upływał temu dłużnikowi dopiero w dniu 16 czerwca 2014 r.

Zażalenie na postanowienie złożył każdy z dłużników i domagali się jego zmiany poprzez oddalenie wniosku wierzyciela, a ewentualnie uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji. W każdym przypadku wnosili o obciążenie wierzyciela kosztami postępowania.

Każdy ze skarżących zarzucił Sądowi Rejonowemu:

- naruszenie art. 1050 ¹ § 2 k.p.c. k.p.c. poprzez nakazanie zapłaty kwot wskazanych w zaskarżonym orzeczeniu pomimo zastosowania się skarżących do postanowienia tego Sądu z dnia 19 maja 2014 r. i wykonania obowiązku wskazanego w treści tytułu wykonawczego:

- niewyjaśnienie okoliczności sprawy istotnych dla jej rozstrzygnięcia poprzez uniemożliwienie dłużnikom ustosunkowania się do wniosku wierzyciela (brak ich wysłuchania).

W odpowiedzi na zażalenia wierzyciel domagał się ich oddalenia i zasądzenia na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenia dłużników podlegały uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 1050 § 1 k.p.c., jeżeli dłużnik ma wykonać czynność, której inna osoba wykonać za niego nie może, a której wykonanie zależy wyłącznie od jego woli, sąd, w którego okręgu czynność ma być wykonana, na wniosek wierzyciela - po wysłuchaniu stron - wyznaczy dłużnikowi termin do wykonania i zagrozi mu grzywną na wypadek, gdyby w wyznaczonym terminie czynności nie wykonał. Stosowanie natomiast do art. 1050 ¹ § 1 k.p.c., w sytuacji, o której mowa powyżej, sąd, na wniosek wierzyciela, może zamiast zagrożenia grzywną - po wysłuchaniu stron - zagrozić dłużnikowi nakazaniem zapłaty na rzecz wierzyciela określonej sumy pieniężnej za każdy dzień zwłoki w wykonaniu czynności.

W obu przywołanych przypadkach przepisy nakładają na Sąd obowiązek wysłuchania stron postępowania. Zgodnie z art. 760 § 2 k.p.c., w postępowaniu egzekucyjnym wysłuchanie odbywa się – stosownie do okoliczności – bądź przez spisanie protokołu w obecności lub nieobecności drugiej strony, bądź przez oświadczenie strony złożone na piśmie. Analiza akt sprawy XII Co 1394/14 prowadzi do wniosku, że Sąd Rejonowy na żadnym etapie tej sprawy nie wysłuchał dłużników, w szczególności B. N. i J. N., a okoliczności sprawy (zasadniczo charakter egzekwowanego zobowiązania) niewątpliwie tego wymagały. W konsekwencji Sąd ten, nie znając stanowiska dłużników i nie wyjaśniwszy dostatecznie okoliczności sprawy, nie rozpoznał jej istoty, co skutkowało uchyleniem zaskarżonego postanowienia i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania (na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.). W tej sytuacji nie zachodziła potrzeba oceny pozostałych zarzutów podniesionych w zażaleniach dłużników. Przy powtórnym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy przede wszystkim wysłucha dłużników i wierzyciela, i dopiero wówczas oceni, czy wniosek wierzyciela może zostać uwzględniony. O kosztach postępowania Sąd Okręgowy orzekł zgodnie z zaleceniem zawartym art. 108 § 2 k.p.c.