Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 18 lutego 2015 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Maria Leszczyńska

Sędziowie: SO Janusz Kasnowski

SO Aurelia Pietrzak (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2015 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Funduszu (...)z siedzibą w W.

przeciwko R. N.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Świeciu o kosztach procesu zawartego w punkcie 2 (drugim) wyroku z dnia 2 października 2014 roku, sygn. akt I C 993/13

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2575 zł (dwa tysiące pięćset siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

2.  zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 182 zł (sto osiemdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów postepowania zażaleniowego.

sygn. akt: II Cz 815/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 2 października 2014 r. Sąd Rejonowy w Świeciu, po rozpoznaniu sprawy z powództwa (...) Funduszu (...)w W. przeciwko R. N. o zapłatę, zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12.633,92 zł z odsetkami umownymi (punkt 1) oraz odstąpił od obciążania pozwanego kosztami postępowania (punkt 2).

Uzasadniając rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 wyroku Sąd wskazał, że sytuacja materialna pozwanego, zwłaszcza wysokość jego dochodów i obciążenie go obowiązkiem alimentacyjnym, pozwala na odstąpienie od obciążania go kosztami postępowania na podstawie art. 102 k.p.c.

Zażalenie na postanowienie zawarte w punkcie 2 wyroku złożył powód zarzucając Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 102 k.p.c. poprzez uznanie, że w sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek pozwalający na zastosowanie tego przepisu, podczas gdy pozwany nie wykazał, aby taki przypadek rzeczywiście w sprawie wystąpił. Wskazując na powyższe powód wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kwoty 2.577,84 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Jednocześnie domagał się zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Podzielić należy pogląd wyrażony przez skarżącego w złożonym środku odwoławczym, że w sprawie nie było podstaw do odstąpienia od zasady odpowiedzialności za wynik procesu, wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. na rzecz zasady słuszności przewidzianej treścią art. 102 k.p.c.

Przede wszystkim Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że przepis art. 102 k.p.c. nie może być rozszerzająco wykładany i wyklucza uogólnienia (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16.01.2013 r., II CZ 151/12, LEX nr 1293744). W szczególności ugruntowane jest stanowisko, że tylko trudna sytuacja majątkowa osoby przegrywającej sprawę nie może sama przez się stanowić podstawy do zastosowania dyrektywy zawartej w art. 102 k.p.c. Do przyjęcia, że w sprawie zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony konieczne jest także, aby przemawiały za tym fakty związane z przebiegiem procesu, oceniane przez pryzmat zasad współżycia społecznego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19.09.2013 r., I CZ 183/12, LEX nr 1388472).

Biorąc powyższe pod uwagę nie sposób uznać, aby szczególnie uzasadniony wypadek w rozumieniu art. 102 k.p.c. rzeczywiście w sprawie wystąpił. Wniosek taki, wywiedziony przez Sąd pierwszej instancji na podstawie tylko oświadczenia pozwanego złożonego na rozprawie w dniu 2 października 2014 r., nie był uzasadniony. Jakkolwiek z oświadczenia tego wynika, że sytuacja finansowa pozwanego nie jest najlepsza, to jednak w sprawie brak innych okoliczności związanych z jej przebiegiem, które pozwoliłyby przyjąć, że w świetle zasad współżycia społecznego, powód nie powinien otrzymać zwrotu kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw, do czego zgodnie z podstawową zasadą procesu cywilnego jest uprawniony.

Powód w sprawie poniósł niezbędne koszty procesu w łącznej kwocie 2.575 zł, na którą składały się następujące kwoty: 158 zł – opłata od pozwu, 17 zł – opłata od pełnomocnictwa, 2.400 zł – wynagrodzenie pełnomocnika. I tę kwotę przeciwnik procesowy, który przegrał sprawę, winien mu zwrócić na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. Sąd nie przychylił do wniosku o zasądzenie z tego tytułu także kwoty 2.84 zł opłaty manipulacyjnej, albowiem nie stanowiła on niezbędnego kosztu procesu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.575 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (punkt 1).

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c. zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 182 zł (punkt 2), która obejmuje: 32 zł tytułem opłaty od zażalenia oraz 150 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika (§ 12 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu – t.j. Dz. U. 2013 r., poz. 490).