Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 3 stycznia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś (spr.)

SSO Janusz Kasnowski

SSO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w B.

przeciwko I. D.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 28.06.2013 roku, sygn. akt I C 493/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 777/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 28.06.2013 roku odrzucił skargę pozwanej z dnia 30.11.2012 roku na postanowienie referendarza sądowego z dnia 04.10.2012 roku o nadaniu wyrokowi klauzuli wykonalności.

W uzasadnieniu wskazano, iż zgodnie z art. 795 § 2 kpc w zw. z art. 398 ²² § 4, art. 781 § 1 ¹ kpc i art. 767 ^3a kpc termin do wniesienia skargi na postanowienie referendarza sądowego, co do nadania klauzuli wykonalności wynosi 7 dni i biegnie dla dłużnika (pozwanej) od daty doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji. Sąd wskazał, iż pozwana otrzymała zawiadomienie o wszczęciu egzekucji dnia 22.11.2012 roku, co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru znajdującego się na karcie 8 akt Km 2816/12 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy S. J.. Termin do wniesienia skargi na postanowienie referendarza sądowego o nadaniu wyrokowi klauzuli wykonalności upłynął pozwanej bezskutecznie z dniem 29.11.2012 roku. Pozwana wniosła skargę dopiero 30.11.2012 roku, a więc już po upływie terminu.

Wobec powyższego Sąd Rejonowy na mocy art. 398 ²² § 5 kpc skargę wniesioną po upływie terminu odrzucił.

Zażalenie na to postanowienie wniosła pozwana, wskazując w uzasadnieniu, iż według jej zapisków korespondencję odebrała w dniu 23.11.2012 roku po powtórnym wezwaniu z poczty a nie jak wskazuje Sąd w dniu 22.11.2012 roku. Zdaniem pozwanej na poczcie popełniono błąd wpisując na potwierdzeniu odbioru datę niestarannie. Poza tymi pozwana zawarła we wniosku zażalenia wniosek o przywrócenie terminu do rozpatrzenia skargi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanej należało uznać za bezzasadne.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że wprawdzie pozwana we wniosku zażalenia domagała się przywrócenia terminu do rozpatrzenia skargi, to jednak wniosku tego nie można uznać za wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, bowiem pozwana w uzasadnieniu zażalenia konsekwentnie twierdziła, iż wniosła zażalenie w terminie, nie podjąć żądanych argumentów mogących uzasadniać ewentualne przywrócenie uchybionego terminu. Wniosek zażalenia należy wobec tego interpretować jako żądanie uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Wbrew twierdzeniom pozwanej z potwierdzenia odbioru pisma komornika z dnia 15.11.2012 roku, w którym zawarto pouczenie o możliwości złożenia zażalenia na postanowienie o nadaniu wyrokowi klauzuli wykonalności, wynika, iż pozwana odebrała to piso w dniu 22.11.2012 roku, po jednokrotnym jego awizowaniu w dniu 21.11.2012 roku. Data doręczenia wpisana jest pismem odręcznym, ale jest wyraźna i nie ma możliwości pomyłki, co do dnia doręczenia tym bardziej, że dzień odebrania przesyłki potwierdza datownik pocztowej placówki oddawczej, na którym widnieje ta sama data tj. 22.11.2012 roku.

W tej sytuacji Sąd Rejonowy prawidłowo uznał, iż termin do wniesienia skargi przez pozwaną zaczął biec w dniu 22.11.2012 roku i upłynął z dniem 29.11.2012 roku. Oznacza to jednocześnie, iż skarga pozwanej jako spóźniona podlegała odrzuceniu.

Dlatego też na mocy art. 385 kpc z zw. z art. 397 § 1 i 2 kpc zażalenie pozwanej jako bezzasadne należało oddalić.